Sluitsteen en paardehoofd , Lange Hezelstraat 86 (mei 2024)
#Nijmegen, Centrum, Gebouw van de dag, Hezelstraat, Kunstwerken

Gevelstenen Lange Hezelstraat 86: van welke slagerij?

Sluitsteen en paardehoofd , Lange Hezelstraat 86 (mei 2024)
Sluitsteen en paardehoofd , Lange Hezelstraat 86 (mei 2024)

Hoewel geen slagerij, zijn op de Lange Hezelstraat 86 een sluitsteen van een hakmes en zaag en een paardenkop te zien. In ieder geval is het een blijvende herinnering dat hier ooit een slagerij heeft gezeten.

Wanneer deze zijn aangebracht, is mij tot toe nog onbekend. Wél is er tussen 1906 tot in de jaren 50 sprake van een slagerij in deze winkel. Het betrof echter rund- en varkensslagerij en géén paardenslagerij.

Slager A. Janssen

Aankondiging opening A. Jansen (De Gelderlander 1/6/1906)
Aankondiging opening A. Jansen (De Gelderlander 1/6/1906)

Op 1 juni 1906 opent A. Janssen zijn slagerij. Daarvoor was Ja. Daems, winkelierster in ieder geval vanaf 1896 de gebruiker van dit adres (afgaande op de Adresboeken; bovendien is op de bouwtekening hieronder Daems doorgehaald).

Uit de bouwtekening (gevonden in het dossier bij de aanleg van de riolering in 1912), blijkt er sprake te zijn van het ontwerp van een nieuwe voorgevel. De aanvrager is A. Janssen, Mr. slager, Hezelstraat No 86. De ontwerper is M. Jansen, Bloemerstraat 118.

Bij dit ontwerp blijkt er een koeiekop te zijn ingetekend, waar op dit moment de sluitsteen van het slagers hakmes en zaag zich bevindt – maar dit kan ook perspectiefwerking zijn.

Wel is in ieder geval de boog te herkennen.

Bij “Perceel Boddelstraat” (Bottelstraat) staat eveneens Janssen. Het is mij nog onbekend of dit A. Janssen betreft, of dat het om een ander persoon gaat. Wel blijkt uit de bouwtekening voor de aanleg van de riolering in 1912 (tekening D12.382704), dat dit perceel geen onderdeel is van het perceel van de slagerij.

Lange Hezelstraat 86, voorgevel: Ontwerp eener pui, ten diensten voor een slagers winkel in het pand gelegen aan de Hezelstraat. Kadastraal bekend gemeente Nijmegen Sectie C No (2012 doorgehaald) 4772 en verde de gevel van genoemd pand, opnieuw cementen (D12.382705)
Lange Hezelstraat 86, voorgevel: Ontwerp eener pui, ten diensten voor een slagers winkel in het pand gelegen aan de Hezelstraat. Kadastraal bekend gemeente Nijmegen Sectie C No (2012 doorgehaald) 4772 en verde de gevel van genoemd pand, opnieuw cementen (D12.382705)
Lange Hezelstraat 86, plattegrond: Ontwerp eener pui, ten diensten voor een slagers winkel in het pand gelegen aan de Hezelstraat. Kadastraal bekend gemeente Nijmegen Sectie C No (2012 doorgehaald) 4772 en verde de gevel van genoemd pand, opnieuw cementen (D12.382705)
Hezelstraat 86, plattegrond: Ontwerp eener pui, ten diensten voor een slagers winkel in het pand gelegen aan de Hezelstraat. Kadastraal bekend gemeente Nijmegen Sectie C No (2012 doorgehaald) 4772 en verde de gevel van genoemd pand, opnieuw cementen (D12.382705)

De slagerij blijf echter maar een jaar bestaan: in juni 1907gaat A.P.J. Janssen failliet (PGNC 9/6/1907). Op maandag 24 juni worden de vleeswaren verkocht (De Gelderlander 23/6/1907), in de Gelderlander 23/6/1907 staat de aankondiging van de veiling op 3 en 17 juli van “Een winkelhuis en Erf aan de Lange Hezelstraat no. 86, groot 1.48 are, waarin een slagerij is uitgeoefend.”

J.D. Evers

Aankondiging opening slagerij J.D. Evers Lange Hezelstraat 86 (De Gelderlander 2/8/1907)
Aankondiging opening slagerij J.D. Evers Lange Hezelstraat 86 (De Gelderlander 2/8/1907)

Op 2 augustus 1907 verplaatst J.D. Evers zijn “vleeschhouwerij en spekslagerij” van Lange Hezelstraat 98 naar nummer 86 (De Gelderlander 2/8/1907).

Vermeldenswaardig  is hun advertentie dat zij op de paasvee tentoontenstelling 2 ossen hebben aangekocht, die zijn bekroond met eerste en eere-prijs en tweede prijs; zij waren gemest en afkomstig van A.W. Burgers te Weurt (PGNC 15/3/1929).

In PGNC 4/1/1930  staat een advertentie dat die dag de slagerij gesloten is; in 1930 komt D. Evers als slager voor (PGNC 3/10/1930): waarschijnlijk betreft het overlijden J.D. Evers en heeft D. Evers de zaak overgenomen.  

In het Adresboek 1922, 1924, 1926 en 1928 komen zowel “J.D.” als “D.” op dit adres voor als “slager”.

D. Evers

In ieder geval komt D. Evers nog in het Adresboek van 1948 voor als slager. Dan is er ook een regel “Ëvers, D.J. slager”. Waarschijnlijk betreft dit een zetfout voor “J.D.”. Wel opvallend is dat ook in de Adresboeken 1951 en 1955 er weer een “Evers, J.D.” slager is. Of dit een opvolger van D. is of een gewijzigde naam van het bedrijf is onbekend.

Op 4 februari 1949 overlijdt Dirk Evers. (De Gelderlander 5/2/1949).

In de Adresboeken 1951 en 1955 komt op dit adres weer een “Evers, J.D.” slager. Of “J.D.” de initialen van de opvolger betreft of de naam van de firma is onbekend.

In ieder geval komt ook de weduwe D. Evers, geboren P. Steinman. Zij komt in 1955 op dit adres voor.

Hapjesautomaat en koelcel

Vanaf November 1937 is het mogelijk om hapjes uit de automaat te kopen. In PGNC 17/11/1938 verschijnt een artikeltje (en advertentie) dat de slagerij een nieuwe koelcel heeft laten plaatsen. Een deel is ingericht voor de slagerij en een deel voor de hapjes voor de automaat. “Het is het allernieuwste op het gebied wat de Fa. Tadema tot nu toe heeft bereikt. Het is een groote hygiënische aanwinst voor de Fa. D. Evers, zie zeker door de vele cliëntèle van slagerij en automaat op hoogen prijs gesteld zal worden.” (PGNC 17/11/1938)

Vervolg: Zuivelhuis?

Aankondiging opening Zuivelhuis op Lange Hezelstraat 86 (De Gelderlander 28/2/1951)
Aankondiging opening Zuivelhuis op Lange Hezelstraat 86 (De Gelderlander 28/2/1951)

In januari 1951 verschijnt de aankondiging van “Het Zuivelhuis”, die een van de 2 winkels op Lange Hezelstraat opent. Of en welke relatie er met de familie Evers is, is mij onbekend. In ieder geval zijn er een aantal advertenties gevonden, onder andere in De Gelderlander 12/3/1954.

Op F55695 is een foto van een voddenman te zien, met rechts daarachter Het Zuivelhuis, waarvan het zonnescherm naar beneden is.

Er is niet uitputtend onderzocht wat het vervolg is geweest. Hoewel de bouwtekeningen openbaar zijn, wil ik ze verder niet op deze plaats publiceren.

In het gevonden Adresboek 1971 zit Mata Hari op dit adres; In 1998 is een foto (D12.653934) gemaakt van de situatie op dat moment: dan blijkt Mata Hari een plaat voor het gedeelte waar al dan niet de sluitsteen zich bevindt over het gehele breedte van het pand te hebben gemaakt. Daarnaast is de uitsparing waar zich nu het paardenhoofd bevindt leeg.

Wel is opvallend dat op tekening D12.653938 ui 1998 noch de sluitsteen, noch de kop of uitsparing daarvoor zijn ingetekend.

Afgaande op de foto hieronder zit het Mozaïek Atelier in deze winkel.

Lange Hezelstraat 86 met op dat momet het Mozaiek atelier, 2007 (Henk Rullmann via DF3351 RAN CCBYSA)
Lange Hezelstraat 86 met op dat momet het Mozaiek atelier, 2007 (Henk Rullmann via DF3351 RAN CCBYSA)

Bij de verbouwing in 2018 is er expliciet sprake van de sluitsteen en het paardenhoofd in zowel de “bestaande” als de “nieuwe” situatie (D180091617).

In oktober 2021 opende “Make it greener” hier haar fysieke winkel.

In september 2023 is het Atelier Kroost.

Paardenhoofd en sluitsteen?

Momenteel is nog onduidelijk wanneer de sluitsteen en het paardenhoofd precies zijn aangebracht. De sluitsteen is mogelijk aangebracht in de tijd dat het pand daadwerkelijk een slagerij was, ergens tussen 1906 en begin jaren 50.

Het paardenhoofd zal echter juist níet in deze tijd aangebracht: de slagerijen van Janssen en Evers waren runder- en varkensslagers. (In ieder geval was er in de tijd van Mata Hari geen sprake van een dierenkop).

wikipedia: “Vroeger bestond er een strengere scheiding dan tegenwoordig tussen slachterijen voor paarden en slachterijen voor andere dieren”. Bovendien was paardenvlees goedkoper.

Behalve om onduidelijkheid te voorkomen, zou een rund- en varkensslagerij -volgens mij- zich nooit associëren met een paardenslagerij (en vice versa).

Schildering Sigaren, sigarenwinkel Völcker
#Nijmegen, Centrum, Hezelstraat

Schildering Sigaren Lange Hezelstraat 95

Lange Hezelstraat 95

Schildering Sigaren, sigarenwinkel Völcker
Schildering Sigaren, sigarenwinkel Völcker (mei 2024)

Nog juist op de zijkant van het pand Lange Hezelstraat 95 is nog vaag “sigaren” te lezen. Deze schildering had Maximilian Julius Joseph Berthold Völcker (Meppen, 27/3/1866) laten aanbrengen toen hij hier zijn sigarenzaak openende.

De Gelderlander vertelt in hun serie “Merkwaardige huizen” dat huis lang in het bezit van de familie Vink verbleef “het was een heerenhuis met dubbele deur, waartoe eenige stoeptreden toegang gaven.” (De Gelderlander 19/7/1914)

Maximilian Julius Joseph Berthold Völcker

Maximilian Julius Joseph Berthold Völcker (Meppen, 27/3/1866, Koopmansleerling) komt op 22-12-1883 te wonen op  Burchtstraat C. 16 als koopmansleerling Bevolkingsregister 1880). Hij is dan afkomstig uit Amsterdam. Bij aanmerking staat “ZDGR”. Ook in het Bevolkingsregster staat “Koopman in sigaren” in Kerkstraat  6 in Hees, later is er met het “blauwe potlood” 243 bijgevoegd.

In het Bevolkingsregister 1890 blijkt hij in deze 10 jaar van Kerkstraat Wijk… no 243 naar Lange Hezelstraat 95 te verhuizen.

Opening sigarenwinkel Völcker Lange Hezelstraat 93 (PGNC 15/11/1890)
Opening sigarenwinkel Völcker Lange Hezelstraat 93 (PGNC 15/11/1890)

Nummer 93?

Opvallend is dat in de advertentie het huisnummer 93 staat. Op Noviomagus staat eveneens hij aanvankelijk in de Lange Hezelstraat 93 zat en later het naastgelegen pand 95 heeft gekocht. In hun overzicht van Merkwaardige huizen lijken nummers 93 en 95 het huidige nummer 95 te zijn. Ook in de adresboeken komt hij in die tijd voor op nummer 93.

Daarbij noemt hij zich tijdelijk Magazijn “De Tabaksplant”.

Huwelijk en kinderen

Hij is op 12-1-1892 getrouwd met Adriana Schoon (16/8/1866, Egmondbinnen). Hij is dan “koopman in sigaren”. In dezelfde maand wordt hij genaturaliseerd tot Nederlander (PGNC 22/1/1892). 

Zij zullen 2 kinderen krijgen:

  • Augusta Johanna Eduarda, geboren op 24-10-1892
  • Eduarda Johanna, geboren op 3-11-1894

Op 21-12-1940 zal Völcker komen te overlijden. Uit de rouwadvertentie blijkt dat de dochters “Gusta” en “Jo” worden genoemd (PGNC 23/12/1940)

Lange Hezelstraat 95

Op 3 mei 1898 koopt hij “Een huis en erf aan de Lange Hezelstraat te Nijmegen, Kadastraal aldaar bekend in Sectie G nummer 4548, als groot een are vijf en dertig centiaren” van Catharina van den Broek. Daarbij krijgt W.J.H. van der Waarden de opdracht deze te verbouwen tot winkelhuis met bovenwoning.

Opening nieuwe magazijn van sigaren Völcker, Lange Hezelstraat 95 (PGNC 31/7/1898)
Opening nieuwe magazijn van sigaren Völcker, Lange Hezelstraat 95 (PGNC 31/7/1898)

Op 6 augustus 1898 opent hij zijn “Nieuwe Magazijn van Sigaren een aanverwante artikelen” (PGNC 31/7/1898). Het huisnummer is dan wel 95.

Daarnaast komt hij ook al in 1900 voor als koopman in sigaren op Lange Hezelstraat 95. In 1910 eveneens als sigarenhandelaar.

Huis Lange Hezelstraat – Parkweg

Daarnaast lijkt hij een investering te doen: in april 1904 koopt hij “een Huis met Plaats, waarin Café, gelegen op den hoek van de Lange Hezelstraat en Parkweg te Nijmegen, groot 197 centiaren, aan M.F.F.B. Völcker te Nijmegen, voor f15600”, waarbij de “f.f.” mogelijk een zetfout is (PGNC 8/4/1904).

Op 15-2-1912 verkoopt Völcker (“koopman”) dit huis weer. Daarbij blijkt Walde Salomonsky (“boterfabrikant”) comparant te zijn. In de acte staat het pand omgeschreven als “het koffiehuis met erf, staande gelegen aan de Hezelstraat, hoek (Parkstraat doorgestreept) Parkweg kadastraal bekend gemeente Nijmegen in Sectie C nummer 4771 als huis, groot een are en zeven en negentig centiaren. De koopster is Alegonda Francisca de Wildt. https://studiezaal.nijmegen.nl/MediaViewer/Imageviewer/2325993695?HighlightQueryParams=2325993695~VsO2bGNrZXI%3D&externalCss=%2F%2Fstudiezaal.nijmegen.nl%2Ffiles%2Fstylesheets%2Fdetail-viewer.css

Vervolg

In 1926 neemt L,J. Meijer de zaak over. Völcker verhuist dan samen met zijn gezin naar Franschestraat 30.

Voor veel meer informatie over de Lange Hezelstraat 95 verwijs ik naar het al genoemde artikel op Noviomagus. Dit artikel vertelt tevens dat de tijdens de verbouwing van 2016 de schildering Tabak-Sigaren en Rookartikelen aan het licht kwam.

Zie tevens voor afbeeldingen hun pagina’s gevelschil30 en ahezel004

Houten bord Glashuis

Boven de ingang naar het Glashuis, tussen Lange Hezelstraat 58 en 60 is een houten bord te zijn. Deze is…

Erven van Daal De Beurs

Op de hoek Lange Hezelstraat – Bottelstraat zijn een muurschilderingen hersteld in de tijd dat café De Beurs nog een…

De Gaper, Linda Arts

2020, Hezelpoort/Lange Hezelstraat Nadat bewoners langere tijd hadden geklaagd over overlast en de smerigheid van de tunnel, besloot de gemeente…

Houten bord Glashuis, bij Lange Hezelstraat (mei 2024)
#Nijmegen, Centrum, Hezelstraat

Houten bord Glashuis

Glashuis

Houten bord Glashuis, bij Lange Hezelstraat (mei 2024)
Houten bord Glashuis, bij Lange Hezelstraat (mei 2024)

Boven de ingang naar het Glashuis, tussen Lange Hezelstraat 58 en 60 is een houten bord te zijn. Deze is inmiddels weer wat vergaan en vaag zijn er nog letters op te vinden. Wat is er over dit bord te vinden?

Stalhouderij Poos

Het was Noviomagus dat mij met “Poos” op het spoor zette.

Op de foto F92095 RAN uit 1955 is duidelijk leesbaar “Stalhou”(derij) en daaronder “Joh.” te lezen. Opvallend daarbij is de bovenkant van het toegangsbord recht is en niet in de vorm van een dakje.

In 1959 heeft de vorm zoals wij ‘m vandaag de dag kennen, zoals op onderstaande foto te zien is.

De toegangspoort met dakje: Slijterij en wijnhandel. Links café De Gouden leeuw, 1959 (F92087 RAN)
De toegangspoort met dakje: Slijterij en wijnhandel. Links café De Gouden leeuw, 1959 (F92087 RAN)
Vanaf de Lange Hezelstraat: stalhouderij van de Gouden Leeuw; achteraan de garage/loods/fabriek in 1976 afgebroken. (Detail (Evert F. van der Grinten via F79289 RAN CCBYSA)
Vanaf de Lange Hezelstraat: stalhouderij van de Gouden Leeuw; achteraan de garage/loods/fabriek in 1976 afgebroken, 1975 (Evert F. van der Grinten via F79289 RAN CCBYSA)

Inzoomend op de foto uit 1975 is rechts nog duidelijk Poos of Roos te lezen (hoogstwaarschijnlijk de P van Poos, waarbij de P met een vlek lijkt op een R). In de genoemde pagina van Noviomagus wordt ook de herinnering aangehaald van een paardenkop die hier zou hebben gezeten: dat verklaart mogelijk het donkere gat in het midden.

Inzoomend: is op de onderste plank ook nog Stalhouderij te lezen? Betreft het mogelijk de plank die al in de foto van 1955 te zien is?

Linker gedeelte: Vanaf de Lange Hezelstraat: stalhouderij van de Gouden Leeuw; achteraan de garage/loods/fabriek in 1976 afgebroken. (Detail (Evert F. van der Grinten via F79289 RAN CCBYSA)
Linker gedeelte: Vanaf de Lange Hezelstraat: stalhouderij van de Gouden Leeuw; achteraan de garage/loods/fabriek in 1976 afgebroken. (Detail (Evert F. van der Grinten via F79289 RAN CCBYSA)
Vanaf de Lange Hezelstraat: stalhouderij van de Gouden Leeuw; achteraan de garage/loods/fabriek in 1976 afgebroken. (Detail (Evert F. van der Grinten via F79289 RAN CCBYSA)
Rechter gedeelte: Vanaf de Lange Hezelstraat: stalhouderij van de Gouden Leeuw; achteraan de garage/loods/fabriek in 1976 afgebroken. (Detail (Evert F. van der Grinten via F79289 RAN CCBYSA)

Poos, het oudste adres ter stede voor trouw- en rouwrijtuigen

Advertentie Poos Stalhouder (De Gelderlander 2/12/1948)
Advertentie Poos Stalhouder (De Gelderlander 2/12/1948)

In ieder geval zijn er voor 1948 vermeldingen gevonden van Stalhouder Poos. “Het oudste adres hier ter stede voor trouw- en rouwrijtuigen”. (Op de bedrijfspagina van het adresboek komt hij op dat moment voor als nog enige “stalhouderij”). Waarschijnlijk zijn zowel Daalseweg 187 als v. Heutzstraat 6 tijdelijke adressen; in PGNC 16/12/1947 staat in ieder geval de v. Heutzstraat expliciet als tijdelijk adres. Elders in het adresboek van 1948 staat er “Poos, J.P.G., stal- en garagehouder” te lezen.

Stalhouderij Poos Adresboek 1948
Stalhouderij Poos, Adresboek 1948

In de adresboeken van 1951 en 1955 wordt J.P.G. (en Joh. P. G.), stal- en garagehouder, op van Heutszstraat 6 gevonden. In het adresboek van 1955 komt op Papengas 8b “Stalling J.G.P. Poos” voor. Het is onduidelijk of dit een schrijffout of een opvolger betreft.

Poos: Glashuis

Het lijkt aanlokkelijk om de relatie met de Gouden Leeuw te leggen, welke een stalhouderij was.

Eerst echter een ander spoor: Maria Petronella Poos is de vrouw van Hendrikus Adrianus Hendriks. Hij is in het Bevolkingsregister 1880 “Winkelier” in Hezelstraat D32; welke op een later tijdstip doorgehaald en vervangen is door “Kantoorbediende”. En het adres is dan Hezelstraat 56. Oftewel, indien er geen sprake is van hernummeringen, het pand dat van de Lange Hezelstraat dat vrijwel op de hoek ligt van het Glashuis (tegenwoordig winkel Het Theezakje).

Poos Bevolkingsregister 1880
Maria Petronella Poos (Bevolkingsregister 1880)

Daarnaast is er in het Bevolkingsregister van 1880 sprake van Geertruida Poos (Nijmegen, 31/5/1853, de echtgenote van slager Hendrikus Antonius Tijssen (Nijmegen, 29/6/1852). Aanvankelijk staat hier Hezelstraat No. 70, welke later gewijzigd is naar 888 -evenals de geboortedata.

Gouden Leeuw

Zoals gezegd lijkt het aanlokkelijk om een relatie te leggen met de Gouden Leeuw. In 1891 koopt J.W. Jansen, eigenaar van het bedrijf van P.J. Poos aan de Molenstraat.

Rechts de Gouden Leeuw met uithangbord en het Glas: De Hezelpoort,  gezien in westelijke richting., 1870, Evert F. van der Grinten via F78436 RAN CCBYSA)
Rechts de Gouden Leeuw met uithangbord en het Glas: De Hezelpoort, gezien in westelijke richting., 1870, Evert F. van der Grinten via F78436 RAN CCBYSA)

Jansen Herberg de Gouden Leeuw Hezelstraat PGNC 5/3/1824
Jansen Herberg de Gouden Leeuw Hezelstraat (PGNC 5/3/1824)

In ieder geval is er in 1824 al sprake van een Herberg de Gouden Leeuw op de hoek van de Hezelstraat en het Glashuis. Deze komt in maart 1824 te huur te staan, met J. Jansen als huidige bewoner.

Het pand lijkt bij de familie Jansen te blijven: in PGNC 5/9/1855 komt weduwe Jansen voor op dit adres en bijvoorbeeld op PGNC 2/3/1873 Logementshouder J.W. Jansen. Op de foto hierboven is rechts de Gouden Leeuw te zien; er is geen sprake van toegangsbord bij het Glashuis.

Ook een soort paard: het ijzeren ros van de omnibus (PGNC 24/9/1879)
Ook een soort paard: het ijzeren ros van de omnibus (PGNC 24/9/1879)
Ook een soort paard: de Omnibus naar Berg en Dal (De Gelderlander 13/5/1869)
De Omnibus naar Berg en Dal (De Gelderlander 13/5/1869)

Poos verkoopt in 1891 zijn bedrijf aan de de Molenstraat, waarbij J.W. Jansen de nieuwe eigenaar wordt.

Verkoop Poos Molenstraat PGNC 5/4/1891
Verkoop Poos Molenstraat (PGNC 5/4/1891)
Rijtuigen Poos te koop PGNC 26/4/1891
Rijtuigen Poos te koop (PGNC 26/4/1891)

P.J. Poos verkoopt zowel zijn onroerend goed Molenstraat Sectie C no. 2907, een huis met stelling en koetshuis, als zijn rijtuigen. Daarbij wil Poos tot 1 juli in de woning blijven wonen.

Advertentie overname Poos door Jansen, PGNC 14/5/1891

Brand

In juli 1893 is er een grote brand door een uitslaande brand bij “lampenfabrikant Levi, wonende op het Glashuis alhier”. Daarbij vatte ook de daarnaast gelegen bergplaats voor rijtuigen van stalhouder J.W. Jansen vlam en brandde geheel af. Wel was “alles” tegen brandschade verzekerd. (De Gelderlander 18/7/1893). Het is mij niet bekend of dit de enige bergplaats was en of deze is herbouwd.

In 1910 is G. Jansen eigenaar van het Hotel de Gouden Leeuw op de Lange Hezelstraat 60, met daarbij een stalhouderij en daarnaast de stalhouderij op Molenstraat 122 (Bron: briefhoofd).

Wat op dit moment nog niet gevonden is (en niet volledig onderzocht) is of en wanneer er een pand naar Poos overgaat. Vooralsnog was de belangrijkste vraag of het houten bord “thuis” te brengen is.

Daarbij lijkt de weg van Poos een logische te zijn. Hij lijkt echter geen relatie met de Gouden Leeuw te hebben, behalve het feit dat de eigenaar van de Gouden Leeuw zijn bedrijf aan de Molenstraat heeft gekocht. (En mogelijk speelt de Lange Hezelstraat 60 een rol).

Relatie met stalhouderij(?)

Via adresboeken lijkt het spoor van Poos te volgen, via:

  • P.J. Poos
  • zijn weduwe
  • J.P.G. Poos

Wel moet worden aangetekend dat de bron van de gegevens gevonden Adresboeken zijn, waarbij er wordt uitgegaan van opvolgende relaties; personen die op hetzelfde adres voorkomen.

P.J. Poos

In PGNC 30/5/1879 staat een advertentie dat P.J. Poos, stalhouder, verhuisd is van de Brouwerstraat naar de Houtstraat Wijk B. 314. In 1878-1881 komt een “Tapper en huurkoetsier” P.J. Poos voor op Houtstraat B 314; in 1887 een “Stalhouder” op Molenstraat 27.

Zoals hierboven staat beschreven, verkoopt hij zijn bedrijf op de Molenstraat in 1891.

In 1893 komt een P.J. Poos voor op Marienburg 2 als “tapper”, in 1895 op “Burghardt vd Berghstraat” 77 en In 1896 komt er een P.J. Poos voor op van Goorstraat 27 als “koetsier”.

Houtstraat 42

Opvallend is dat er in ieder geval in 1902 een Poos op Houtstraat 42 wordt gevonden, met een filiaal op van Goorstraat 27. Betekent dit dat hij alleen het bedrijf aan de Molenstraat heeft verkocht en dat hij de Houtstraat 42 heeft aangehouden; zijn het wellicht 2 verschillende personen?

In 1902, 1903 1905, 1907, 1908, 1909, 1910 komt P.J. Poos voor op Houtstraat 42 en v. Goorstraat 27.

Weduwe P.J. Poos

In 1912, 1913-1914, 1914, 1915 en 1916 komt Wed. P.J. Poos, geb. P.A. Vierboom, stalhouder voor op Prins Hendrikstraat 42. (In 1940 woont zij op Molenstraat 121); daarbij lijkt het waarschijnlijk dat het bedrijf de stalhouderij “Firma P.J. Poos, Waldeck Pyrmontsingel 42” betreft (eveneens in deze adresboeken).

Daarnaast wordt op Glashuis 4 in het adresboek 1914 L. Poos, koetsier, gevonden.

In 1920 komt de stalhouderij Firma P.J. Poos voor op Prins Hendrikstraat 42. In de tot nu toe gevonden adresboek komt in 1932, 1934, 1936 en 1938 “Poos Wed. J., geb. E.W. Aengenent, café-restaurant “Royal” op Prins Hendrikstraat 42, stalhouderij Waldeck Pyrmontsingel 4″ voor.

In 1940 woont Wed. J. Poos, geboren Aengenent al op van Heutzstraat 6. Volgens het Adresboek 1959 woont mw J.C. Poos daar nog steeds.

J.P.G. Poos

J.P.G. Poos, stal- en garagehouder komt in ieder geval in 1934 op Prins Hendrikstraat 38 en daarna in de Adressboeken 1936, 1938 en 1940 op nummer 26. (In 1932 komt hij nog niet voor). Uit het straatnamenregister van Rob Essers wordt duidelijk dat het een hernummering betreft en dat Prins Hendrikstraat 26 in september 1944 tijdens oorlogshandelingen is verwoest.

Zoals hierboven te lezen, komt J.P.G. Poos vervolgens voor op de Heutszstraat 6.

In ieder geval komt J. Poos, Prins Hendrikstraat 20 nog in het Adresboek van 1966 voor.

Sengers

Sengers, toegangspoort Glashuis, 1970-1975 (Toon Opsteegh via F71939 RAN)
Sengers, toegangspoort Glashuis, 1970-1975 (Toon Opsteegh via F71939 RAN)

Op en foto uit 1985 is te zien dat hier nog steeds Sengers staat: F62310 en daarbij is tevens de lichtblauwe kleur te zien. Het is mij onbekend om welke Sengers dit gaat: de Modezaak op de Lange Hezelstraat of de bandenzaak gaat.

In het artikel van Noviomagus (waarschijnlijk uit de jaren 0) is het bord verweerd, maar heeft nog steeds een blauwe kleur. Nu is het al jaren wit geschilderd.

Erven van Daal De Beurs

Op de hoek Lange Hezelstraat – Bottelstraat zijn een muurschilderingen hersteld in de tijd dat café De Beurs nog een…

De Gaper, Linda Arts

2020, Hezelpoort/Lange Hezelstraat Nadat bewoners langere tijd hadden geklaagd over overlast en de smerigheid van de tunnel, besloot de gemeente…

Schildering Erven van Daal Lange Hezelstraat (Mei 2024)
#Nijmegen, Centrum, Hezelstraat, Kunstwerken

Erven van Daal De Beurs

Lange Hezelstraat 94

Schildering Erven van Daal Lange Hezelstraat (Mei 2024)
Schildering Erven van Daal Lange Hezelstraat (Mei 2024)

Op de hoek Lange Hezelstraat – Bottelstraat zijn een muurschilderingen hersteld in de tijd dat café De Beurs nog een stalhouderij was. Dit was een van de stalhouderijen rond de Lange Hezelstraat: hier konden mensen hun paarden/rijtuigen stallen of huren.

Het bovenste opschrift is: Café-Billiard De Erven P. van Daal”, daarna “De Beurs” en het onderste: “Stalling Verhuring van Paarden en Rijtuigen”.

Erven P. van Daal

De eerste door mij gevonden advertentie de “erven P. van Daal is in PGNC 2/6/1872: mogelijk hebben ze dan al langer het huis gehad.

Advertentie verhuring van Paarden en Rijtuigen bij de Erven P. van Daal (PGNC 6/6/1880)
Advertentie verhuring van Paarden en Rijtuigen bij de Erven P. van Daal (PGNC 6/6/1880)

In 1887 is het briefhoofd J.A.Ph. van Ellekom, voorheen Erven P. van Daal,  Hezelstraat No.82  voor een vergunning tot het aanleggen van ijzeren brug voor de stal uitkomend aan de Nieuwe Markt. Van Ellekom was getrouwd met Theodora Grada van Daal (Nijmegen, 13/3/1843), een van de kinderen/erfgenamen van P. van Daal (Bevolkingsregister 1880).

In 1896 en 1899 staat op Lange Hezelstraat 94 het café de Beurs J.A.Ph Ellekom in het Adresboek.

Van Bon

Stalhouderij en Hotel Café Bar 'de Beurs' op de hoek met de Bottelstraat van J.H.W. van Bon. Het pand diende tevens als slijterij en rijwielbergplaats, zoals blijkt uit de opschriften op de voorgevel. De ingang van de stalhouderij met de 'verhuring' van paarden en rijtuigen was gelegen aan de Nieuwe Markt , 1910-1913 (Auteursrechthouder P. van Bon via F26520 RAN Publiek Domein)
Stalhouderij en Hotel Café Bar ‘de Beurs’ op de hoek met de Bottelstraat van J.H.W. van Bon. Het pand diende tevens als slijterij en rijwielbergplaats, zoals blijkt uit de opschriften op de voorgevel. De ingang van de stalhouderij met de ‘verhuring’ van paarden en rijtuigen was gelegen aan de Nieuwe Markt , 1910-1913 (Auteursrechthouder P. van Bon via F26520 RAN Publiek Domein)

Begin 1900 neemt J.H.W. van Bon de zaak over van Ellekom. In april 1900 krijgt van Bon vergunning verkoop van sterkend drank in het klein. Het is “J.H.W. van Bon, te Beuningen” (De Gelderlander 19/4/1900). In De Gelderlander 27/5/1900 staat de vermelding dat van Bon het telefoonnummer van Ellekom heeft overgenomen.

Advertentie rijtuigen te huur, van Bon, Lange Hezelstraat 94 (PGNC 29/8/1902)
Advertentie rijtuigen te huur, van Bon, Lange Hezelstraat 94 (PGNC 29/8/1902)

J.H.W. Van Bon komt met beroep “stalhouder” café “De Beurs” Lange Hezelstraat 94 voor tot en met het adresboek van 1910-1911

Nieuwe Markt 8: Stalhouderij en 'verhuring' van paarden en rijtuigen van J.H.W. van Bon (rechts), tevens eigenaar van Hotel Café Bar 'de Beurs' in de (Lange) Hezelstraat op de hoek met de Bottelstraat. Op en naast het paard (met de stalknecht) de drie zoons van Van Bon: Antoon, Theo en Herman, 1910-1913 (Auteursrechthouder B. van Bon via F26517 RAN Publiek Domein)
Nieuwe Markt 8: Stalhouderij en ‘verhuring’ van paarden en rijtuigen van J.H.W. van Bon (rechts), tevens eigenaar van Hotel Café Bar ‘de Beurs’ in de (Lange) Hezelstraat op de hoek met de Bottelstraat. Op en naast het paard (met de stalknecht) de drie zoons van Van Bon: Antoon, Theo en Herman, 1910-1913 (Auteursrechthouder B. van Bon via F26517 RAN Publiek Domein)

Voor de aanleg van de riolering is de onderstaande bouwtekening uit 1912 gevonden. Het gedeelte rechts van de trap naar de bovenverdieping is het café: deze had 2 ingangen, 1 naar de Tapperij en 1 naar de Koffijkamer. Opvallend is de behoorlijk grote telefoonkamer. Aan de achterkant bevindt zich een keuken.

Detail Bouwtekening, begane grond, datum dossier 20-7-1912 (D12.382756)
Detail Bouwtekening, begane grond; het rechter gedeelte is nummer 94, datum dossier 20-7-1912 (D12.382756)

Jansen & Ederveen

Overname door Jansen & Ederveen PGNC 14/4/1912
Overname door Jansen & Ederveen (PGNC 14/4/1912)

In 1912 neemt Jansen & Ederveen, stalhouders de firma over (PGNC 14/4/1912). Zij gebruiken het pand aan de Lange Hezelstraat als filiaal.

In 1912-1913 en 1913-1914 staat er geen “stalhouder” meer bij; wel is een van de vermelding in het adresboek 19-1914 “Hôtel, Café de Beurs”; dit is wel de enige keer dat er een hotel wordt genoemd welke gevonden is. Tot en met 1916 komt van Bon vervolgens nog voor.

In 1918 heeft stalhouderij en auto-verhuurinrchting Jansen & Ederveen (Waldeck Pyrmontsingel 69) een filiaal J.W.H. van Bon, Café de Beurs, Hezelstraat 94. In 1920 staat van Bon nog in het adresboek van 1920, maar mogelijk is de zaak dan al verkocht aan ours

Hotel De Beurs van Bours

Advertentie Hotel de Bours Lange Hezelstraat 94 (De Gelderlander 9/7/1921)
Advertentie Hotel de Beurs Lange Hezelstraat 94 (De Gelderlander 9/7/1921)

In 1920 en 1921 zijn er advertenties van R. Bours gevonden. In de advertentie van De Gelderlander 9/7/1921 is het tevens een hotel, naast café-restaurant.

In 1926 wordt N. Bours, fabrikant op dit adres gevonden. J.W.H. van Bon komt dan voor op Nieuwe Markt 8 (dus het adres van de stalhouderij) als Centraal-Garage.

In 1940 komt H.J.A.H. van Bon, garagehouder voor op dit adres; in 1948, 1951 en 1955 is het caféhouder.

Er is nog niet onderzocht of en wat de relatie met Nieuwe Markt 10 (en 20) is, hier komen in 1940 A.F.J. v. Bon, chauffeur-monteur en J.H.W. van Bon, autohandelaar en Th.W.H. van Bon voor. In 1948 is  Th.W.H. van Bon, garagehouder op nummer 20; daarnaast woont in 1948 tevens mej. H.Th. W.M. op nummer 10. Ook in de adresboeken 1955, 1959 en 1963 komt van Bon in ieder geval op nummer 10 voor.

Op F5129 is een foto van het biljarten in “de Beurs van Piet de Haard” te zien uit 1978.

Het opschrift voor restauratie

Op onderstaande is het opschrift vóór restauratie te zien. Hoewl op het bovenste gedeelte J.H.W. van Bon in donkere letters duidelijker te herkennen zijn, zijn daarboven ook nog de lichte letters “Erven” te zien.

Opschrift: "Café Billard en Stalhouderij van Paarden en Rijtuigen ", op de hoek van het pand van Café-Bar De Beurs aan de Lange Hezelstraat, 1993 (Toon Opsteegh via F6381 RAN CCBYSA)
Opschrift: “Café Billard en Stalhouderij van Paarden en Rijtuigen “, op de hoek van het pand van Café-Bar De Beurs aan de Lange Hezelstraat, 1993 (Toon Opsteegh via F6381 RAN CCBYSA)
Verzetsmonument Jan van Hoof bij Waalbrug, de kransen zijn de avond ervoor, 4 mei gelegd (mei 2024)
#Nijmegen, Kunstwerken

Verzetsmonument de Vaandeldrager, Marius van Beek

1954 Keizer Traianusplein

Verzetsmonument Jan van Hoof bij Waalbrug, de kransen zijn de avond ervoor, 4 mei gelegd (mei 2024)
Verzetsmonument Jan van Hoof bij Waalbrug, de kransen zijn de avond ervoor, 4 mei gelegd (mei 2024)

In September 1954 is de 10e verjaardag van de bevrijding van Nijmegen. Deze vindt plaats met een grootschalige dodenherdenking en viering van de bevrijding. De “Onthulling Jan van Hoof-monument de climax van huidige herdenkingen”, zo schrijft De Gelderlander 17/9/1954.

De onthulling vindt plaats op de plek waar tijdens Market Garden zwaar was gevochten tussen de geallieerden en de Duitsers, met de Waalbrug als inzet.

Jan van Hoof

Aanvankelijk werd gedacht dat Jan van Hoof degene was geweest die de Waalbrug had gered. De student Jan van Hoof was lid van de geheime Dienst Nederland. Hij had vooraf maandenlang informatie over de Waalbruggen en daar aangebrachte explosieven verzameld.

Waalbrug

Van Hoof wist op 18 september 1944 de explosieven onder de Waalbrug inderdaad onschadelijk te maken, maar deze actie werd tijdig door de Duitsers ontdekt. Uiteindelijk was het de beslissing van de Duitsers zelf, waardoor de brug niet werd opgeblazen. De commissie van het Ministerie van Oorlog had in 1949 een onderzoek laten instellen: “De belangrijkste conclusie uit het rapport luidde dat Jan van Hoof feitelijk niet kan worden beschouwd als ‘de Redder’ van de brug. ‘Wel komt hem onvergankelijke eer toe voor hetgeen hij tot behoud van de brug als uitstekende daad van moed, beleid en trouw heeft verricht met inzet van zijn leven’.” (KOS)

Verkenner

De dag erna kwam hij om het leven. Op dat moment was hij gids in een pantserwagen. Op de hoek van de Lange Hezelstraat en Nieuwe Markt brak een gevecht uit, waarbij van Hoof overleed. Een tegel, geplaatst in 1945, herinnert nog aan dit moment. Ook op de Waalbrug is een plaquette van van Hoof aangebracht.

Verzetsmonument

Het monument is niet alleen voor Jan van Hoof, maar om alle verzetsmensen te herdenking. Bij de onthulling herinnerde de voorzitter van de Jan van Hoof Stichting, F.J. de Fraiture, er aan “dat Nijmegen vandaag al die duzienden helden van Nederland eert uit de jaren 1940 tot 1945. Buiten de “Jodenvervolging, welke op zich reeds 104.000 slachtoffers eiste, stierven 22.500 burgers in gevangenissen en concentratiekampen. Wij mogen aannemen dat het overgrote deel van hen mannen en vrouwen van het verzet zijn geweest… Naast hen rijen zich 2800 mannen en vrouwen, die vielen door het lood van executie en standgerechten, voor onze vrijheid. Zonder twijfel zijn vrijwel al deze 2800 verzetshelden geweest.” In het bijzonder herdenkt Nijmegen de eigen helden: in 1954 zijn er op dat moment 60 namen bekend van verzetsmensen die zijn omgekomen.

Het beeld van Marius van Beek

Het verzetsmonument of "de vaandeldrager". Een monument voor Jan van Hoof en allen die in het verzet vielen voor de bevrijding van Nijmegen, gemaakt door Marius van Beek, 1954-1955 (Hoet, Fa. H. ten, Nijmegen / L.R. Gerritsen via F12266 RAN CCBYSA)
Het verzetsmonument of “de vaandeldrager”. Een monument voor Jan van Hoof en allen die in het verzet vielen voor de bevrijding van Nijmegen, gemaakt door Marius van Beek, 1954-1955 (Hoet, Fa. H. ten, Nijmegen / L.R. Gerritsen via F12266 RAN CCBYSA)

De burgers Nijmegen hadden giften gedaan voor de oprichting van een verzetsmonument, welke de naam Jan van Hoof zou dragen. Marius van Beek was in februari 1954 benaderd om het beeld te maken, na een suggestie van Mari Andriessen. Van Beek, oorspronkelijk uit Nijmegen had zelf in het verzet gezeten en hij had van Hoof persoonlijk gekend. Vanwege de tijdsdruk was het niet mogelijk het beeld gereed te hebben. Daarom werd bij de onthulling een gipsen beeld dat met bronsverf was beschilderd gebruikt. Later is het bronzen beeld geplaatst.

De vlag

“Jan van Hoof moet op de laatste dag van zijn leven, toen Nijmegen overal brandde, tegen een vriend gezegd hebben: “De stad in puin, maar onze vlag zal boven de puinhopen wapperen”. Zo heeft Marius van Beek verzet en bevrijding ook willen zien: omkijkend naar de geredde brug draagt zijn held de verscheurde vlag van de overwinning naar de stad. Dit is de triomf”. En daarvoor: “omdat hierin gesymboliseerd is, dat hij die strijdt voor een rechtvaardige zaak, uiteindelijk de vlag der overwinning zal dragen.”

De naamgeving

Ook gaat Fraiture in op de naamgeving: “met te zeggen dat aan het monument van het verzet, dat thans tussen de stad en de Waalbrug zijn plaats heeft gekregen, de volksmond de naam heeft geschonken van Jan van Hoof, die voor de overgrote meerderheid van ons volk is en blijft de held van de Waalbrug. Jan van Hoof was verkenner. Zijn diep geworteld voortrekkersideaal heeft hij in de meest letterlijke zin en tot de grootste consequenties in het verzet tegen de overweldiger uitgeleefd. God, de Kerk en zijn Land meende hij niet beter te kunnen dienen dan door verzet te plegen tegen de Nazi-vijand, die God verloochende, de kerk en zijn Land wilde vernietigen “En iedereen te allen tijde helpen”,- voor dat deel van zijn leven toen hij zijn geallieerde vrienden in een pantserwagen gidste en daarbij de dood vond. Zo werd hij voor die jeugd van heden, welke nog naar heldenverering zoekt, een lichtend voorbeeld.”

Opschrift

Het monument heeft een aantal regels van het Wilhelmus als opschrift:

Dat iek doch vroom mach blijven,

U dienaar ’t aller stondt,

Die tyranny verdrijven,

Die met het hert doorwondt.”

En:

“In Jan van Hoof eren wij allen,

die in het verzet vielen voor

de bevrijding van Nijmegen en ons land.”

(Overige) Bronnen en verder lezen

De Gelderlander 17/9/1954: Bovenstaand artikel is voor een groot gebaseerd op de onthulling zoals beschreven in de Gelderlander. In dit artikel staan ook foto’s van de onthulling opgenomen.

Kunst op Straat

Online catalogus

Hunnerpark

Het Hunnerpark ligt wat verscholen tussen de Valkhof en het Trajanusplein. Het is er dan ook zelden druk, tenzij het…

Sluitsteen bij Arsenaal: herinnering aan Willem I (mei 2024)
#Nijmegen, Centrum, Kunstwerken

Herinnering Willem I Arsenaal

Sluitsteen bij Arsenaal: herinnering aan Willem I  (mei 2024)
Sluitsteen bij Arsenaal: herinnering aan Willem I (mei 2024)

Deze sluitsteen hangt boven de (doorgebroken) toegangspoort tot het Arsenaal en is een herinnering aan Koning Willem I, die het gebouw in 1824 bezocht. Het Arsenaal is rond 1820 gebouwd en is een Rijksmonument.

Van Schevichaven over dit bezoek: “Op 11 October kwam Z.M. Willem I hier nogmaals, bezichtigde het nog niet voltooide fort aan de Waal, waaraan hij ter eere van den ontwerper den naam van Kraijenhoff gaf, inspecteerde weder de wallen en de Sterreschans op den Hunnerberg, alsook het nieuw arsenaal op Mariënburg. Z.M. logeerde ten huize van luit.-generaal baron Van Kraijenhoff, de tegenwoordige St. Josefsschool aan het Bosch; gaf audiëntie en vertrok den volgenden dag naar Maastricht.” (PGNC 15/5/1895)

Meer over het Arsenaal is te lezen op:

https://www.huisvandenijmeegsegeschiedenis.nl/info/Arsenaal

https://www.noviomagus.nl/h1.php?p=Stadswandeling/noviowandeling2.htm

Hertogstraat 27 en 29 architect Claase
#Nijmegen, Centrum, Hertogstraat

Hertogstraat 27 en 29 architect Claase

1904 Hertogstraat 27 en 29

Hertogstraat 27 en 29 architect Claase
Voormalig bloemenwinkel Gerretsen & Valeton, Hertogstraat 27 (en daarnaast 29) (mei 2024)

In mei 1904 ontwerpt architect Claase een winkelhuis en woonhuis aan de Hertogstraat (27 en 29). De opdrachtgevers zijn de gebroeders Faazen, die wonen op nummer 27 en ook in de nieuwbouw op nummer 29 zullen gaan wonen. In november 1904 opent de bloemisterij Gerretsen en Valeton op nummer 27. Opvallend aan de het pand zijn de kleurrijke bloementegels. Jarenlang heeft bovendien de Wildcentrale in deze winkel gezeten.

De eerste luifel is nummer Hertogstraat nummer 27; Hertogstraat gezien in de richting van het Kelfkensbos, links het Wintersoord, 1910 (J.H. Schaefer via F14527 RAN)
De eerste luifel is Hertogstraat nummer 27; Hertogstraat gezien in de richting van het Kelfkensbos, links het Wintersoord, 1910 (J.H. Schaefer via F14527 RAN)

In het PGNC 27/5/1904 staat de aankondiging van de aanbesteding van “Het amoveeren van perceel No. 29 aan de Hertogstraat en daar ter plaatse weder bouwen van een Woon- en Winkelhuis, voor rekening van de Heeren A. en J. Faazen”.

Winkelhuis en Woonhuis voor de Heeren Faazen aan de Hertogstraat no 29, architect Claase, datum tekening mei 1904 (D12.378739)
Winkelhuis en Woonhuis voor de Heeren Faazen aan de Hertogstraat no 29, architect Claase, datum tekening mei 1904 (D12.378739)

Aan de indeling is te zien dat op de begane grond links bestemd is voor een winkel met daarbij een werkkamer en rechts een woonfunctie heeft. Uit de bouwtekening D12.378739 blijkt verder dat de eerste en tweede verdiepingen ingedeeld zijn als woningen.

Winkelhuis en Woonhuis voor de Heeren Faazen aan de Hertogstraat no 29, architect Claase, datum tekening mei 1904 (D12.378738)
Winkelhuis en Woonhuis voor de Heeren Faazen aan de Hertogstraat no 29, architect Claase, datum tekening mei 1904 (D12.378738)

Kleurrijke tegels met bloemen

Tegeltableau bloemen Hertogstraat 27 (mei 2024)
Tegeltableau bloemen Hertogstraat 27 (mei 2024)

Een opvallend element van deze panden zijn de tegels met bloemen. Deze lijken in D12.378739 nog niet te zijn ingetekend. Het is mij nog onbekend wat de reden is van de bloementegels, een aantal mogelijkheden:

  • Vanwege bloemisterij Gerretsen & Valeton: mogelijk was vanaf het begin bekend -zij hadden daarvoor hun winkel op Hertogstraat 3- dat zij hun winkel op nummer 27 zouden vestigen of hebben zij op enig moment de tegels laten aanbrengen. Dit lijkt het meest waarschijnlijk, aangezien in ieder geval tot de Tweede Wereldoorlog hier de bloemenzaak was gevestigd;
  • Vanwege de vroegere landbouwfunctie van deze plek: de gebroeders Faazen staan in het adresboek van onder andere 1903 als “landbouwer” in het adresboek; nummer 27 is een “stal”;
  • Een andere reden, bijvoorbeeld puur decoratie
Tegeltableaus Hertogstraat  29 (mei 2024)
Tegeltableaus Hertogstraat 29 (mei 2024)

Opvallend is dat op de foto uit 1910 de bloementegels nog niet lijken te zijn aangebracht. Ook op de ansichtkaart van de kwekerij (zie hieronder) zijn er geen tegels te zien. Een andere mogelijk is dat de tegels op dat moment zijn overgeschilderd.

Ook op de foto uit 1910 lijken er nog geen bloementegels te zijn aangebracht

Bloemisterij Gerretsen & Valeton

In november 1904 verhuist bloemisterij Gerretsen & Valeton naar de Hertogstraat no. 27. De eigendomsverhouding is nog niet achterhaald: of Gerretsen & Valeton de eigenaar van het gebouw waren of dat zij huurder van het pand waren.

Bloemenmagazijn Gerretsen & Valeton.

De firma Gerretsen & Valaton, de welbekende bloemisten, die hunne uitgestrekte kweekerij te Hees hebben, hebben heden hun magazijn in de Hertogstraat no. 3 verplaatst naar het perceel no. 27 diezelfde straat, een ruim en luchtig pand, dat volkomen aan de eischen voor dit veelomvattend vak voldoet. Het net ingerichte magazijn beantwoordt ten volle aan de eischen des tijds en van de branche en is in staat een welriekende bloemenschat en de uitgebreidste plantensorteering te bewaren. De naam der firma Gerretsen & Valeton is een zoo gevestigde, dat hierop zeker niet nader de aandacht behoeft te worden gevestigd; als voorheen weet men nu waar het adres is wanneer men iets zeer artistieks en goeds op dit gebied wil verkrijgen.” (PGNC 24/11/1904).

Kwekerij in Hees

Zij hebben hun kwekerij in Hees. De bijbehorende woningen bestaan nog steeds: de huidige adressen zijn Schependomlaan 36 en 46 (beiden gemeentelijke monument).

Momenteel ben ik nog bezig met het verzamelen van gegevens van Schependomlaan 36 en 46. Opvallend genoeg heb ik tot nu toe geen contract gevonden waarbij Gerretsen en Valeton eigenaar zijn van de winkel. Na het overlijden van Gerretsen, overleden in 1910, gaat Valeton voor zichzelf verder. Daarbij gaat hij een N.V. aan met P.F. Marttin. Hij, en daarna zijn zoon, lijken in de jaren 20 eigenaar geworden te zijn van de winkel.

1944: Noodwinkel de Bijenkorf

Hertogstraat 27 en 29 in 1952: Bij de begrafenis van de heer A.P. Keijser werden alle zaken van de familie Keijser in Nijmegen door de begrafenisstoet gepasseerd. Op de foto neemt het personeel van de Bijenkorf (die later aan de Burchtstraat werd gevestigd) afscheid met het uitreiken van bloemstukken. Antonius Petrus Keijser (de poppendokter van de Lange Hezelstraat 10) was de oprichter van N.V. de Bijenkorf en N.V. Handelsmij. TEPA (Molenstraat 52). Eigenaar van de Bijenkorf G. Keijser was de tweede zoon van de overledene, 1/9/1952 (J.F.M. Trum via 	GN18746 RAN CCBYSA)
Hertogstraat 27 en 29 in 1952: Bij de begrafenis van de heer A.P. Keijser werden alle zaken van de familie Keijser in Nijmegen door de begrafenisstoet gepasseerd. Op de foto neemt het personeel van de Bijenkorf (die later aan de Burchtstraat werd gevestigd) afscheid met het uitreiken van bloemstukken. Antonius Petrus Keijser (de poppendokter van de Lange Hezelstraat 10) was de oprichter van N.V. de Bijenkorf en N.V. Handelsmij. TEPA (Molenstraat 52). Eigenaar van de Bijenkorf G. Keijser was de tweede zoon van de overledene, 1/9/1952 (J.F.M. Trum via GN18746 RAN CCBYSA)

De tot nu toe laatste gevonden advertentie van bloemenmagazijn is in PGNC 28/9/1942, waarin een loopjongen wordt gevraagd.

In ieder geval heeft de Bijenkorf in november 1945 hier haar winkel (De Gelderlander 22/11/1945). Dit was een noodwinkel, nadat het bombardement van februari 1944 de winkel op de Stikke Hezelstraat had verwoest en vervolgens de nieuwe winkel op de Lange Burchtstraat in september 1944 in vlammen opging.

In 1951 breidt zij uit door de noodwinkel Hertogstraat 8, waar voorheen kokzaak Draper gevestigd was, over te nemen. In 1954 verhuist de Bijenkorf naar de nieuwbouw van de Burchtstraat. Zie onderstaand artikel, waarbij tevens een foto van de noodwinkel is opgenomen:

Poelier De Wildcentrale

Tegenwoordig is al jarenlang poelier De Wildcentrale in dit pand gevestigd.

Poelier Wildcentrale Hertogstraat 27 en 29, 1989 (Ber van Haren via ZN35960 CCO)
Poelier Wildcentrale Hertogstraat 27 en 29, 1989 (Ber van Haren via ZN35960 CCO)

Gemeentelijk monument

Het pand is een gemeentelijk monument: “Samen met het naastgelegen woonhuis fraai voorbeeld van Jugendstil bebouwing. Interessant als voorbeeld van de gemengde bebouwing van de randstraten van het centrumgebied met naast elkaar woon- en winkelbestemming.”

B.J.C. Claase, architect

OVER B.J.C. Claase 2 Woonhuizen 1897-1898 Groesbeekseweg 23 Hotel Eerste Walstraat 60 20-2-1902 Zaal Nos. 50, 52 en 54 aan…

Groesbeekseweg 23 architect Claase

IN 1897/1898 ontwerpt architect Claase 2 woonhuizen op de hoek Groesbeekseweg en Guyotstraat voor de heer Burgers.

Albert Heijn; Gezien ter hoogte van de Stockumstraat. Links op de achtergrond de Platenmakersstraat, 1939 (ir. J.G. Deur via F15383 RAN CCBYSA)
#Nijmegen, Burchtstraat, Centrum

Albert Heijn Burchtstraat

1934 Burchtstraat 53 (huidig)

Albert Heijn; Gezien ter hoogte van de Stockumstraat. Links op de achtergrond de Platenmakersstraat, 1939 (ir. J.G. Deur via F15383 RAN CCBYSA)
Albert Heijn; Gezien ter hoogte van de Stockumstraat. Links op de achtergrond de Platenmakersstraat, 1939 (ir. J.G. Deur via F15383 RAN CCBYSA)

In 1934 verhuist Albert Heijn van de winkel op de “hoek Burchtstraat-Stokkumsestraat” naar het verbouwde pand op de Burchtstraat, met huidig nummer 53. De winkel werd tijdens het bombardement verwoest en zou een nieuwe, moderne voorgevel krijgen. Het gebouw is echter al veel ouder dan de 20e eeuw: het is in ieder geval bekend in de 14e eeuw en zal vanwege de aanwezigheid van middeleeuwse resten op de monumentenlijst worden geplaatst.

Vooraf, 1895: Muziekhandel Polak

"Bestaande toestand", bouwtekening in verband met de verbouwing 1934 (D12.400358)
“Bestaande toestand”, bouwtekening in verband met de verbouwing 1934 (D12.400358)

Voordat Albert Heijn zich in dit pand vestigde, was het de muziekhandel van Philip Polak. Hij  had vanaf 1895 hier zijn winkel gehad, nadat hij uit de Augustijnenstraat was verhuisd.

Nijmegen, 19. November.

Al weder is in de Burchtstraat een nieuw magazijn geopend en wel dat van den heer Philip Polak, die zijn uitgebreiden muziekhandel van de Augustijnenstraat naar de Burchtstraat No. 35 heeft overgebracht. Behalve een groot assortiment piano’s, orgels en strijkinstrumenten vindt men in dit magazijn een groote collectie muziek, verder speeldoozen in alle genres, snaren, enz. Ook voor de St.-Nicolaas zijn een aantal fantasie-artikelen met muziek voorhanden, die zeker vele koopers zullen vinden. De heer Polak had stellig geen beteren stand voor zijn handel kunnen vinden. Wij hopen, dat spoedig alle muziekbeoefenaars uit Nijmegen en de omstreken den weg naar zijn magazijn zullen weten te vinden.” (PGNC 20/11/1895)

1934: verbouwing en verhuizing van Albert Heijn

Filiaal: Nijmegen Verbouwing perceel Lange Burghstraat Winkelpui, Zaandam N.V. Alb. Heijn, datum tekening 8 juni 1934 (D12.400359)
Filiaal: Nijmegen Verbouwing perceel Lange Burghstraat Winkelpui, Zaandam N.V. Alb. Heijn, datum tekening 8 juni 1934 (D12.400359)
Verbouwing perceel Lange Burghstraat te Nijmegen Kad. Sectie C. No 5293 voor de N.V. Alb. Heijn Z/dam, datum tekening mei 1934 (D12.400358)
Verbouwing perceel Lange Burghstraat te Nijmegen Kad. Sectie C. No 5293 voor de N.V. Alb. Heijn Z/dam, datum tekening mei 1934 (D12.400358)
Verbouwing perceel Lange Burghstraat te Nijmegen Kad. Sectie C. No 5293 voor de N.V. Alb. Heijn Z/dam, datum tekening mei 1934 (D12.400358)
Verbouwing perceel Lange Burghstraat te Nijmegen Kad. Sectie C. No 5293 voor de N.V. Alb. Heijn Z/dam, datum tekening mei 1934 (D12.400358)

De verbouwing is ontworpen door de eigen architecten van Albert Heijn. De belangrijkste verbouwing lijkt de voorkant te betreffen, waar van 2 winkels 1 winkel is gemaakt.

Daarbij lijkt het pannendak vervangen te zijn door een plat dak.

De opening

De Gelderlander over de opening in oktober 1934:

Albert Heijn.

Hedenmiddag werd de nieuwe winkel Albert Heijn in de Lange Burchtstraat 21 geopend.

Het is een opvallende overgang van een eenvoudigen winkel op den hoek Lange Burchtstraat-Stokkumstraatje, nu naar het kapitale pand, waarin eerst de muziekhandel der firma Polak was gevestigd.

De architect der firma Albert Heijn heeft de pui grondig veranderd en er zoo’n frisch uitzicht aan gegeven, dat de Lange Burchtstraat er op vooruitgegaan is.

Advertentie Heropenin0g; Albert Heijn noemt zowel de adressen Lange Burchtstraat 21 als 27 (PGNC 30/10/1934)
Advertentie Heropenin0g; Albert Heijn noemt zowel de adressen Lange Burchtstraat 21 als 27 (PGNC 30/10/1934)

De nieuwe winkel van Albert Heijn is geheel naar de eischen des tijds ingericht- zoo hygiënisch als bouwkundig.

Er kwamen (twee groote winkelramen, waarvoor de kwaliteitsartikelen tot volle recht kunnen komen.

Binnen is de winkel geheel betegeld in lichte tinten. Marmeren toonbanken met ingebouwde vitrines, welke een weelde aan waren toonen, sluiten de winkel af van de wanden met de tallooze vakken en bakken. Alle winkelbakken zijn afgedekt.

Bij de nieuwen winkel is nu ook een vleeschafdeeling gevoegd.

In deze afdeeling is een speciale koelinrichting aangebracht, waarin de fijnste vleeschwaren frisch gehouden worden.

Het is een lust in den nieuwen winkel rond te kijken- eerst nu komen de A.H.-artikelen tot volle recht.

Het doel der firma Albert Heijn is de beste kwaliteiten te leveren tegen langst mogelijken prijs.

Zij wordt daartoe in staat gesteld doordat de meeste artikelen in eigen fabrieken klaar gemaakt en verpakt worden te Zaandam, waar ook de contrôle is op alle artikelen, welke naar de A. Heijn-winkels- ongeveer tweehonderd in het land- gaan.

In Zaandam is gevestigd een koek- en banketfabriek, een cacao-chocoladefabriek, een biscuitfabriek en een voor suikerwerken.

Verder zijn in Zaandam ingericht eigen koffiebranderijen, een theemeleerinrichting en eigen afdeelingen voor het reinigen en sorteeren van peulvruchten en zaden.

In totaal werken er in Zaandam ongeveer 600 arbeiders in de A. Heijn-fabrieken.

De eerste A. Heijn-winkel werd te Oostzaan geopend: nu bijna een halve eeuw geleden- thans bezit Albert Heijn over het geheele land 200 winkels. De eerste fabriek der uitgebreide A. Heijn-industrie werd 40 jaar geleden gebouwd.

Wij zijn hier voor een industriëele onderneming van groot formaa.

De verbouwing te Nijmegen werd uitgevoerd naar eigen A. Heijn-architectonisch ontwerp door de firma Brand alhier.

De firma Ruikes verzorgde de electriciteitsvoorziening en de firma Bökkerink het frissche schilderwerk.

Door bemiddeling van de heer N.S. Verbeek, makelaar, werd indertijd het pand van de firma Polak aangekocht voor de firma Albert Heijn.” (De Gelderlander 31/10/1934)

Bombardement februari 1944

De verwoeste Albert Heijn; Opruimingswerkzaamheden na de verwoestingen van het bombardement 22 februari 1944. Rechts Albert Heijn met links daarvan de Urquelle Stube, na de oorlog Old Dutch geheten, met links daarvan Ockhuizen Lunchroom. Op de achtergrond zichtbaar de splitsing van de Platenmakersstraat (rechts) en de Korte Burchtstraat (links), 22-2-1944 (Gn114 RAN)
De verwoeste Albert Heijn; Opruimingswerkzaamheden na de verwoestingen van het bombardement 22 februari 1944. Rechts Albert Heijn met links daarvan de Urquelle Stube, na de oorlog Old Dutch geheten, met links daarvan Ockhuizen Lunchroom. Op de achtergrond zichtbaar de splitsing van de Platenmakersstraat (rechts) en de Korte Burchtstraat (links), 22-2-1944 (Gn114 RAN)

Tijdens het bombardement van 22 februari 1944 raakte Albert Heijn en de panden daaromheen beschadigd. Maar niet totaal verwoest, zoals zoveel panden. In 1944 vindt de heropening van de winkel plaats.

Heropening Albert Heijn Lange Burchtstraat 1944  (PGNC 4-3-1944)
Heropening Albert Heijn Lange Burchtstraat 1944 (PGNC 4-3-1944)

Een foto uit 1953 is te zien op GN1786.

"Bestaande toestand" Albert Heijn Burchtstraat, datum tekening 22-3-1956 (D12.427103)
“Bestaande toestand” Albert Heijn Burchtstraat, datum tekening 22-3-1956 (D12.427103)

1957: Verbouwing Albert Heijn naar 1 open ruimte

In het Bouwdossier zijn 2 dossiers te vinden uit 1957: een met “Veranderen winkelpand” met datum 3-4-1957 en 1 met “Wijzigen bouwen winkelpand” met datum 11-12-1957. Afgaande op dit dossier lijkt dat het pand na 1934 niet meer is gewijzigd (een andere mogelijkheid is echter dat Albert Heijn in 1944 een noodverbouwing heeft laten uitvoeren). Ook de weergegeven indeling is die van 1934. Wanneer de bestaande toestand wordt vergeleken met de foto uit 1953, GN1786, zijn er toch afwijkingen te zien. De meest opvallende is dat de bogen boven de ramen op de eerste verdieping zijn verdwenen.

De wijziging in het bouwdossier van 1957 lijkt vooral technische uitwerkingen te betreffen. Ook hier is het Bouwbureau van Albert Heijn N.V. Zaandam de architect.

Voorgevel  verbouwing Albert Hein Burchtstraat, Datum tekening 21-2-1957 (D12.427104)
Voorgevel verbouwing Albert Hein Burchtstraat, Datum tekening 21-2-1957

Bij de voorgevel is de gevel van de begane grond gewijzigd. Op basis van de “bestaande toestand” bij de verbouwing in 1983 is voor D12.427109 gekozen als tekening om de indeling weer te geven (zie hieronder. Het verschil met D12.427104 lijkt vooral te bestaan in de plaatsen van de zuilen).

Opvallend is dat het nu gaat om een grote, open winkel. Een deel van het magazijn is naar de 2e verdieping verplaatst,

Voorgevel verbouwing Albert Hein Burchtstraat, Datum tekening 22-3-1956  (D12.427109)
Voorgevel verbouwing Albert Hein Burchtstraat, Datum tekening 22-3-1956 (D12.427109)

In ieder geval is het pand in 1960 nog een Albert Heijn, zie de foto: F15447.

Vervolg

Burchtstraat 53, juli 2019 (Google Streetview)
Burchtstraat 53, juli 2019 (Google Streetview)

Er is verder niet uitputtend onderzocht wat de geschiedenis van het pand daarna is geweest.

In 1983 vindt de verbouwing van het pand plaats voor Gebr. Voss naar ontwerp van Keijsers interieurs en timmerwerken b.v. Daarbij is het opvallend dat ook bij de “bestaande toestand” de verdiepingen lijken op de huidige situatie met strakke, rechthoekige ramen; terwijl op de bouwtekening uit 1957 nog ramen met bogen waren ingetekend.

Daarnaast heeft in ieder geval in 1994 en 2009 een verbouwing aan de voorgevel plaats gevonden (die -ook al betreft het openbare documenten- hier vanwege privacy niet verder zullen worden behandeld).

Middeleeuws pand, gemeentelijke monumentenlijst

Tegenwoordig (april 2024) zit het Kruidvat in pand. De geschiedenis van dit gebouw gaat echter veel verder terug dan de 20e eeuw. Het huis is al bekend in de 14e eeuw.

Middeleeuws huis

Omroep Gelderland: “een groot 14e eeuws huis, mogelijk in de vorm van een stadskasteel, dat later onder meer de roemruchte 16e-eeuwse taveerne Rodeburcht huisvestte. Later bood het pand onderdak aan de verzameling Romeinse oudheden van Mr. Johan In de Betouw. In het tot in den treure verbouwde pand bevinden zich nog bouwkundige resten uit vele eeuwen, aldus de gemeente Nijmegen.”

Op gemeentelijke monumentenlijst

In 2015 is het een van de 10 gebouwen die op de gemeentelijke monumentenlijst zullen worden geplaatst. De procedure om het gebouw op de monumentenlijst te krijgen is het gevolg van de in 2010 vastgestelde bouwhistorische waardenkaart van Nijmegen. Hierop is alle belangrike hsitorische bebouwing ingetekend. Het gaat dan niet alleen om de voorgevel, maar ook om bouwkundige resten in de rest van het pand.

Manufacturenmagazijn Duives met op de de achtergrond het nieuwe complex; Straatbeeld zonder stadsschouwburg. Na veel gesteggel in de gemeenteraad werd op 14 april 1935 begonnen met de afbraak van de schouwburg. Een klein deel van het vrijkomende terrein werd benut om de Burchtstaat te verbreden. Het lukte pas geruime tijd later het terrein te verkopen aan de NV Handel en Exploitatie Mij. Zeekant uit Den Haag, die er naar een ontwerp van de architect L.D. Kuipers een complex met 7 winkels en 9 afzonderlijke bovenwoningen realiseerde. Links de Incasso Bank en rechts op de hoek met de Oude Stadsgracht de herenmode zaak van Duives. Het nieuwe complex was overigens geen lang leven beschoren, het werd verwoest tijdens gevechten in september 1944 door terugtrekkende en brandstichtende Duitsers. 1938-1939 (GN11015 RAN)
#Nijmegen, Gebouw van de dag, Burchtstraat

Manufacturenmagazijn Duives architect Veugelers

1935 Lange Burchtstraat 40 (oud)

Manufacturenmagazijn Duives met op de de achtergrond het nieuwe complex; Straatbeeld zonder stadsschouwburg. Na veel gesteggel in de gemeenteraad werd op 14 april 1935 begonnen met de afbraak van de schouwburg. Een klein deel van het vrijkomende terrein werd benut om de Burchtstaat te verbreden. Het lukte pas geruime tijd later het terrein te verkopen aan de NV Handel en Exploitatie Mij. Zeekant uit Den Haag, die er naar een ontwerp van de architect L.D. Kuipers een complex met 7 winkels en 9 afzonderlijke bovenwoningen realiseerde. Links de Incasso Bank en rechts op de hoek met de Oude Stadsgracht de herenmode zaak van Duives. Het nieuwe complex was overigens geen lang leven beschoren, het werd verwoest tijdens gevechten in september 1944 door terugtrekkende en brandstichtende Duitsers. 1938-1939 (GN11015 RAN)
Manufacturenmagazijn Duives met op de de achtergrond het nieuwe complex op de plaats van de oude schouwburg, 1938 -1939 (GN11015 RAN)

In 1935 ontwerpt architect Veugelers de verbouwing voor Manufacturenmagazijn J.H. Duives. Op bovenstaande foto is dit pand te zien op de hoek met de Oude Stadsgracht. Onderaan het artikel is een foto te zien van de het pand vóór de verbouwing.

Overigens zal Veugelers ook de verbouwing voor het pand daarnaast, de bloemenzaak Bloemenmagazijn van Groningen (Lange Burchtstraat 38) ontwerpen.

In september 1944 worden de panden verwoest doordat deze door de Duitsers in brand worden gestoken.

Manufacturenmagazijn J.H. Duives.

Aan de Lange Burchtstraat No. 40 is vanmiddag geopend het manufacturen-magazijn van de firma J.H. Duives. Vroeger was dit pand annex met het aangrenzende winkelhuis, doch alleen de étalage-ruimte ervan benut. Thans echter is hiervoor, dank zij een grondige verbouwing, waarbij de geheele beganegrondverdieping werd weggebroken en opnieuw gebouwd, een keurig, modern winkelhuis in de plaats gekomen. Met zijn teakhouten gevel en de ruime vitrines met de bronzen spijlen, maakt het pand een uitstekenden indruk; knus en gezellig is het interieur. Alle waardeering dan ook voor het werk van den architect, den heer Veugelers.

Vestigen wij er nog de aandacht op, dat firma Duives ook een afdeeling heeren-mode in haar zaak heeft opgenomen.”  (PGNC 28/6/1935)

De Schouwburg aan de Oude Stadsgracht 1, kort voor de afbraak; gezien vanuit de Lange Burchtstraat in de richting van het Kelfkensbos. Rechts, op de hoek, uitverkoop van de Damesmodewinkel van Banens en Beermann (waar in 1935 de Manufacturenzaak van J.H. Duives zou worden gevestigd), 1935 (GN8078 RAN)
Rechts, op de hoek, uitverkoop van de Damesmodewinkel van Banens en Beermann (waar in 1935 de Manufacturenzaak van J.H. Duives zou worden gevestigd); De Schouwburg aan de Oude Stadsgracht 1, kort voor de afbraak; gezien vanuit de Lange Burchtstraat in de richting van het Kelfkensbos, 1935 (GN8078 RAN)

Martinus Eduardus Veugelers, architect

Architect Martinus Eduardus Veugelers (Nijmegen,19-8-1878 – 16-12-1956) Het Huis van de Nijmeegse Geschiedenis heeft reeds een uitgebreid artikel geschreven over…

Vishandel Overmeer architect Veugelers

Vishal Overmeer opent in februari 1955 zijn nieuwe vishal op Augustijnenstraat 29, nadat zijn oude zaak bij bombardement van februari…

Voormalig Bijkantoor Nederlandse Bank, Klein Marienburg 22-24
#Nijmegen, Kunstwerken, Centrum, Marienburg

Bijkantoor Nederlandsche Bank architect Zwiers

1954 Klein Mariënburg 22-24 Centrum Gemeentelijk Monument

Voormalig Bijkantoor Nederlandse Bank, Klein Marienburg 22-24
Voormalig Bijkantoor Nederlandse Bank, Klein Marienburg 22-24

Nadat het kantoor tijdens de gevechten van september 1944 was afgebrand en Gelderse Spaarbank het pand wilde kopen, besloot de Nederlandsche Bank een nieuw pand voor haar agentschap te laten bouwen aan de Mariënburg. Architect Zwiers ontwierp een sober, solide gebouw, waarbij Hammes met een aantal kunstwerken zorgde voor de nodige frivoliteit.

Vooraf

Op 21 september 1944 was het vroegere bankgebouw afgebrand door een ontploffing van een munitiewagen, welke door een Duits projectiel was geraakt. Een andere bank wilde het gebouw graag kopen: zij had niet zo veel ruimte nodig als de Nederlandsche Bank en bovendien kon zij gebruik maken van de kluzien, die intact waren gebleven. Daarop besloot de Directie van de Nederlandsche Bank tot verkoop en in Njimegen een nieuw, ruimer gebouw te laten bouwen.

De bouw begon op 12-1—1951. De locatie was gekozen vanwege:

  • De representatieve plaats, waarbij tegelijk ongeveer de plaats van het vroegere gebouw kon worden benaderd
  • De mogelijkheid van een rondom vrije ligging, vanwege de veiligheid

Feitelijk had de Nederlandsche Bank voldoende aan de ruimte op deze plek met slechts 1 verdieping voor haar agentschap. Vanuit stedebouwkundig oogpunt en vanwege het representatieve karakter, besloot de Bank een verdieping extra te laten bouwen. Deze verdieping kon daarbij verhuurd worden en, mocht daar op een gegeven moment behoefte aan zijn, dienen tot uitbreiding van het agentschap.

Stijl

Het voormalig kantoor van het agentschap van de Nederlandsche Bank N.V., gelegen op de hoek met de Mariënburgsestraat. Het werd gebouwd in 1949/1950 en werd ontworpen door architect door H.T. Zwiers, 27/4/1995 (Ger Loeffen via F38310 RAN CCBYSA) Klein Marienburg 22-24 Nijmegen
Het voormalig kantoor van het agentschap van de Nederlandsche Bank N.V., gelegen op de hoek met de Mariënburgsestraat. Het werd gebouwd in 1949/1950 en werd ontworpen door architect door H.T. Zwiers, 27/4/1995 (Ger Loeffen via F38310 RAN CCBYSA)

Het Nieuwe Instituut: “Het bankgebouw is uitgevoerd in de traditionalistische stijl van de Delftse School. Kenmerkend is de sobere, solide uitstraling van het gebouw dat paste bij het imago van het bankwezen. De hoofdvorm is van een monumentale eenvoud. Het karakter wordt bepaald door de geslotenheid van de baksteen gevels en de accentuering van ramen en ingangen door natuurstenen omlijstingen”

Indeling

Op de begane grond ligt de publieke hal, “die groot is genomen, omdat het op topdagen zeer druk kan zijn en een op elkaar gepakte menigte een hoogst onveilig gevoel geeft, aldus spr.

Aan die hal grens het kantoor voor kas, rekening-courant, enz. Voorts liggen hier twee spreekkamers (waarvan één voor de Agent) en de portiersloge.

De kamer van de Agent ligt verder naar achteren en staat in rechtstreeks contact met de Kas-afdeling en met de toegang tot de kluizen.

Op de eerste verdieping ligt een publieke ruimte met aangrenzende kantoorruimte voor belening, bewaarneming en deviezen. Daar is ook een vergaderkamer en een reserve-kantoor.” (De Gelderlander 6/5/1954)

Het achterterrein is bereikbaar via de poort aan de zijde van Klein Mariënburg. Deze is bestemd voor het transport van waarden. Daardoor moest de terrein zo veilig mogelijk van de straat en de aanliggende erven worden gescheiden. Dit gebeurd door hoge muren aan de Spaarpotsteeg en langs de oostkant van het achterterrein.

Bijzonder is dat in de kelder gebouwd is als brandkluis, maar dat zich hier tevens een atoomkelder bevindt. In een aantal bijruimtes zijn nog installaties te vinden, die er onder ander voor moesten zorgen dat atoomdeeltjes uit de lucht werden gefilterd. De Gemeentelijke Monumentenlijst  geeft een uitvoerige beschrijving van het gebouw. Hierbij zijn tevens veel foto’s opgenomen.

Kunstwerken voor representatie én humor

“Voor het sterker aanzetten van het representatieve karakter van de toegang tot de Spaarpotsteeg èn van de hoofdingang zocht Zwiers naar een beeldhouwer, “die zijn suggesties kon volgen” (De Gelderlander 6/5/1954). 

De beeldhouwer Hammes maakte op de stenen pylonen bij de toegang tot de Spaarpotsteeg 2 spaarvarkens. De één tevreden en de ander ontevreden. “bij zoveel ernst immers past wel een glimlach, vooral als die buiten de deur blijft, aldus spr.” (De Gelderlander 6/5/1954)

In de hoofdingangspartij kwamen vogelmotieven, aanvliegend op een centraal geplaatst wapenschild. Zij staan symbool voor de Agentschappen, als boodschappers van de centrale Amsterdamse Hoofdbank.

Boven de ingang is een plastiek van metaal geplaatst, “Het Geldverkeer”. Hierbij werpen twee zittende figuren elkaar geldschijven toe, welke de geldcirculatie rond de wereldbol voorstelt.

Het Nieuwe Instituut noemt binnen de wanden van geglazuurde gebakken steen. Aan een van deze wanden is een voorstelling van keramiek aangebracht, welke verwijst naar de ondergang en de belofte van de herrijzenis van de stadskern van Nijmegen. Daarbij zijn de jaartallen 1944 en 1954 aangebracht. Het kunstwerk, eveneens een werk van Hammmes, is te zien op F30036 RAN.

Ook ontwierp hij een houtreliëf van 4 figuren: 2 middenfiguren houden zakken met geld vast die de 2 buitenfiguren proberen te stelen, te zien op F85260.

Architect Zwiers

Henry Timo Zwiers (Amsterdam, 10 februari 1900 – Haarlem, 2 juni 1992) was een Nederlandse architect. Hij ontwierp de nieuwe Bijbank van de Nederlandse Bank aan de Boompjes in Rotterdam, welke van 1950-1955 gebouwd werd. Ook deed hij mee aan een prijsvraag voor het ontwerp van het kantoor van de Nederlandse Bank in 1954. Zijn ontwerp werd echter niet gekozen en uiteindelijk zouden geen van de ontwerpen die architecten voor de prijsvraag hadden aangeleverd, worden gerealiseerd. Ook ontwierp hij voor andere banken -in andere plaatsen dan Nijmegen-. onder andere voor de Twentsche Bank. Het Nieuwe Instituut heeft een uitgebreid overzicht van de ontwerpen van Zwiers.

In Arnhem ontwierp hij de Grote Enk, het kantoorgebouw van de AKU/Akzo.

Ook ontwierp hij woningbouw. Daarbij is het belangrijk dat hij een de 3 architecten was, die vrijwel alle airey-woningen (een type systeembouw) in Nederland heeft ontworpen. Daarvan is Sloterhof in Amsterdam zijn belangrijkste werk.

Gemeentelijk Monument

Het gebouw is een Gemeentelijk Monument met als waardering:

“Het voormalige agentschap van de Nederlandse Bank heeft cultuurhistorische waarde als bijzondere uitdrukking van degelijke soberheid tijdens de wederopbouwperiode in het algemeen en als betrouwbare en solide uitstraling van de Nederlandse Bank in het bijzonder. Een veilige geldafhandeling en gedegen voorbereiding op een mogelijke atoomaanval gedurende de Koude Oorlog zijn in het gebouw nog duidelijk afleesbaar.


Architectuurhistorische waarde als goed en gaaf voorbeeld van traditionalistische
wederopbouwarchitectuur van H.T. Zwiers. Zwiers was een bekende architect die tegelijkertijd de nieuwe Bijbank van de Nederlandse Bank in Rotterdam ontwierp (1949-1955) en later de uitbreiding van de Amsterdamsche Bank (1966-1972). Ook ontwierp hij woningbouw. In het voormalige agentschap van de Nederlandse Bank heeft Zwiers op geslaagde wijze monumentale strengheid gecombineerd met frivole decoratie.
Wat betreft het interieur zijn de volgende bewaard gebleven onderdelen van waarde: de kluiskelder met sluis en kluisdeuren, de atoomkelder met bijruimten waarin oorspronkelijke technische installaties, het trappenhuis aan de zuidzijde met de met travertin beklede traptreden en stalen balustrades met houten relingen. Voor het overige zijn er in het interieur op de begane grond en de verdiepingen geen onderdelen van waarde meer.


Stedenbouwkundige waarde als onderdeel van een reeks (voormalige) bankgebouwen rond het Mariënburg en vanwege de hoekoriëntatie die verbonden is met de nieuwe doorbraak tussen Mariënburg en Hertogplein.
Het plastiek Het Geldverkeer boven de entree is van hoge waarde. De licht abstracte en figuratieve voorstelling is speels en tegelijk gewichtig door de symmetrie en de uitvoering in koper. Deze combinatie maakt het bijzonder. Het past uitstekend bij de architectuur en is daar vanwege de frivoliteit een waardevolle aanvulling op. De twee varkentjes hebben de betekenis van humoristische relativering van de waarde van geld. Beeldend gezien vormen de varkens een op maat gemaakt, frivool accent
tegen de functionele en strenge achtergrond van de architectuur. Daarom vormen ze een toegevoegde waarde op de architectuur.”

Bronnen

De Gelderlander 6/5/1954

Gemeentelijke Monumentenlijst

https://zoeken.nieuweinstituut.nl/nl/projecten/detail/0ceee780-cae6-51c5-a5a1-67aed3749933

Henry Zwiers, wikipedia

http://www.architectuurgids.nl/project/list_projects_of_typeofbuilding/typ_id/16/prj_id/1496

https://www.architectuur.org/bouwwerk/658/De_Nederlandsche_Bank.html

Bijbank Nederlandsche Bank

De bijbank van de Nederlandsche bank aan de Mariënburg, welke later de spaarbank werd. Architect Salm ontwierp het gebouw in…

Middenstandsbank

In 1938 betrekt de Nederlandsche Middenstandsbank haar kantoor op de van Welderenstraat. Daarvoor laat ze het Effectenkantoor van Leeuwenberg samen…