Blog

Sluitsteen en paardehoofd , Lange Hezelstraat 86 (mei 2024)
#Nijmegen, Centrum, Gebouw van de dag, Hezelstraat, Kunstwerken

Gevelstenen Lange Hezelstraat 86: van welke slagerij?

Sluitsteen en paardehoofd , Lange Hezelstraat 86 (mei 2024)
Sluitsteen en paardehoofd , Lange Hezelstraat 86 (mei 2024)

Hoewel geen slagerij, zijn op de Lange Hezelstraat 86 een sluitsteen van een hakmes en zaag en een paardenkop te zien. In ieder geval is het een blijvende herinnering dat hier ooit een slagerij heeft gezeten.

Wanneer deze zijn aangebracht, is mij tot toe nog onbekend. Wél is er tussen 1906 tot in de jaren 50 sprake van een slagerij in deze winkel. Het betrof echter rund- en varkensslagerij en géén paardenslagerij.

Slager A. Janssen

Aankondiging opening A. Jansen (De Gelderlander 1/6/1906)
Aankondiging opening A. Jansen (De Gelderlander 1/6/1906)

Op 1 juni 1906 opent A. Janssen zijn slagerij. Daarvoor was Ja. Daems, winkelierster in ieder geval vanaf 1896 de gebruiker van dit adres (afgaande op de Adresboeken; bovendien is op de bouwtekening hieronder Daems doorgehaald).

Uit de bouwtekening (gevonden in het dossier bij de aanleg van de riolering in 1912), blijkt er sprake te zijn van het ontwerp van een nieuwe voorgevel. De aanvrager is A. Janssen, Mr. slager, Hezelstraat No 86. De ontwerper is M. Jansen, Bloemerstraat 118.

Bij dit ontwerp blijkt er een koeiekop te zijn ingetekend, waar op dit moment de sluitsteen van het slagers hakmes en zaag zich bevindt – maar dit kan ook perspectiefwerking zijn.

Wel is in ieder geval de boog te herkennen.

Bij “Perceel Boddelstraat” (Bottelstraat) staat eveneens Janssen. Het is mij nog onbekend of dit A. Janssen betreft, of dat het om een ander persoon gaat. Wel blijkt uit de bouwtekening voor de aanleg van de riolering in 1912 (tekening D12.382704), dat dit perceel geen onderdeel is van het perceel van de slagerij.

Lange Hezelstraat 86, voorgevel: Ontwerp eener pui, ten diensten voor een slagers winkel in het pand gelegen aan de Hezelstraat. Kadastraal bekend gemeente Nijmegen Sectie C No (2012 doorgehaald) 4772 en verde de gevel van genoemd pand, opnieuw cementen (D12.382705)
Lange Hezelstraat 86, voorgevel: Ontwerp eener pui, ten diensten voor een slagers winkel in het pand gelegen aan de Hezelstraat. Kadastraal bekend gemeente Nijmegen Sectie C No (2012 doorgehaald) 4772 en verde de gevel van genoemd pand, opnieuw cementen (D12.382705)
Lange Hezelstraat 86, plattegrond: Ontwerp eener pui, ten diensten voor een slagers winkel in het pand gelegen aan de Hezelstraat. Kadastraal bekend gemeente Nijmegen Sectie C No (2012 doorgehaald) 4772 en verde de gevel van genoemd pand, opnieuw cementen (D12.382705)
Hezelstraat 86, plattegrond: Ontwerp eener pui, ten diensten voor een slagers winkel in het pand gelegen aan de Hezelstraat. Kadastraal bekend gemeente Nijmegen Sectie C No (2012 doorgehaald) 4772 en verde de gevel van genoemd pand, opnieuw cementen (D12.382705)

De slagerij blijf echter maar een jaar bestaan: in juni 1907gaat A.P.J. Janssen failliet (PGNC 9/6/1907). Op maandag 24 juni worden de vleeswaren verkocht (De Gelderlander 23/6/1907), in de Gelderlander 23/6/1907 staat de aankondiging van de veiling op 3 en 17 juli van “Een winkelhuis en Erf aan de Lange Hezelstraat no. 86, groot 1.48 are, waarin een slagerij is uitgeoefend.”

J.D. Evers

Aankondiging opening slagerij J.D. Evers Lange Hezelstraat 86 (De Gelderlander 2/8/1907)
Aankondiging opening slagerij J.D. Evers Lange Hezelstraat 86 (De Gelderlander 2/8/1907)

Op 2 augustus 1907 verplaatst J.D. Evers zijn “vleeschhouwerij en spekslagerij” van Lange Hezelstraat 98 naar nummer 86 (De Gelderlander 2/8/1907).

Vermeldenswaardig  is hun advertentie dat zij op de paasvee tentoontenstelling 2 ossen hebben aangekocht, die zijn bekroond met eerste en eere-prijs en tweede prijs; zij waren gemest en afkomstig van A.W. Burgers te Weurt (PGNC 15/3/1929).

In PGNC 4/1/1930  staat een advertentie dat die dag de slagerij gesloten is; in 1930 komt D. Evers als slager voor (PGNC 3/10/1930): waarschijnlijk betreft het overlijden J.D. Evers en heeft D. Evers de zaak overgenomen.  

In het Adresboek 1922, 1924, 1926 en 1928 komen zowel “J.D.” als “D.” op dit adres voor als “slager”.

D. Evers

In ieder geval komt D. Evers nog in het Adresboek van 1948 voor als slager. Dan is er ook een regel “Ëvers, D.J. slager”. Waarschijnlijk betreft dit een zetfout voor “J.D.”. Wel opvallend is dat ook in de Adresboeken 1951 en 1955 er weer een “Evers, J.D.” slager is. Of dit een opvolger van D. is of een gewijzigde naam van het bedrijf is onbekend.

Op 4 februari 1949 overlijdt Dirk Evers. (De Gelderlander 5/2/1949).

In de Adresboeken 1951 en 1955 komt op dit adres weer een “Evers, J.D.” slager. Of “J.D.” de initialen van de opvolger betreft of de naam van de firma is onbekend.

In ieder geval komt ook de weduwe D. Evers, geboren P. Steinman. Zij komt in 1955 op dit adres voor.

Hapjesautomaat en koelcel

Vanaf November 1937 is het mogelijk om hapjes uit de automaat te kopen. In PGNC 17/11/1938 verschijnt een artikeltje (en advertentie) dat de slagerij een nieuwe koelcel heeft laten plaatsen. Een deel is ingericht voor de slagerij en een deel voor de hapjes voor de automaat. “Het is het allernieuwste op het gebied wat de Fa. Tadema tot nu toe heeft bereikt. Het is een groote hygiënische aanwinst voor de Fa. D. Evers, zie zeker door de vele cliëntèle van slagerij en automaat op hoogen prijs gesteld zal worden.” (PGNC 17/11/1938)

Vervolg: Zuivelhuis?

Aankondiging opening Zuivelhuis op Lange Hezelstraat 86 (De Gelderlander 28/2/1951)
Aankondiging opening Zuivelhuis op Lange Hezelstraat 86 (De Gelderlander 28/2/1951)

In januari 1951 verschijnt de aankondiging van “Het Zuivelhuis”, die een van de 2 winkels op Lange Hezelstraat opent. Of en welke relatie er met de familie Evers is, is mij onbekend. In ieder geval zijn er een aantal advertenties gevonden, onder andere in De Gelderlander 12/3/1954.

Op F55695 is een foto van een voddenman te zien, met rechts daarachter Het Zuivelhuis, waarvan het zonnescherm naar beneden is.

Er is niet uitputtend onderzocht wat het vervolg is geweest. Hoewel de bouwtekeningen openbaar zijn, wil ik ze verder niet op deze plaats publiceren.

In het gevonden Adresboek 1971 zit Mata Hari op dit adres; In 1998 is een foto (D12.653934) gemaakt van de situatie op dat moment: dan blijkt Mata Hari een plaat voor het gedeelte waar al dan niet de sluitsteen zich bevindt over het gehele breedte van het pand te hebben gemaakt. Daarnaast is de uitsparing waar zich nu het paardenhoofd bevindt leeg.

Wel is opvallend dat op tekening D12.653938 ui 1998 noch de sluitsteen, noch de kop of uitsparing daarvoor zijn ingetekend.

Afgaande op de foto hieronder zit het Mozaïek Atelier in deze winkel.

Lange Hezelstraat 86 met op dat momet het Mozaiek atelier, 2007 (Henk Rullmann via DF3351 RAN CCBYSA)
Lange Hezelstraat 86 met op dat momet het Mozaiek atelier, 2007 (Henk Rullmann via DF3351 RAN CCBYSA)

Bij de verbouwing in 2018 is er expliciet sprake van de sluitsteen en het paardenhoofd in zowel de “bestaande” als de “nieuwe” situatie (D180091617).

In oktober 2021 opende “Make it greener” hier haar fysieke winkel.

In september 2023 is het Atelier Kroost.

Paardenhoofd en sluitsteen?

Momenteel is nog onduidelijk wanneer de sluitsteen en het paardenhoofd precies zijn aangebracht. De sluitsteen is mogelijk aangebracht in de tijd dat het pand daadwerkelijk een slagerij was, ergens tussen 1906 en begin jaren 50.

Het paardenhoofd zal echter juist níet in deze tijd aangebracht: de slagerijen van Janssen en Evers waren runder- en varkensslagers. (In ieder geval was er in de tijd van Mata Hari geen sprake van een dierenkop).

wikipedia: “Vroeger bestond er een strengere scheiding dan tegenwoordig tussen slachterijen voor paarden en slachterijen voor andere dieren”. Bovendien was paardenvlees goedkoper.

Behalve om onduidelijkheid te voorkomen, zou een rund- en varkensslagerij -volgens mij- zich nooit associëren met een paardenslagerij (en vice versa).

Schildering Sigaren, sigarenwinkel Völcker
#Nijmegen, Centrum, Hezelstraat

Schildering Sigaren Lange Hezelstraat 95

Lange Hezelstraat 95

Schildering Sigaren, sigarenwinkel Völcker
Schildering Sigaren, sigarenwinkel Völcker (mei 2024)

Nog juist op de zijkant van het pand Lange Hezelstraat 95 is nog vaag “sigaren” te lezen. Deze schildering had Maximilian Julius Joseph Berthold Völcker (Meppen, 27/3/1866) laten aanbrengen toen hij hier zijn sigarenzaak openende.

De Gelderlander vertelt in hun serie “Merkwaardige huizen” dat huis lang in het bezit van de familie Vink verbleef “het was een heerenhuis met dubbele deur, waartoe eenige stoeptreden toegang gaven.” (De Gelderlander 19/7/1914)

Maximilian Julius Joseph Berthold Völcker

Maximilian Julius Joseph Berthold Völcker (Meppen, 27/3/1866, Koopmansleerling) komt op 22-12-1883 te wonen op  Burchtstraat C. 16 als koopmansleerling Bevolkingsregister 1880). Hij is dan afkomstig uit Amsterdam. Bij aanmerking staat “ZDGR”. Ook in het Bevolkingsregster staat “Koopman in sigaren” in Kerkstraat  6 in Hees, later is er met het “blauwe potlood” 243 bijgevoegd.

In het Bevolkingsregister 1890 blijkt hij in deze 10 jaar van Kerkstraat Wijk… no 243 naar Lange Hezelstraat 95 te verhuizen.

Opening sigarenwinkel Völcker Lange Hezelstraat 93 (PGNC 15/11/1890)
Opening sigarenwinkel Völcker Lange Hezelstraat 93 (PGNC 15/11/1890)

Nummer 93?

Opvallend is dat in de advertentie het huisnummer 93 staat. Op Noviomagus staat eveneens hij aanvankelijk in de Lange Hezelstraat 93 zat en later het naastgelegen pand 95 heeft gekocht. In hun overzicht van Merkwaardige huizen lijken nummers 93 en 95 het huidige nummer 95 te zijn. Ook in de adresboeken komt hij in die tijd voor op nummer 93.

Daarbij noemt hij zich tijdelijk Magazijn “De Tabaksplant”.

Huwelijk en kinderen

Hij is op 12-1-1892 getrouwd met Adriana Schoon (16/8/1866, Egmondbinnen). Hij is dan “koopman in sigaren”. In dezelfde maand wordt hij genaturaliseerd tot Nederlander (PGNC 22/1/1892). 

Zij zullen 2 kinderen krijgen:

  • Augusta Johanna Eduarda, geboren op 24-10-1892
  • Eduarda Johanna, geboren op 3-11-1894

Op 21-12-1940 zal Völcker komen te overlijden. Uit de rouwadvertentie blijkt dat de dochters “Gusta” en “Jo” worden genoemd (PGNC 23/12/1940)

Lange Hezelstraat 95

Op 3 mei 1898 koopt hij “Een huis en erf aan de Lange Hezelstraat te Nijmegen, Kadastraal aldaar bekend in Sectie G nummer 4548, als groot een are vijf en dertig centiaren” van Catharina van den Broek. Daarbij krijgt W.J.H. van der Waarden de opdracht deze te verbouwen tot winkelhuis met bovenwoning.

Opening nieuwe magazijn van sigaren Völcker, Lange Hezelstraat 95 (PGNC 31/7/1898)
Opening nieuwe magazijn van sigaren Völcker, Lange Hezelstraat 95 (PGNC 31/7/1898)

Op 6 augustus 1898 opent hij zijn “Nieuwe Magazijn van Sigaren een aanverwante artikelen” (PGNC 31/7/1898). Het huisnummer is dan wel 95.

Daarnaast komt hij ook al in 1900 voor als koopman in sigaren op Lange Hezelstraat 95. In 1910 eveneens als sigarenhandelaar.

Huis Lange Hezelstraat – Parkweg

Daarnaast lijkt hij een investering te doen: in april 1904 koopt hij “een Huis met Plaats, waarin Café, gelegen op den hoek van de Lange Hezelstraat en Parkweg te Nijmegen, groot 197 centiaren, aan M.F.F.B. Völcker te Nijmegen, voor f15600”, waarbij de “f.f.” mogelijk een zetfout is (PGNC 8/4/1904).

Op 15-2-1912 verkoopt Völcker (“koopman”) dit huis weer. Daarbij blijkt Walde Salomonsky (“boterfabrikant”) comparant te zijn. In de acte staat het pand omgeschreven als “het koffiehuis met erf, staande gelegen aan de Hezelstraat, hoek (Parkstraat doorgestreept) Parkweg kadastraal bekend gemeente Nijmegen in Sectie C nummer 4771 als huis, groot een are en zeven en negentig centiaren. De koopster is Alegonda Francisca de Wildt. https://studiezaal.nijmegen.nl/MediaViewer/Imageviewer/2325993695?HighlightQueryParams=2325993695~VsO2bGNrZXI%3D&externalCss=%2F%2Fstudiezaal.nijmegen.nl%2Ffiles%2Fstylesheets%2Fdetail-viewer.css

Vervolg

In 1926 neemt L,J. Meijer de zaak over. Völcker verhuist dan samen met zijn gezin naar Franschestraat 30.

Voor veel meer informatie over de Lange Hezelstraat 95 verwijs ik naar het al genoemde artikel op Noviomagus. Dit artikel vertelt tevens dat de tijdens de verbouwing van 2016 de schildering Tabak-Sigaren en Rookartikelen aan het licht kwam.

Zie tevens voor afbeeldingen hun pagina’s gevelschil30 en ahezel004

Houten bord Glashuis

Boven de ingang naar het Glashuis, tussen Lange Hezelstraat 58 en 60 is een houten bord te zijn. Deze is…

Erven van Daal De Beurs

Op de hoek Lange Hezelstraat – Bottelstraat zijn een muurschilderingen hersteld in de tijd dat café De Beurs nog een…

De Gaper, Linda Arts

2020, Hezelpoort/Lange Hezelstraat Nadat bewoners langere tijd hadden geklaagd over overlast en de smerigheid van de tunnel, besloot de gemeente…

Houten bord Glashuis, bij Lange Hezelstraat (mei 2024)
#Nijmegen, Centrum, Hezelstraat

Houten bord Glashuis

Glashuis

Houten bord Glashuis, bij Lange Hezelstraat (mei 2024)
Houten bord Glashuis, bij Lange Hezelstraat (mei 2024)

Boven de ingang naar het Glashuis, tussen Lange Hezelstraat 58 en 60 is een houten bord te zijn. Deze is inmiddels weer wat vergaan en vaag zijn er nog letters op te vinden. Wat is er over dit bord te vinden?

Stalhouderij Poos

Het was Noviomagus dat mij met “Poos” op het spoor zette.

Op de foto F92095 RAN uit 1955 is duidelijk leesbaar “Stalhou”(derij) en daaronder “Joh.” te lezen. Opvallend daarbij is de bovenkant van het toegangsbord recht is en niet in de vorm van een dakje.

In 1959 heeft de vorm zoals wij ‘m vandaag de dag kennen, zoals op onderstaande foto te zien is.

De toegangspoort met dakje: Slijterij en wijnhandel. Links café De Gouden leeuw, 1959 (F92087 RAN)
De toegangspoort met dakje: Slijterij en wijnhandel. Links café De Gouden leeuw, 1959 (F92087 RAN)
Vanaf de Lange Hezelstraat: stalhouderij van de Gouden Leeuw; achteraan de garage/loods/fabriek in 1976 afgebroken. (Detail (Evert F. van der Grinten via F79289 RAN CCBYSA)
Vanaf de Lange Hezelstraat: stalhouderij van de Gouden Leeuw; achteraan de garage/loods/fabriek in 1976 afgebroken, 1975 (Evert F. van der Grinten via F79289 RAN CCBYSA)

Inzoomend op de foto uit 1975 is rechts nog duidelijk Poos of Roos te lezen (hoogstwaarschijnlijk de P van Poos, waarbij de P met een vlek lijkt op een R). In de genoemde pagina van Noviomagus wordt ook de herinnering aangehaald van een paardenkop die hier zou hebben gezeten: dat verklaart mogelijk het donkere gat in het midden.

Inzoomend: is op de onderste plank ook nog Stalhouderij te lezen? Betreft het mogelijk de plank die al in de foto van 1955 te zien is?

Linker gedeelte: Vanaf de Lange Hezelstraat: stalhouderij van de Gouden Leeuw; achteraan de garage/loods/fabriek in 1976 afgebroken. (Detail (Evert F. van der Grinten via F79289 RAN CCBYSA)
Linker gedeelte: Vanaf de Lange Hezelstraat: stalhouderij van de Gouden Leeuw; achteraan de garage/loods/fabriek in 1976 afgebroken. (Detail (Evert F. van der Grinten via F79289 RAN CCBYSA)
Vanaf de Lange Hezelstraat: stalhouderij van de Gouden Leeuw; achteraan de garage/loods/fabriek in 1976 afgebroken. (Detail (Evert F. van der Grinten via F79289 RAN CCBYSA)
Rechter gedeelte: Vanaf de Lange Hezelstraat: stalhouderij van de Gouden Leeuw; achteraan de garage/loods/fabriek in 1976 afgebroken. (Detail (Evert F. van der Grinten via F79289 RAN CCBYSA)

Poos, het oudste adres ter stede voor trouw- en rouwrijtuigen

Advertentie Poos Stalhouder (De Gelderlander 2/12/1948)
Advertentie Poos Stalhouder (De Gelderlander 2/12/1948)

In ieder geval zijn er voor 1948 vermeldingen gevonden van Stalhouder Poos. “Het oudste adres hier ter stede voor trouw- en rouwrijtuigen”. (Op de bedrijfspagina van het adresboek komt hij op dat moment voor als nog enige “stalhouderij”). Waarschijnlijk zijn zowel Daalseweg 187 als v. Heutzstraat 6 tijdelijke adressen; in PGNC 16/12/1947 staat in ieder geval de v. Heutzstraat expliciet als tijdelijk adres. Elders in het adresboek van 1948 staat er “Poos, J.P.G., stal- en garagehouder” te lezen.

Stalhouderij Poos Adresboek 1948
Stalhouderij Poos, Adresboek 1948

In de adresboeken van 1951 en 1955 wordt J.P.G. (en Joh. P. G.), stal- en garagehouder, op van Heutszstraat 6 gevonden. In het adresboek van 1955 komt op Papengas 8b “Stalling J.G.P. Poos” voor. Het is onduidelijk of dit een schrijffout of een opvolger betreft.

Poos: Glashuis

Het lijkt aanlokkelijk om de relatie met de Gouden Leeuw te leggen, welke een stalhouderij was.

Eerst echter een ander spoor: Maria Petronella Poos is de vrouw van Hendrikus Adrianus Hendriks. Hij is in het Bevolkingsregister 1880 “Winkelier” in Hezelstraat D32; welke op een later tijdstip doorgehaald en vervangen is door “Kantoorbediende”. En het adres is dan Hezelstraat 56. Oftewel, indien er geen sprake is van hernummeringen, het pand dat van de Lange Hezelstraat dat vrijwel op de hoek ligt van het Glashuis (tegenwoordig winkel Het Theezakje).

Poos Bevolkingsregister 1880
Maria Petronella Poos (Bevolkingsregister 1880)

Daarnaast is er in het Bevolkingsregister van 1880 sprake van Geertruida Poos (Nijmegen, 31/5/1853, de echtgenote van slager Hendrikus Antonius Tijssen (Nijmegen, 29/6/1852). Aanvankelijk staat hier Hezelstraat No. 70, welke later gewijzigd is naar 888 -evenals de geboortedata.

Gouden Leeuw

Zoals gezegd lijkt het aanlokkelijk om een relatie te leggen met de Gouden Leeuw. In 1891 koopt J.W. Jansen, eigenaar van het bedrijf van P.J. Poos aan de Molenstraat.

Rechts de Gouden Leeuw met uithangbord en het Glas: De Hezelpoort,  gezien in westelijke richting., 1870, Evert F. van der Grinten via F78436 RAN CCBYSA)
Rechts de Gouden Leeuw met uithangbord en het Glas: De Hezelpoort, gezien in westelijke richting., 1870, Evert F. van der Grinten via F78436 RAN CCBYSA)

Jansen Herberg de Gouden Leeuw Hezelstraat PGNC 5/3/1824
Jansen Herberg de Gouden Leeuw Hezelstraat (PGNC 5/3/1824)

In ieder geval is er in 1824 al sprake van een Herberg de Gouden Leeuw op de hoek van de Hezelstraat en het Glashuis. Deze komt in maart 1824 te huur te staan, met J. Jansen als huidige bewoner.

Het pand lijkt bij de familie Jansen te blijven: in PGNC 5/9/1855 komt weduwe Jansen voor op dit adres en bijvoorbeeld op PGNC 2/3/1873 Logementshouder J.W. Jansen. Op de foto hierboven is rechts de Gouden Leeuw te zien; er is geen sprake van toegangsbord bij het Glashuis.

Ook een soort paard: het ijzeren ros van de omnibus (PGNC 24/9/1879)
Ook een soort paard: het ijzeren ros van de omnibus (PGNC 24/9/1879)
Ook een soort paard: de Omnibus naar Berg en Dal (De Gelderlander 13/5/1869)
De Omnibus naar Berg en Dal (De Gelderlander 13/5/1869)

Poos verkoopt in 1891 zijn bedrijf aan de de Molenstraat, waarbij J.W. Jansen de nieuwe eigenaar wordt.

Verkoop Poos Molenstraat PGNC 5/4/1891
Verkoop Poos Molenstraat (PGNC 5/4/1891)
Rijtuigen Poos te koop PGNC 26/4/1891
Rijtuigen Poos te koop (PGNC 26/4/1891)

P.J. Poos verkoopt zowel zijn onroerend goed Molenstraat Sectie C no. 2907, een huis met stelling en koetshuis, als zijn rijtuigen. Daarbij wil Poos tot 1 juli in de woning blijven wonen.

Advertentie overname Poos door Jansen, PGNC 14/5/1891

Brand

In juli 1893 is er een grote brand door een uitslaande brand bij “lampenfabrikant Levi, wonende op het Glashuis alhier”. Daarbij vatte ook de daarnaast gelegen bergplaats voor rijtuigen van stalhouder J.W. Jansen vlam en brandde geheel af. Wel was “alles” tegen brandschade verzekerd. (De Gelderlander 18/7/1893). Het is mij niet bekend of dit de enige bergplaats was en of deze is herbouwd.

In 1910 is G. Jansen eigenaar van het Hotel de Gouden Leeuw op de Lange Hezelstraat 60, met daarbij een stalhouderij en daarnaast de stalhouderij op Molenstraat 122 (Bron: briefhoofd).

Wat op dit moment nog niet gevonden is (en niet volledig onderzocht) is of en wanneer er een pand naar Poos overgaat. Vooralsnog was de belangrijkste vraag of het houten bord “thuis” te brengen is.

Daarbij lijkt de weg van Poos een logische te zijn. Hij lijkt echter geen relatie met de Gouden Leeuw te hebben, behalve het feit dat de eigenaar van de Gouden Leeuw zijn bedrijf aan de Molenstraat heeft gekocht. (En mogelijk speelt de Lange Hezelstraat 60 een rol).

Relatie met stalhouderij(?)

Via adresboeken lijkt het spoor van Poos te volgen, via:

  • P.J. Poos
  • zijn weduwe
  • J.P.G. Poos

Wel moet worden aangetekend dat de bron van de gegevens gevonden Adresboeken zijn, waarbij er wordt uitgegaan van opvolgende relaties; personen die op hetzelfde adres voorkomen.

P.J. Poos

In PGNC 30/5/1879 staat een advertentie dat P.J. Poos, stalhouder, verhuisd is van de Brouwerstraat naar de Houtstraat Wijk B. 314. In 1878-1881 komt een “Tapper en huurkoetsier” P.J. Poos voor op Houtstraat B 314; in 1887 een “Stalhouder” op Molenstraat 27.

Zoals hierboven staat beschreven, verkoopt hij zijn bedrijf op de Molenstraat in 1891.

In 1893 komt een P.J. Poos voor op Marienburg 2 als “tapper”, in 1895 op “Burghardt vd Berghstraat” 77 en In 1896 komt er een P.J. Poos voor op van Goorstraat 27 als “koetsier”.

Houtstraat 42

Opvallend is dat er in ieder geval in 1902 een Poos op Houtstraat 42 wordt gevonden, met een filiaal op van Goorstraat 27. Betekent dit dat hij alleen het bedrijf aan de Molenstraat heeft verkocht en dat hij de Houtstraat 42 heeft aangehouden; zijn het wellicht 2 verschillende personen?

In 1902, 1903 1905, 1907, 1908, 1909, 1910 komt P.J. Poos voor op Houtstraat 42 en v. Goorstraat 27.

Weduwe P.J. Poos

In 1912, 1913-1914, 1914, 1915 en 1916 komt Wed. P.J. Poos, geb. P.A. Vierboom, stalhouder voor op Prins Hendrikstraat 42. (In 1940 woont zij op Molenstraat 121); daarbij lijkt het waarschijnlijk dat het bedrijf de stalhouderij “Firma P.J. Poos, Waldeck Pyrmontsingel 42” betreft (eveneens in deze adresboeken).

Daarnaast wordt op Glashuis 4 in het adresboek 1914 L. Poos, koetsier, gevonden.

In 1920 komt de stalhouderij Firma P.J. Poos voor op Prins Hendrikstraat 42. In de tot nu toe gevonden adresboek komt in 1932, 1934, 1936 en 1938 “Poos Wed. J., geb. E.W. Aengenent, café-restaurant “Royal” op Prins Hendrikstraat 42, stalhouderij Waldeck Pyrmontsingel 4″ voor.

In 1940 woont Wed. J. Poos, geboren Aengenent al op van Heutzstraat 6. Volgens het Adresboek 1959 woont mw J.C. Poos daar nog steeds.

J.P.G. Poos

J.P.G. Poos, stal- en garagehouder komt in ieder geval in 1934 op Prins Hendrikstraat 38 en daarna in de Adressboeken 1936, 1938 en 1940 op nummer 26. (In 1932 komt hij nog niet voor). Uit het straatnamenregister van Rob Essers wordt duidelijk dat het een hernummering betreft en dat Prins Hendrikstraat 26 in september 1944 tijdens oorlogshandelingen is verwoest.

Zoals hierboven te lezen, komt J.P.G. Poos vervolgens voor op de Heutszstraat 6.

In ieder geval komt J. Poos, Prins Hendrikstraat 20 nog in het Adresboek van 1966 voor.

Sengers

Sengers, toegangspoort Glashuis, 1970-1975 (Toon Opsteegh via F71939 RAN)
Sengers, toegangspoort Glashuis, 1970-1975 (Toon Opsteegh via F71939 RAN)

Op en foto uit 1985 is te zien dat hier nog steeds Sengers staat: F62310 en daarbij is tevens de lichtblauwe kleur te zien. Het is mij onbekend om welke Sengers dit gaat: de Modezaak op de Lange Hezelstraat of de bandenzaak gaat.

In het artikel van Noviomagus (waarschijnlijk uit de jaren 0) is het bord verweerd, maar heeft nog steeds een blauwe kleur. Nu is het al jaren wit geschilderd.

Erven van Daal De Beurs

Op de hoek Lange Hezelstraat – Bottelstraat zijn een muurschilderingen hersteld in de tijd dat café De Beurs nog een…

De Gaper, Linda Arts

2020, Hezelpoort/Lange Hezelstraat Nadat bewoners langere tijd hadden geklaagd over overlast en de smerigheid van de tunnel, besloot de gemeente…

Schildering Erven van Daal Lange Hezelstraat (Mei 2024)
#Nijmegen, Centrum, Hezelstraat, Kunstwerken

Erven van Daal De Beurs

Lange Hezelstraat 94

Schildering Erven van Daal Lange Hezelstraat (Mei 2024)
Schildering Erven van Daal Lange Hezelstraat (Mei 2024)

Op de hoek Lange Hezelstraat – Bottelstraat zijn een muurschilderingen hersteld in de tijd dat café De Beurs nog een stalhouderij was. Dit was een van de stalhouderijen rond de Lange Hezelstraat: hier konden mensen hun paarden/rijtuigen stallen of huren.

Het bovenste opschrift is: Café-Billiard De Erven P. van Daal”, daarna “De Beurs” en het onderste: “Stalling Verhuring van Paarden en Rijtuigen”.

Erven P. van Daal

De eerste door mij gevonden advertentie de “erven P. van Daal is in PGNC 2/6/1872: mogelijk hebben ze dan al langer het huis gehad.

Advertentie verhuring van Paarden en Rijtuigen bij de Erven P. van Daal (PGNC 6/6/1880)
Advertentie verhuring van Paarden en Rijtuigen bij de Erven P. van Daal (PGNC 6/6/1880)

In 1887 is het briefhoofd J.A.Ph. van Ellekom, voorheen Erven P. van Daal,  Hezelstraat No.82  voor een vergunning tot het aanleggen van ijzeren brug voor de stal uitkomend aan de Nieuwe Markt. Van Ellekom was getrouwd met Theodora Grada van Daal (Nijmegen, 13/3/1843), een van de kinderen/erfgenamen van P. van Daal (Bevolkingsregister 1880).

In 1896 en 1899 staat op Lange Hezelstraat 94 het café de Beurs J.A.Ph Ellekom in het Adresboek.

Van Bon

Stalhouderij en Hotel Café Bar 'de Beurs' op de hoek met de Bottelstraat van J.H.W. van Bon. Het pand diende tevens als slijterij en rijwielbergplaats, zoals blijkt uit de opschriften op de voorgevel. De ingang van de stalhouderij met de 'verhuring' van paarden en rijtuigen was gelegen aan de Nieuwe Markt , 1910-1913 (Auteursrechthouder P. van Bon via F26520 RAN Publiek Domein)
Stalhouderij en Hotel Café Bar ‘de Beurs’ op de hoek met de Bottelstraat van J.H.W. van Bon. Het pand diende tevens als slijterij en rijwielbergplaats, zoals blijkt uit de opschriften op de voorgevel. De ingang van de stalhouderij met de ‘verhuring’ van paarden en rijtuigen was gelegen aan de Nieuwe Markt , 1910-1913 (Auteursrechthouder P. van Bon via F26520 RAN Publiek Domein)

Begin 1900 neemt J.H.W. van Bon de zaak over van Ellekom. In april 1900 krijgt van Bon vergunning verkoop van sterkend drank in het klein. Het is “J.H.W. van Bon, te Beuningen” (De Gelderlander 19/4/1900). In De Gelderlander 27/5/1900 staat de vermelding dat van Bon het telefoonnummer van Ellekom heeft overgenomen.

Advertentie rijtuigen te huur, van Bon, Lange Hezelstraat 94 (PGNC 29/8/1902)
Advertentie rijtuigen te huur, van Bon, Lange Hezelstraat 94 (PGNC 29/8/1902)

J.H.W. Van Bon komt met beroep “stalhouder” café “De Beurs” Lange Hezelstraat 94 voor tot en met het adresboek van 1910-1911

Nieuwe Markt 8: Stalhouderij en 'verhuring' van paarden en rijtuigen van J.H.W. van Bon (rechts), tevens eigenaar van Hotel Café Bar 'de Beurs' in de (Lange) Hezelstraat op de hoek met de Bottelstraat. Op en naast het paard (met de stalknecht) de drie zoons van Van Bon: Antoon, Theo en Herman, 1910-1913 (Auteursrechthouder B. van Bon via F26517 RAN Publiek Domein)
Nieuwe Markt 8: Stalhouderij en ‘verhuring’ van paarden en rijtuigen van J.H.W. van Bon (rechts), tevens eigenaar van Hotel Café Bar ‘de Beurs’ in de (Lange) Hezelstraat op de hoek met de Bottelstraat. Op en naast het paard (met de stalknecht) de drie zoons van Van Bon: Antoon, Theo en Herman, 1910-1913 (Auteursrechthouder B. van Bon via F26517 RAN Publiek Domein)

Voor de aanleg van de riolering is de onderstaande bouwtekening uit 1912 gevonden. Het gedeelte rechts van de trap naar de bovenverdieping is het café: deze had 2 ingangen, 1 naar de Tapperij en 1 naar de Koffijkamer. Opvallend is de behoorlijk grote telefoonkamer. Aan de achterkant bevindt zich een keuken.

Detail Bouwtekening, begane grond, datum dossier 20-7-1912 (D12.382756)
Detail Bouwtekening, begane grond; het rechter gedeelte is nummer 94, datum dossier 20-7-1912 (D12.382756)

Jansen & Ederveen

Overname door Jansen & Ederveen PGNC 14/4/1912
Overname door Jansen & Ederveen (PGNC 14/4/1912)

In 1912 neemt Jansen & Ederveen, stalhouders de firma over (PGNC 14/4/1912). Zij gebruiken het pand aan de Lange Hezelstraat als filiaal.

In 1912-1913 en 1913-1914 staat er geen “stalhouder” meer bij; wel is een van de vermelding in het adresboek 19-1914 “Hôtel, Café de Beurs”; dit is wel de enige keer dat er een hotel wordt genoemd welke gevonden is. Tot en met 1916 komt van Bon vervolgens nog voor.

In 1918 heeft stalhouderij en auto-verhuurinrchting Jansen & Ederveen (Waldeck Pyrmontsingel 69) een filiaal J.W.H. van Bon, Café de Beurs, Hezelstraat 94. In 1920 staat van Bon nog in het adresboek van 1920, maar mogelijk is de zaak dan al verkocht aan ours

Hotel De Beurs van Bours

Advertentie Hotel de Bours Lange Hezelstraat 94 (De Gelderlander 9/7/1921)
Advertentie Hotel de Beurs Lange Hezelstraat 94 (De Gelderlander 9/7/1921)

In 1920 en 1921 zijn er advertenties van R. Bours gevonden. In de advertentie van De Gelderlander 9/7/1921 is het tevens een hotel, naast café-restaurant.

In 1926 wordt N. Bours, fabrikant op dit adres gevonden. J.W.H. van Bon komt dan voor op Nieuwe Markt 8 (dus het adres van de stalhouderij) als Centraal-Garage.

In 1940 komt H.J.A.H. van Bon, garagehouder voor op dit adres; in 1948, 1951 en 1955 is het caféhouder.

Er is nog niet onderzocht of en wat de relatie met Nieuwe Markt 10 (en 20) is, hier komen in 1940 A.F.J. v. Bon, chauffeur-monteur en J.H.W. van Bon, autohandelaar en Th.W.H. van Bon voor. In 1948 is  Th.W.H. van Bon, garagehouder op nummer 20; daarnaast woont in 1948 tevens mej. H.Th. W.M. op nummer 10. Ook in de adresboeken 1955, 1959 en 1963 komt van Bon in ieder geval op nummer 10 voor.

Op F5129 is een foto van het biljarten in “de Beurs van Piet de Haard” te zien uit 1978.

Het opschrift voor restauratie

Op onderstaande is het opschrift vóór restauratie te zien. Hoewl op het bovenste gedeelte J.H.W. van Bon in donkere letters duidelijker te herkennen zijn, zijn daarboven ook nog de lichte letters “Erven” te zien.

Opschrift: "Café Billard en Stalhouderij van Paarden en Rijtuigen ", op de hoek van het pand van Café-Bar De Beurs aan de Lange Hezelstraat, 1993 (Toon Opsteegh via F6381 RAN CCBYSA)
Opschrift: “Café Billard en Stalhouderij van Paarden en Rijtuigen “, op de hoek van het pand van Café-Bar De Beurs aan de Lange Hezelstraat, 1993 (Toon Opsteegh via F6381 RAN CCBYSA)
Joods Monument Kitty de Wijzeplaats Paul de Swaaf 202405
#Nijmegen, Benedenstad, Kunstwerken

Joods Monument, Paul de Swaaf

1995 Kitte de Wijzeplaats

Joods Monument Kitty de Wijzeplaats Paul de Swaaf 202405
Joods Monument Kitty de Wijzeplaats (5-5-2024)

Op 4 mei 1995 vindt de onthulling van het Joods Monument plaats, een werk van Paul de Swaaf. Daarbij werd het plein hernoemd naar Kitty de Wijzeplaats: als eerbetoon aan alle omgekomen Joden kreeg het de naam van een hen. In 2015 vond de onthulling plaats van 7 plaquettes, met de namen van alle 449 omgekomen Nijmeegse Joden.

Kitty de Wijze

Kitty de Wijzeplaats (mei 2024)
Kitty de Wijzeplaats (mei 2024)

Kaatje (Kitty genoemd) de Wijze was op 23 november 1920 geboren in Boxmeer. Haar zussen waren Elly (1919), Joke (1922) en Tini (1924). Het gezin was in 1932 naar de Graafseweg 84 in Nijmegen verhuisd. Begin oktober 1942 vorderden de Duitsers een aantal huizen aan de Graafseweg, waaronder het huis van de familie de Wijze. Daarop gingen ze in een pension op de Johannes Vijghstraat 60 (tegenwoordig nummer 70) wonen.

In de nacht van 17 op 18 november 1942 worden 196 Joden tijdens een grote razzia opgepakt. Zo ook de 4 zussen van de familie de Wijze. Omdat vader Louis op dat moment ernstig ziek was, hoefden de ouders nog niet mee. De site van Omroep Gelderland vertelt hoe deze razzia onderdeel uitmaakte van 1 grote, voorbereide actie

waarbij in dezelfde nacht op meerdere plaatsen in Gelderland Joden uit hun huis worden gehaald. Dat maakte weer uit van het grotere plan om alle Joden in Nederland uit te roeien, maar dan wel op een “geordende” manier.

Na een nacht waarin ze werden vastgehouden in de gymzaal van de HBS-B aan de Kronenburgersingel, gingen ze op transport naar Westerbork.

Briefkaarten

Op 12 december 1942 werden Kitty en haar zus Elly vanuit het kamp Westerbork naar Auschwitz gedeporteerd. Op een aantal momenten hebben de zussen de Wijze en Herman van Beek, de man van Elly, een aantal briefkaarten naar hun ouders gestuurd. Het laatste levensteken van Joke en Kitty zijn de kaarten die ze op 12 december 1942 nog vanuit de trein van Westerbork naar Auschwitz hebben geschreven. Deze hebben ze in ieder geval op 3 plaatsen uit de trein gegooid, in de hoop dat tenminste 1 persoon ze zou vinden en opsturen. In hun woorden proberen ze duidelijk hun angst te verbergen en proberen ze hun ouders moed in te spreken. De kaarten zijn te lezen op Geschiedenislokaal024.

Direct na aankomst werden Joke en Kitty op 15 december vergast. Elly zal op 12 februari 1943 worden vergast. Tini op 17 september 1943, evenals de ouders die inmiddels waren opgepakt.

In Nijmegen woonden in maart 1941 Nijmegen 522 geregistreerde ‘voljoden’, op een bevolking van bijna 100.000 inwoners. Minder dan 20% van de Nijmeegse Joden heeft de oorlog overleefd. Een mooi videoportret is te vinden op Oorlogsdoden Nijmegen.

Het beeld Joods Monument

Kitty de Wijzeplaats: een van de Jodensterren op het hek (mei 2024)
Kitty de Wijzeplaats: een van de Jodensterren op het hek (mei 2024)

Het beeld is op 4 mei 1995 onthuld ter nagedachtenis van de omgekomen Joden. Het staat vlakbij de synagoge aan de Nonnenstraat. Het beeld gemaakt door Paul de Swaaf. Het beeld was gefinancierd door Nijmegenaren. In datzelfde jaar werd de naam van het pleintje veranderd naar Kitty de Wijzeplaats: als eerbetoon aan alle omgekomen Joden kreeg het de naam van een hen. Een belangrijke reden om Kitty de Wijze als “symbool” te gebruiken, waren de bovengenoemde briefkaarten. Daarnaast was ze een van de jongste slachtoffers.

Het beeld van 2 meter hoog van een treurende, voorovergebogen vrouw wordt omgegeven door een perkje met een hek eromheen. Hierop staan 2 Davidssterren. Binnen het hek staat een boom.

Achter het beeld ligt een gedenksteen:

“Kom vanavond met verhalen
hoe de oorlog is verdwenen,
en herhaal ze honderd malen:
alle malen zal ik wenen.”

Het zijn de laatste regels van het gedicht Vrede van Leo Vroman.

Bij de ouders van de Swaaf hadden Joodse onderduikers gezeten. Het beeld is niet alleen bedoeld als herinnering aan het verleden, maar ook een waarschuwing voor het gevaar van discriminatie.

Op 4 mei worden alle namen van de omgekomen Joden voorgelezen. Deze namen zijn tevens te vinden op plaquettes aan de muur op de Kitty de Wijzeplaats.

449 Namen: Joods Namenmonument

Joods Namenmonument Kitte de Wijzeplaats 202405
Joods Namenmonument Kitte de Wijzeplaats, met bloemenkransen vanwege de herdenking op 3 mei (5-5-2024)

Op 26 april 2015 vond de onthulling van 7 bronnen plaquettes plaats. Hierop staan de namen van alle 449 Joodse slachtoffers uit Nijmegen.

De namenwand was in 2008 al aangevraagd door Albert Isja de Jong (in 2012 overleden). Het Bewonersplatform Centrum en Benedenstad nam in samenwerking met de Joodse Gemeente Nijmegen hiervoor het initiatief. Het platform nam ook de financiering op zich, afkomstig van donaties.

Onder aanvoering van de in 2012 overleden Albert Isja de Jong uit Nijmegen kwam in de loop van 2008 het idee voor een plaquette. Het initiatief werd genomen door het Bewonersplatform Centrum en Benedenstad in samenwerking met de Joodse Gemeente Nijmegen. Het Bewonersplatform Centrum en Benedenstad nam de financiering van de naamplaten op zich dankzij giften die zij ontvingen. Op 26 april 2015 vond daarop de onthulling van het monument plaats.

Bronnen

https://www.huisvandenijmeegsegeschiedenis.nl/info/Joods_monument_Kitty_de_Wijzeplaats

https://www.huisvandenijmeegsegeschiedenis.nl/info/Kitty_en_Joke_de_Wijze

https://gelderland.75jaarvrijheid.nl/1942/2146759/kitty-de-wijze-vermoord-in-auschwitz

https://www.gld.nl/nieuws/2146759/kitty-de-wijze-vermoord-in-auschwitz

https://www.oorloginnijmegen.nl/images/PDF/Willy_Bhe_artikel_v0100.pdf : lees daarbij vooral de pagina’s 10 en verder over de razzia’s in Gelderland.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Joods_Monument_(Nijmegen)

https://nl.wikipedia.org/wiki/Joods_Namenmonument_(Nijmegen)

De Schommel, Henk Visch

2000, Raadhuishof De Schommel Henk Visch Deze 4 meter hoge schommel is een monument dat herinnert aan het bombardement van…

Hertogstraat 23 en 25 restaurant Gandhi gesloten (mei 2024)
#Nijmegen, Centrum, Gebouw van de dag, Geen categorie, Hertogstraat

Hertogstraat 23-25, Visch- en Kaashandel Jac. Wouters architect vd Boogaard

1913 Hertogstraat 23-25 (huidig; vroeger soms Hertogstraat 31 genoemd)

Hertogstraat 23 en 25 restaurant Gandhi gesloten (mei 2024)
Hertogstraat 23 en 25 – het lichte pand links naast de boom, restaurant Gandhi gesloten (mei 2024)

Veel Nijmegenaren zullen Hertogstraat 23-25 vooral kennen van het restaurant Gandhi. Het pand is echter gebouwd als 2e winkel voor de vis- en kaaswinkel Jac. Wouters in 1913, naar een ontwerp van architect van de Boogaard.

Een aantekening bij dit artikel: vanwege straatnaamveranderingen/adreshernummeringen wordt nog geen volledig overzicht gegeven van de eigenaren. Het artikel volgt hier de verbouwingen die aan het pand hebben plaats gevonden; het is dus mogelijk dat er in de loop der tijd eigenaren/gebruikers zijn geweest die geen verbouwing hebben doorgevoerd.

Visch- en Kaashandel Jac. Wouters, architect vd Boogaard

1913 (dan Hertogstraat 31 geheten)

Advertentie opening Wouters Hertogstraat 23 (De Gelderlander 9/5/1913)
Advertentie opening Wouters Hertogstraat 23 (De Gelderlander 9/5/1913)

Het pand is gebouwd als 2e winkel voor de vis- en kaaswinkel Jac. Wouters in 1913, naar een ontwerp van architect van de Boogaard.

Daarbij is opvallend dat de winkel slechts een klein deel van de begane grond betreft. Daarachter bevindt zich een huiskamer. En eveneens opvallend: vervolgens een open plaats, dan een keuken en salon. En vervolgens een tuin met daarachter een magazijn.

Plan voor het bouwen van een Winkelhuis met Magazijn en een afzonderlijk Bovenhuis aan de Hertogstraat te Nijmegen. Kad: bekend Sectie C No 4317 + 4318 (D12.383343) Hertogstraaat 23 en 25 (op dat moment Hertogstraat 31) Architect vd Boogaard
Plan voor het bouwen van een Winkelhuis met Magazijn en een afzonderlijk Bovenhuis aan de Hertogstraat te Nijmegen. Kad: bekend Sectie C No 4317 + 4318 (D12.383343)
Begane Grond: Plan voor het bouwen van een Winkelhuis met Magazijn en een afzonderlijk Bovenhuis aan de Hertogstraat te Nijmegen. Kad: bekend Sectie C No 4317 + 4318 (D12.383343) architect vd Boogaard
Begane Grond: Plan voor het bouwen van een Winkelhuis met Magazijn en een afzonderlijk Bovenhuis aan de Hertogstraat te Nijmegen. Kad: bekend Sectie C No 4317 + 4318 (D12.383343)

Waarschijnlijk betreft het gebouw met de “keuken en salon” een tweede woning, aangezien rechts van de winkel een gang is ingetekend. Maar mogelijk bestaat de begane grond uit 1 woning en is er daarnaast sprake van een bovenhuis.

Op de de eerste verdieping van het voorste stuk is tevens een keuken aanwezig, met daarnaast een aantal kamers. Echter: onder het gebouw zijn kelders aangebracht, waarbij onder een deel van de kelder onder de winkel de kelder van het “bovenhuis” is.

Op de tweede verdieping van het voorste gedeelte is een badkamer aanwezig. Daarnaast zijn er op deze verdieping 3 slaapkamers en een klein deel “zolder”.

Ook is er een badkamer op de eerste verdieping van het achterste gebouw. De eerste verdieping van dit stuk telt 2 slaapkamers en op de 2e verdieping nog eens 3 slaapkamers.

Bloem detail Hertogstraat 23-25 (mei 2024)
Bloem detail Hertogstraat 23-25 (mei 2024)
Pilaren, detail Hertogstraat 23 - 25 (mei 2024)
Pilaren, detail Hertogstraat 23 -25 (mei 2024)

Bij de opening

Wanneer de vis en kaaswinkel Wouters haar deuren in mei 1913 opent, schrijft het PGNC het hieronder staande artikel. Daarbij iets over de al genoemde hernummering: op een gegeven moment wordt Hertogstraat 31 (tijdelijk) gebruikt, waarschijnlijk ook (en mogelijk als gevolg van het adres Hersteeg 31, zoals de Hertogstraat tijdelijk is genoemd. Dat verklaart tevens waarom Wouters in de advertentie hierboven huisnummer 23 noemt en het artikel 31:

Visch- en Kaashandel Jac. Wouters.

In het perceel Hertogstraat 31 heeft morgenavond de opening plaats van den tweeden winkel van den heer Jac. Wouters, die op de Zeigelbaan sinds vele jaren een drukbeklanten handel in visch- en kaas heeft. Het getuigt dus wel van vooruitgand in zaken, dat thans de tweede winkel in een ander stadsdeel zijn deuren voor de clientèle zal openstellen. De nieuwe winkel maakt zoowel uit- als inwendig een keurigen indruk en kan werkelijk voor eene model-inrichting op dit gebied gelden. Van verren afstands reeds trekken in groote vergulde letters de woorden >Kaas Visch< de aandacht van den wandelaar. De onderpui van den sierlijken gevel is geheel opgetrokken uit Beiersch graniet en de bovenbouw is in de kostbare Brucorner steen, terwijl bij de boogvormen in den gevel St. Même-steen is aangebracht. Treedt men den winkel binnen, dan wordt het oog aangenaam getroffen door het inderdaad schitterend interieur. De heer Wouters heeft geen kosten gespaard om met dezen nieuwen winkel uitstekend voor den dag te komen en het gebouw als het ware symbool te doen zijn van de degelijkheid zijner zaken. De vloer is met honderden Uljee-tegels ingelegd en stelt een Smyrna-tapijt voor. Verder ziet men in de wanden van den geheel steenen en marmeren toonbank en van den winkel zelf fraaie tegeltableaux met toepasselijke voorstellingen. Twee deze tableaux komen ook in den gevel voor. Keurig verf- en zeer mooi koperwerk, ook van de electrische verlichting, volmaken het geheel.

Achter in den wnkel is een kantoortje en vindt men drie porceleinen vuurklei bakken voor de verfrissching van de visch.

Ook de andere afdeelingen van den winkel munten uit door het samengaan van sierlijkheid en degelijkheid. De gangen hebben alle terrasso-vloeren, in het magazijn achter in het pand is een steenen ijskast gebouwd volgens het nieuwste systeem en ook de kaaskelder onder in den winkel is frisch en practisch ingericht.

Dat deze winkel aan de hoogste eischen omtrent hygiëne voldoet behoeft geen betoog.

Bij de opening morgenavond zullen in de etalage o.m. eenige Oceaan-visschen worden uitgestald, welke de belangstelling nog wel zullen verhoogen voor dit nieuwe pand, dat een sieraad voor de Hertogstraat is.

Wij laten hieronder de namen volgen van hen die aan den bouw en inrichting hebben meegewerkt. Het zijn de heeren van den Boogaard, architect; van de Wagt Sr., aannemer; G.W. Tesser, Oude Stadsgracht, schilder; Reuser-van Alfen, electrische installatie, allen alhier; leverancier der tegels Heystee Smit, Amsterdam.”  (PGNC 8/5/1913)

Verbouwing naar Café, architect Okhuijsen

1941

Verbouwing Perceel Hertogstraat No 23 Inrichting tot Cafe, Architect J.D.A. Okhuijsen, datum dossier 23-9-1941 (detail D12.405742)
Verbouwing Perceel Hertogstraat No 23 Inrichting tot Cafe, Architect J.D.A. Okhuijsen, datum dossier 23-9-1941 (detail D12.405742)

In 1941 vindt er een verbouwing naar een café plaats. Hiervan is J.D.A. Okhuijsen de architect. Er is nog niet onderzocht of er na Wouters nog een andere gebruiker van het pand is geweest. Aan de voorgevel vindt er geen wijziging plaats; het betreft vooral de verbouwing van de winkel tot Café-biljart. Daarbij wordt het gedeelte van de gang bij het café getrokken. Op de open plaats worden toiletten geplaatst.

Heropening cafe biljart Reinhard in 1946 (De Gelderlander 23/5/1946)
Heropening cafe biljart Reinhard in 1946 (De Gelderlander 23/5/1946)

1947: Verbouwing NV de Bijenkorf, met nummer 27, architecten Architecten D. en P. Benning

Hertogstraat 27 en 29 in 1952: Bij de begrafenis van de heer A.P. Keijser werden alle zaken van de familie Keijser in Nijmegen door de begrafenisstoet gepasseerd. Op de foto neemt het personeel van de Bijenkorf (die later aan de Burchtstraat werd gevestigd) afscheid met het uitreiken van bloemstukken. Antonius Petrus Keijser (de poppendokter van de Lange Hezelstraat 10) was de oprichter van N.V. de Bijenkorf en N.V. Handelsmij. TEPA (Molenstraat 52). Eigenaar van de Bijenkorf G. Keijser was de tweede zoon van de overledene, 1/9/1952 (J.F.M. Trum via GN18746 RAN CCBYSA)
Hertogstraat 27 en 29 in 1952: Bij de begrafenis van de heer A.P. Keijser werden alle zaken van de familie Keijser in Nijmegen door de begrafenisstoet gepasseerd. Op de foto neemt het personeel van de Bijenkorf (die later aan de Burchtstraat werd gevestigd) afscheid met het uitreiken van bloemstukken. Antonius Petrus Keijser (de poppendokter van de Lange Hezelstraat 10) was de oprichter van N.V. de Bijenkorf en N.V. Handelsmij. TEPA (Molenstraat 52). Eigenaar van de Bijenkorf G. Keijser was de tweede zoon van de overledene, 1/9/1952 (J.F.M. Trum via GN18746 RAN CCBYSA)

In 1947 vindt de verbouwing voor de Bijenkorf plaats (geen relatie met de bekende keten). De architecten zijn D. en P. Benning. Daarbij wordt de begane grond van nummer 27 bij de winkel getrokken. Het winkelgedeelte van nummer 23-25 krijgt een passage met aan weerskanten etalages. De openplaats en de bergingen achter het biljart worden als verkoopruimte bij de winkel getrokken. Daarachter komen toiletten. Het pakhuis blijft pakhuis.

Plan tot het uitbreiden van de percelen aan de Hertogstraat Nos 23-25 en 27 te Nijmegen, Architecten D. en P. Benning, datum dossier 14-3-1947 (D12.407398)
Plan tot het uitbreiden van de percelen aan de Hertogstraat Nos 23-25 en 27 te Nijmegen, Architecten D. en P. Benning, datum dossier 14-3-1947 (D12.407398)

Waar het biljart gedeelte zat, wordt de muren naar het winkelgedeelte van nummer 27 doorgebroken. De winkel op nummer 27 had al een eigen ingang rechts, deze blijft behouden.

De Bijenkorf had geen behoefte aan de café inventaris, advertentie De Gelderlander 21/4/1947
De Bijenkorf had geen behoefte aan de café inventaris, advertentie De Gelderlander 21/4/1947

Zie voor nummer 27 verder het volgende artikel:

De Bijenkorf zal hier tot 1952 haar winkel hebben. Daarna vindt de verhuizing plaats naar de nieuwbouw:

Bijenkorf architect Rodenburg

In oktober 1954 opent de Bijenkorf (niet de keten) op Burchtstraat 110 haar nieuwe winkel. De oorspronkelijke winkel zat in…

1976-1977 Verbouwing voor J. v.d. Hoek, architect P. Hermans

Plan voor het verbouwen van de winkel en het woonhuis aan de Hertogstraat 23-25 te Nijmegen v.r.v. de WelEd. Heer J. v.d. Hoek, wonend Grotestraat 6 te Cuijk, P. Hermans architekt, datum tekening 4-12-1976 (D12.509152)
Plan voor het verbouwen van de winkel en het woonhuis aan de Hertogstraat 23-25 te Nijmegen v.r.v. de WelEd. Heer J. v.d. Hoek, wonend Grotestraat 6 te Cuijk, P. Hermans architekt, datum tekening 4-12-1976 (D12.509152)

De volgende verbouwing is uit 1976/1977. (Behalve een verbouwing van de achterkant in 1959). Dan wordt het pand Hertogstraat 23-25 weer een winkel zonder de doorbraak met nummer 27.

Het betreft vooral de verbouwing van de begane grond: de passage met de etalages wordt bij de winkel zelf getrokken. Een deel van het achterste gedeelte van de winkel wordt magazijn en verblijfsruimte.

(Ook al zijn de gegevens openbaar, ik wil op deze plaats vanwege privacy de bouwtekeningen niet verder publiceren).

Vervolg

In 1984 zit Noviomagum in het pand; In de richting van de Hertogstraat, 25 mei 1984 (Ber van Haren via kn13363-6 RAN CCO)
In 1984 zit Noviomagum in het pand; In de richting van de Hertogstraat, 25 mei 1984
(Ber van Haren via kn13363-6 RAN CCO)

Volgende verbouwingen vinden in ieder geval plaats in 1980 (veranderen winkel tot horecabedrijf) en 2009 (veranderen winkelpui en entree bovenwoningen).

Er is niet onderzocht wat de verdere geschiedenis van het gebouw is. In ieder geval zit in 1984 Noviomagum in het pand.

Jarenlang heeft hier Indiaas restaurant Gandhi gezeten, op dit moment (mei 2024) is het restaurant gesloten.

Gemeentelijk Monument

Het pand is een gemeentelijk monument. Als waardering:

“Architectuurhistorisch van waarde vanwege de kwaliteit van het ontwerp en als voorbeeld van een vroeg twintigste-eeuws woon-winkelpand in de art nouveau trant. De voorgevel heeft een eenvoudige en evenwichtige uitstraling en kent een precieze detaillering. Het pand heeft stedenbouwkundige waarde als kenmerkend onderdeel van de aaneengesloten gevelwand van de Hertogstraat en als een van de weinige vooroorlogse gebouwen die in dit deel van de stad bewaard zijn gebleven. De vormgeving van het woonhuis en de winkelpui met art nouveaukenmerken weerspiegelt de ontwikkeling van het winkelapparaat in de vroege twintigste eeuw en geeft het pand daarmee cultuurhistorische waarde. Dat de historische parcellering grotendeels behouden is en het pand deel uitmaakt van een aaneengesloten rij panden van vóór de Tweede Wereldoorlog maken dat het pand bouwhistorisch een indicatieve waarde heeft.”

Van den Boogaard, architecten

Architecten Van den Boogaard 3 Generaties met 4 architecten Van den Boogaard. De eerste is beeldhouwer/architect Antonius van den Boogaard.…

J.D.A. Okhuysen, architect

OVER J.D.A. Okhuysen, architect Okhuysen (of Okhuijsen) lijkt vooral als architect van de wederopbouw veel gebouwen in het centrum van…

Verzetsmonument Jan van Hoof bij Waalbrug, de kransen zijn de avond ervoor, 4 mei gelegd (mei 2024)
#Nijmegen, Kunstwerken

Verzetsmonument de Vaandeldrager, Marius van Beek

1954 Keizer Traianusplein

Verzetsmonument Jan van Hoof bij Waalbrug, de kransen zijn de avond ervoor, 4 mei gelegd (mei 2024)
Verzetsmonument Jan van Hoof bij Waalbrug, de kransen zijn de avond ervoor, 4 mei gelegd (mei 2024)

In September 1954 is de 10e verjaardag van de bevrijding van Nijmegen. Deze vindt plaats met een grootschalige dodenherdenking en viering van de bevrijding. De “Onthulling Jan van Hoof-monument de climax van huidige herdenkingen”, zo schrijft De Gelderlander 17/9/1954.

De onthulling vindt plaats op de plek waar tijdens Market Garden zwaar was gevochten tussen de geallieerden en de Duitsers, met de Waalbrug als inzet.

Jan van Hoof

Aanvankelijk werd gedacht dat Jan van Hoof degene was geweest die de Waalbrug had gered. De student Jan van Hoof was lid van de geheime Dienst Nederland. Hij had vooraf maandenlang informatie over de Waalbruggen en daar aangebrachte explosieven verzameld.

Waalbrug

Van Hoof wist op 18 september 1944 de explosieven onder de Waalbrug inderdaad onschadelijk te maken, maar deze actie werd tijdig door de Duitsers ontdekt. Uiteindelijk was het de beslissing van de Duitsers zelf, waardoor de brug niet werd opgeblazen. De commissie van het Ministerie van Oorlog had in 1949 een onderzoek laten instellen: “De belangrijkste conclusie uit het rapport luidde dat Jan van Hoof feitelijk niet kan worden beschouwd als ‘de Redder’ van de brug. ‘Wel komt hem onvergankelijke eer toe voor hetgeen hij tot behoud van de brug als uitstekende daad van moed, beleid en trouw heeft verricht met inzet van zijn leven’.” (KOS)

Verkenner

De dag erna kwam hij om het leven. Op dat moment was hij gids in een pantserwagen. Op de hoek van de Lange Hezelstraat en Nieuwe Markt brak een gevecht uit, waarbij van Hoof overleed. Een tegel, geplaatst in 1945, herinnert nog aan dit moment. Ook op de Waalbrug is een plaquette van van Hoof aangebracht.

Verzetsmonument

Het monument is niet alleen voor Jan van Hoof, maar om alle verzetsmensen te herdenking. Bij de onthulling herinnerde de voorzitter van de Jan van Hoof Stichting, F.J. de Fraiture, er aan “dat Nijmegen vandaag al die duzienden helden van Nederland eert uit de jaren 1940 tot 1945. Buiten de “Jodenvervolging, welke op zich reeds 104.000 slachtoffers eiste, stierven 22.500 burgers in gevangenissen en concentratiekampen. Wij mogen aannemen dat het overgrote deel van hen mannen en vrouwen van het verzet zijn geweest… Naast hen rijen zich 2800 mannen en vrouwen, die vielen door het lood van executie en standgerechten, voor onze vrijheid. Zonder twijfel zijn vrijwel al deze 2800 verzetshelden geweest.” In het bijzonder herdenkt Nijmegen de eigen helden: in 1954 zijn er op dat moment 60 namen bekend van verzetsmensen die zijn omgekomen.

Het beeld van Marius van Beek

Het verzetsmonument of "de vaandeldrager". Een monument voor Jan van Hoof en allen die in het verzet vielen voor de bevrijding van Nijmegen, gemaakt door Marius van Beek, 1954-1955 (Hoet, Fa. H. ten, Nijmegen / L.R. Gerritsen via F12266 RAN CCBYSA)
Het verzetsmonument of “de vaandeldrager”. Een monument voor Jan van Hoof en allen die in het verzet vielen voor de bevrijding van Nijmegen, gemaakt door Marius van Beek, 1954-1955 (Hoet, Fa. H. ten, Nijmegen / L.R. Gerritsen via F12266 RAN CCBYSA)

De burgers Nijmegen hadden giften gedaan voor de oprichting van een verzetsmonument, welke de naam Jan van Hoof zou dragen. Marius van Beek was in februari 1954 benaderd om het beeld te maken, na een suggestie van Mari Andriessen. Van Beek, oorspronkelijk uit Nijmegen had zelf in het verzet gezeten en hij had van Hoof persoonlijk gekend. Vanwege de tijdsdruk was het niet mogelijk het beeld gereed te hebben. Daarom werd bij de onthulling een gipsen beeld dat met bronsverf was beschilderd gebruikt. Later is het bronzen beeld geplaatst.

De vlag

“Jan van Hoof moet op de laatste dag van zijn leven, toen Nijmegen overal brandde, tegen een vriend gezegd hebben: “De stad in puin, maar onze vlag zal boven de puinhopen wapperen”. Zo heeft Marius van Beek verzet en bevrijding ook willen zien: omkijkend naar de geredde brug draagt zijn held de verscheurde vlag van de overwinning naar de stad. Dit is de triomf”. En daarvoor: “omdat hierin gesymboliseerd is, dat hij die strijdt voor een rechtvaardige zaak, uiteindelijk de vlag der overwinning zal dragen.”

De naamgeving

Ook gaat Fraiture in op de naamgeving: “met te zeggen dat aan het monument van het verzet, dat thans tussen de stad en de Waalbrug zijn plaats heeft gekregen, de volksmond de naam heeft geschonken van Jan van Hoof, die voor de overgrote meerderheid van ons volk is en blijft de held van de Waalbrug. Jan van Hoof was verkenner. Zijn diep geworteld voortrekkersideaal heeft hij in de meest letterlijke zin en tot de grootste consequenties in het verzet tegen de overweldiger uitgeleefd. God, de Kerk en zijn Land meende hij niet beter te kunnen dienen dan door verzet te plegen tegen de Nazi-vijand, die God verloochende, de kerk en zijn Land wilde vernietigen “En iedereen te allen tijde helpen”,- voor dat deel van zijn leven toen hij zijn geallieerde vrienden in een pantserwagen gidste en daarbij de dood vond. Zo werd hij voor die jeugd van heden, welke nog naar heldenverering zoekt, een lichtend voorbeeld.”

Opschrift

Het monument heeft een aantal regels van het Wilhelmus als opschrift:

Dat iek doch vroom mach blijven,

U dienaar ’t aller stondt,

Die tyranny verdrijven,

Die met het hert doorwondt.”

En:

“In Jan van Hoof eren wij allen,

die in het verzet vielen voor

de bevrijding van Nijmegen en ons land.”

(Overige) Bronnen en verder lezen

De Gelderlander 17/9/1954: Bovenstaand artikel is voor een groot gebaseerd op de onthulling zoals beschreven in de Gelderlander. In dit artikel staan ook foto’s van de onthulling opgenomen.

Kunst op Straat

Online catalogus

Hunnerpark

Het Hunnerpark ligt wat verscholen tussen de Valkhof en het Trajanusplein. Het is er dan ook zelden druk, tenzij het…

Twee muursculpturen Oscar Goedhart Veemarkt onderdeel kunstwerken waterkeringsmuur Waalkade 1980-1981
#Nijmegen, Benedenstad, Kunstwerken

Twee muursculpturen Oscar Goedhart

1980-1981 Veemarkt

Twee muursculpturen Oscar Goedhart Veemarkt onderdeel kunstwerken waterkeringsmuur Waalkade 1980-1981
Muursculptuur Oscar Goedhart aan de Veemarkt, ongeveer 1980-1981

Dit kunstwerk is geplaatst als een van de opdrachten om de nieuwe waterkeringsmuur “aan te kleden”. De maker is Oscar Goedhart.

Aan de overkant van de Veemarkt staan soortgelijke beelden.

Bron: https://kos.nijmegen.nl/overzicht-kunstwerken/

Muursculptuur Oscar Goedhart Veemarkt onderdeel kunstwerken ter gelegenheid waterkering muur Waalkade
Muursculptuur Oscar Goedhart Veemarkt, ongeveer 1980-1981 (mei 2024)

Oscar Goedhart

OVER Oscar Goedhart 6-1-1938 Ambon Nederlands Indië – 13-1-2021 Molenhoek Oscar Goedhart Oscar Willem Maria Goedhart is in 1938 geboren…

Afsluitpaal Oscar Goedhart

De gemeente Nijmegen gaf in 1973 een aantal kunstenaars de opdracht om een verkeerspaaltje te ontwerpen. Oscar Goedhart was met…

Thornsche Molen bij Persingen
#Nijmegen, Beek, Groen in Nijmegen, GroenInNijmegen, Ubbergen

Thornsche Molen en omgeving

Thornse straat 20 Persingen

Thornsche molen bij Persingen. De molen werd bij Market Garden  verwoest en is in 2016 herbouwd
Thornsche molen bij Persingen (juli 2023)

Thornsche molen bij Persingen. De molen werd bij Market Garden verwoest en is in 2016 herbouwd. De Thornsche Molen is een zogenaamde wipkorenmolen in de Ooijpolder, tussen Persingen en Erlecom. Of voluit: wipkokerkorenmolen.

Oorspronkelijke molen

De oorspronkelijke molen was waarschijnlijk gebouwd in de 15e eeuw. De Kampioen uit 1942 noemt dat ze eens heeft toebehoord aan het Kapittel van Cranenburg. De eigenaars van de molen hebben nog jarenlang tienden aan het kapittel moeten betalen; de naam Kapitteldijk herinnert nog aan dit Kapittel.

Rond 1778: Wipkorenmolen

In de 18e eeuw werd bij de een restauratie de inscriptie I V D G – A D 1778 op de zetelbalk aangebracht. Dit betekent: Jan van der Grinten Anno Domino 1778. Hij was op dat moment de molenaar en molenbouwer. Hij stamde uit een bekend geslacht van molenbouwers. Waarschijnlijk is bij de restauratie van 1778 de molen verbouwd tot kokerkorenmolen. In 1942 noemt de Kampioen dat “Maar het is een wipkorenmolen, waarvan ons land er nog maar een kleine tien bezit”. “

De Kampioen legt goed uit wat het verschil met een “standaardmolen” is: “Het kenmerkende verschil met den standaardmolen is echter, dat bij dezen het geheele bedrijf ondergebracht is in den draaibaren bovenromp, die dan ook meestal van aanzienlijke afmetingen is . Het ondergedeelte doet daar uitsluitend dienst als ondersteuning van den molen en in sommige gevallen is er een bescheiden bergruimte van gemaakt. Bij den wipkorenmolen- ter plaats wil men van deze benaming niets weten; men spreekt er van “kokermeulen”- dient het draaibare bovengedeelte daarentegen enkel voor het bergen van as, bovenwiel, bonkelaar en andere onderdeelen. Het bedrijf vindt in het “molenhuus”, dus in het vaste ondergedeelte plaats, en dit maakt de benaming kokermolen zeer wel verklaarbaar.

1799 Beschadiging door dijkdoorbraak

De Thornse molen  aan de Kapitteldijk in de Ooypolder bij hoog water, 1920 (F74133 RAN)
De Thornse molen aan de Kapitteldijk in de Ooypolder bij hoog water, 1920 (F74133 RAN)

In de loop der eeuwen zijn de nodige dijkdoorbraken geweest, al dan niet met een “ijsgang”. Deze hebben ook invloed op de Thornsche Molen gehad. Door de dijkdoorbraak van 1799 raakte de molen ernstig beschadigd. Daarbij sloeg het water een kolk achter de molen. Bij het herstel van de dijk werd deze om de kolk heen gelegd, zodat er een bocht in de dijk ontstond. Na de Tweede Wereldoorlog is de kolk gedempt, onder andere met resten van de molen en van andere bebouwing. Daarbij is de dijk weer rechtgetrokken.

Jaren 30 verval en verkoop

Thornsche Molen met 2 wieken 1937 1940 GN11125
Thornsche Molen met 2 wieken, 1937-1940 (GN11125 RAN)
Aankondiging veiling Thornsche Molen PGNC 8/6/1935
Aankondiging veiling Thornsche Molen (PGNC 8/6/1935)

In de jaren 30 was de molen in verval geraakt. De burgemeester van Ubbegen, Sassen, nam het het initiatief tot restauratie. Hij kreeg daarbij een financiële bijdrage van provinciale en landelijke organisaties.

In juni 1935 vindt de veiling van de Thornsche Molen en een aantal andere gebouwen plaats vanwege het faillisement van G. Vierboom, molenaar.

Eind juni wordt de molen verkocht aan H. Vierboom te Heijen voor 1.400 gulden. Tevens heeft hij het Erfpachtrecht (V) gekocht voor 1.400 gulden (PGNC 28/6/1935).

Er is nog niet onderzocht wat de relatie tussen G. en H. Vierboom is. Wel noemt de Kampioen in 1942 dat Gerrit Vierboom op dat moment -dus waarschijnlijk nog steeds- de molenaar is.

Het Geldersch Panorama van 27 november 1941 (overgenomen van de website Thornsche Molen) noemt: “drie geslachten van de familie Vierboom, de grootvader, de vader en thans de zoon Jan, de heer Vierboom jr., hebben achtereenvolgens het muldersbedrijf in de Thornsche molen uitgeoefend en de zoon vertelde ons, dat zijn hooggespannen verwachtingen na de restauratie nog overtroffen waren. Ook hij zal hier zijn jaren dus wel uitdienen.

Oorlog en verwoesting

In mei 1940 vallen de Duitsers binnen, onder andere in de omgeving van de Thornsche Molen.

In de storm van november 1940 raakte de molen zwaar beschadigd, waarbij onder andere de wieken knakten. In november 1941 was deze weer hersteld. Daarbij waren de wieken gemoderniseerd volgens het zogenaamde systeem Van Bussel.

Maar niet voor lang. Tijdens de gevechten rond Market Garden in september 1944 waren de Amerikaanse parachutisten geland bij Groesbeek. Daarbij kwam de molen midden in het frontlinie te liggen. Op 25 september 1944 wordt de molen en het buurtschap door brandbommen verwoest.

Voor meer informatie en een aantal films: https://www.gld.nl/nieuws/8007474/in-de-ooijpolder-begon-de-oorlog-pas-echt-in-1944

Herbouw

Electrische step Thornsche Molen 20230714
Wandelen, fietsen, of met de electrische step, Thornsche Molen (juli 2023)

Na de oorlog dient burgemeester Sassen een plan voor de herbouw van de molen en het buurtschap in bij het Ministerie van Wederopbouw. Deze plannen halen het niet: de herbouwclaims worden gebruikt voor de bestaande dorpskernen.

In 2005 kreeg een groep mensen het idee om de molen te gaan herbouwen. Het duurt tot 17 juli 2015 voordat begonnen kan worden met de bouw. De aannemer was Coppes BV uit Bergharen. De molen is op dezelfde plek herbouwd en werd op 15 juli 2016 officieel geopend. Vanaf dat moment is de molen daadwerkelijk weer in gebruik als korenmolen. In de aanbouw is een restaurant en een informatie gedeelte.

Molendatabase: “Er zijn alleen beplantingen ten oosten van de molen; vanuit andere windrichtingen zijn de windvang en het zicht op de molen zeer goed, daarbij is de molen ook vrij hoog gelegen.”

In het restaurant bevindt zich een informatiegedeelte over de over de geschiedenis en de herbouw van de molen.

Omgeving

Ooievaars Thornsche Molen (maart 2024)
Ooievaars Thornsche Molen (maart 2024)

De molen staat op de grens tussen Nederland en Duitsland/het toenmalige Pruisen. De grens is het ontwateringskanaal, in Duitsland de Hauptwässerung. Daarbij bevindt de molen zich op een kruispunt van 3 polders: Circul van Ooij, de Erlecomse Polder en de Duffeltse Polder.

Vlakbij de molen staat tevens een ooievaarsnest.

Dertig Menschenkinder bij Thornsche Molen

Menschenkinder door Anne Thoss (juli 2023)
Menschenkinder door Anne Thoss (juli 2023)

Wanneer je vanuit de Thornsche Molen de brug oversteekt, zie je al gauw een groep van 30 houten figuren: de Menschenkinder van Anne Thoss, een kunstenares uit Kleve. De beeldengroep was een initatief van de Stichting Thornsche Molen ter gelegenheid van “75 jaar Vrijheid”. Deze beelden zijn onderdeel van de 6 kilometer lange wandelroute.

Aanvankelijk was het dan ook de bedoeling om 75 figuren te maken, maar dit bleek niet behapbaar. Daarbij kwam het aantal op 30, wat nog genoeg “body” zou overhouden.

De beeldengroep herinnert aan de evacuatie tijdens de oorlog, maar tevens ook aan het ontvluchten van oorlog, waanzin en onmenselijkheid, in heden en verleden. Ze hebben geen gezichtsuitdrukking, noch is leeftijd of geslacht te herkennen. Een soort schaakstukken die heen weer geschoven kunnen worden, zonder dat de stukken zelf een keuze of doel hebben. Houtkunstenaar Jo Milano (een alias van Jörg Florenz) maakte de beelden uit boomstammen op basis van een keramiek voorbeeld.

Anne Thoss en grenzen

Ontheemding, uitzichtloosheid, onbereikbaarheid zijn belangrijke thema’s bij Anne Thoss. Zij is in de grensregio opgegroeid. Ze heeft een Oost-Duitse vader, die na de oorlog niet meer terug kon. Zij werkt veel met het Duitse verleden en de Tweede Oorlog.

Een uitgebreid artikel is te vinden op:

https://monumentenlandschap.nl/dertig-menschenkinder-bij-thornsche-molen/ De site van Anne Thos: www.annethoss.de

 Landschapskunst: OPEN – Paul de Kort

Daarnaast is er een kunstmatig eiland te zien waarop met water, gras, zand, klei en baksteen de letters O, P, E en N zijn gevormd. Dit werk van Paul de Kort.

Herinneringsroute Thornsche Molen – Zyfflich

Bij de molen begint de Herinneringsroute, een wandelroute van 6 kilometer. De Menschenkinder is een onderdeel van deze route. En net als dit kunsproject is het een initiatief van de Thornsche Molen. Het thema is “Herinnering 75 jaar Vrijheid”. Langs deze route zijn informatieborden geplaatst wat er in deze omgeving heeft afgespeeld.

Op de site van Visit Nijmegen is de route te downloaden:

https://www.visitnijmegen.com/routes/2230318924/herinneringsroute

(Overige) Bronnen en verder lezen:

https://www.molendatabase.nl/molens/ten-bruggencate-nr-14041: tevens veel foto’s

https://www.molendatabase.nl/molens/ten-bruggencate-nr-00268: tevens veel foto’s

https://nl.wikipedia.org/wiki/Thornsche_Molen

https://www.liberationroute.com/nl/pois/914/the-thornsche-mill

In de Ooijpolder begon de oorlog pas echt in 1944, Jesse Sprikkelman in Omroep Gelderland, 19 september 2023: een mooie documentaire over het gebied in de oorlog

https://www.ad.nl/nijmegen/kunstwerk-ter-herinnering-aan-de-evacuatie~ab8f2bc1

https://www.gld.nl/nieuws/2110413/de-wieken-van-de-thornsche-molen-draaien-weer-voor-het-eerst-in-zeventig-jaar

Sluitsteen bij Arsenaal: herinnering aan Willem I (mei 2024)
#Nijmegen, Centrum, Kunstwerken

Herinnering Willem I Arsenaal

Sluitsteen bij Arsenaal: herinnering aan Willem I  (mei 2024)
Sluitsteen bij Arsenaal: herinnering aan Willem I (mei 2024)

Deze sluitsteen hangt boven de (doorgebroken) toegangspoort tot het Arsenaal en is een herinnering aan Koning Willem I, die het gebouw in 1824 bezocht. Het Arsenaal is rond 1820 gebouwd en is een Rijksmonument.

Van Schevichaven over dit bezoek: “Op 11 October kwam Z.M. Willem I hier nogmaals, bezichtigde het nog niet voltooide fort aan de Waal, waaraan hij ter eere van den ontwerper den naam van Kraijenhoff gaf, inspecteerde weder de wallen en de Sterreschans op den Hunnerberg, alsook het nieuw arsenaal op Mariënburg. Z.M. logeerde ten huize van luit.-generaal baron Van Kraijenhoff, de tegenwoordige St. Josefsschool aan het Bosch; gaf audiëntie en vertrok den volgenden dag naar Maastricht.” (PGNC 15/5/1895)

Meer over het Arsenaal is te lezen op:

https://www.huisvandenijmeegsegeschiedenis.nl/info/Arsenaal

https://www.noviomagus.nl/h1.php?p=Stadswandeling/noviowandeling2.htm