Charles Estourgie en Charles Estourgie Jr

Charles Marie François Henri Estourgie (Amsterdam, 23 juni 1884 – Nijmegen, 26 augustus 1950). Hij was de zoon van Jean Henri en Henriëtta Cecilia Clara Fischer. Hij was getrouwd met Catharina Matthea Tissot van Patot (RAN)

Aanvankelijk werkt Estourgie voor het architectenbureau van Eduard Cuypers. In 1912 vertrekt hij naar Nijmegen, na een opdracht voor het kantoor van de margarinefabriek van Jurgens in Oss en het landhuis Heyendaal voor Frans Jurgens. In 1923 zal hij de Amsterdamse School in Nijmegen introduceren. Vanuit Katholieke instellingen hij veel opdrachten.

In 1927 werd hij benoemd tot regent van het Cellenbroederenhuis de Ellendige en andere gevoegde Broederschappen en bleef dat tot zijn dood. Daarnaast bekleedde hij tal van andere bestuursfuncties zoals secretaris van In Consten Eën, bestuurslid van de vereniging Nijmegen Vooruit en de Nijmeegse Kunstkring. Kort na aantreden werd de regentenkamer naar zijn ontwerp heringericht.

Amsterdam

Charles Marie François Henri Estourgie werd op 23 juni 1884 in Amsterdam geboren. Aanvankelijk wilde hij kunstschilder worden. Zijn vader vond het beter dat hij bouwkundig tekenaar werd.

Hij begon in 1900 -als zestienjarige- zijn carrière als leerling op het kantoor van Eduard Cuypers (een neef van Pierre Cuypers). ’s Avonds ging hij naar de Industrieschool in Amsterdam. In 1908 werd hij benoemd tot chef de bureau, hij zou tot 1912 voor Cuypers blijven werken.

Op het bureau werkten veel architecten, die in latere jaren de belangrijke architecten van de Amsterdamse School zouden worden: Michel de Klerk, Piet Kramer, Joan van der Meij en Guiilame la Croix. Met de eerste 2 zat Estourgie tevens op de Industrieschool).

Hij zou na zijn vertrek uit Amsterdam contact blijven houden met zijn Amsterdamse collega’s. In 1923 was hij de eerste die de Amsterdamse School in Nijmegen zou toepassen, bij St. Annastraat 209-231.

https://items.amsterdamse-school.nl/details/persons/311

Eerste zelfstandige opdracht kantoor Jurgens Oss

In 1912 krijgt Estourgie zijn eerste zelfstandige opdracht: het kantoor voor de Anton Jurgens’ Margarinefabrieken N.V.

Hij bouwde het kantoor in Art Deco stijl.

In dat jaar vraagt Frans Jurgens het landhuis Heyendael te bouwen.

Na het vertrek van Jurgens in 1929 naar Rotterdam, opent Philips er een kantoor. En in een later stadium komt het Waterschap in een deel van het pand. Tijdens de Tweede Wereldoorlog gebruiken de Duitsers het gebouw voor het onderbrengen van soldaten en de uitgifte van bonnen.

In 1979 verlaat Philips het pand. Daarna is het onder andere ingebruik als speel-o-theek, het Internationaal Vrouwencentrum, de Volksuniversiteit en de Vrije Academie. Sinds 1999 is het in gebruik als cultuurpodium de Groene Engel.

https://www.kunstbus.nl/architectuur/Charles+Estourgie.html

Geschiedenis

https://nl.wikipedia.org/wiki/Anton_Jurgens%27_Margarinefabrieken

Huize Heyendaal

1914

Een ontwerptekening van Huize “Heyendaal”. Architect: Charles M.F.H. Estourgie. De bouw werd begonnen in 1912 en was in 1914 gereed. Stijl: Hollandse Renaissance

Huize “Heyendaal” ook wel bekend als het kasteeltje van Jurgens.
In 1912 werd het eeuwenoude landgoed Heyendael aangekocht door margarinefabrikant Frans Jurgens uit Oss die er met zijn gezin wilde gaan wonen. Aangezien het reeds bestaande landhuis oud en te klein was gaf hij architect Charles Estourgie de opdracht een groot landhuis te ontwerpen. In november 1912 werd met de bouw begonnen en kwam het in 1914 gereed.
Bouwstijl: Hollandse Renaissancestijl waarvan de trapgevels aan voor- en achterzijde en de vele versieringen in natuursteen duidelijke kenmerken zijn.

N.V. Ossche Burgerwoningen, Maatschappij tot Exploitatie van Woonhuizen

Estourgie ontwerpt voor de N.V. Ossche Burgerwoningen een Villapark en de eerste woningen, waarbij hij voor de gemeente Oss tevens het Uitbreidingsplan heeft ontworpen. Hoewel deze blog “Wonen in Nijmegen” heet, wordt vanwege het belang van deze opdracht voor Estourgie hier een ruim artikel aan gewijd.

Bouwen voor hoger- en middenkader industrie

In maart 1917 wordt de N.V. Ossche Burgerwoningen, Maatschappij tot Exploitatie van Woonhuizen opgericht. Het doel is om een villapark met middenstandwoningen aan te leggen. Deze zijn hoofdzakelijk bestemd voor het hogere- en middenkader van de vlees- en boterindustrie. Op dat moment is er grote woningnood, vooral ook van middenstandswoningen. Vanwege de hoge bouwkosten, waarbij kopen in vergelijking tot huren veel duurder, wordt er particulier weinig gebouwd.

Het doel is dan ook niet om winst te maken. Bij de commissarissen en aandeelhouders van deze N.V. vinden wij dan ook de nodige directeuren van deze industrieën: burgemeester H.F. van den Elzen, deurwaarder P. Baudoin, S. den Hartog, Th.Wolters en J.Ploegmakers zijn commissaris. Aandeelhouders zijn onder andere: firma Gebrs. Van den Bergh; de firma H. Hartog; de N.V. Zwanenberg’s Slachterijen; de heren Jacquemard, directeur van de gasfabriek; de fabrikant Ploegmakers; de heer Büngener (voorlopig directeur en boekhouder) en directeur Carpay. Het kantoor is gevestigd bij H. Hartog’s Fabrieken.

Tuindorp

De N.V. koopt rond de Stationsweg (nu Spoorlaan) een groot gebied aan landbouwgrond aan. Hierdoor heeft ze veel vrijheid om het villapark vorm te geven en daarnaast wordt voorkomen, dat er arbeiderswoningen worden gebouwd.

Het plan is om het villapark op te zetten volgens het principe van een tuindorp: dunbebouwd, met veel groen door plantsoenen en ruime tuinen, ruime wegen met aanplant van bomen.

Men gaat bouwen in de omgeving van de huidige Booglaan. Dit ligt precies tegenover de industrieterreinen van de exportslagerijen van Hartog en Zwanenberg  en wordt alleen gescheiden door een spoorlijn. Aan de andere kant van het gebied ligt de fabrieksterrein van de Gebrs. Van den Bergh, een watten, kapok en matrassenfabriek.

Eerste plannen door Estourgie

De N.V. vraagt aan Estourgie om plannen te ontwerpen voor een paar stukken grond en daarnaast om een grondplan voor het villapark te maken. Daarvoor krijgt hij niets betaald. Vanaf het begin was Estourgie in beeld: hij was door Jurgens naar Nijmegen gehaald om het landhuis Heyendael te ontwerpen. In Oss zelf had hij al voor de margarinefabriek van Jurgens en de vleesverwerkende fabriek van Hartog als architect gewerkt.

Naast Estourgie worden tevens Oscar Leeuw en de Osse architecten Bonsel en Van de Berg gevraagd voor een ontwerp. Estourgie was echter in het voordeel, aangezien hij reeds het “Uitbreidingsplan van de gemeente” had ontworpen, waar de andere architecten geen inzage in hadden. Zo kon Estourgie er rekening mee houden dat er een station was gepland, waar de andere architecten geen weet van hadden. Het plan van Estourgie wordt met een kleine meerderheid gekozen boven dat van Bonsel en van de Berg. Sowieso was Oscar Leeuw al gauw weer uit beeld verdwenen.

Grotere of sterk groeiende gemeenten met meer dan 10.000 inwoners waren verplicht een uitbreidingsplan op te stellen, waarin infrastructuur (wegen, pleinen, kanalen, enz) waren aangegeven. Hiervoor had de gemeente Oss Estourgie aangetrokken. In 1918 presenteert hij zijn plan, welke in 1919 wordt gepubliceerd.

Estourgie was dus tegelijkertijd bezig met én het uitbreidingsplan voor de gemeente én het ontwerpen van enkele villa’s en het villaplan voor de N.V.. Uiteindelijk zal het Uitbreidingsplan niet worden uitgevoerd.

Villaplan Oss

Voor het station langs moet een brede, rechte straat komen. Gezien vanuit het geplande stationsgebouw wordt een boog van een halve cirkel aangelegd, de huidige Booglaan. Vervolgens ontspringen hieruit enkele bochtige straten, welke op het einde weer naar elkaar toekomen. Het plan biedt plaats voor 106 woningen. Uiteindelijk zal deze deels gerealiseerd worden.

Financiering

 Met het villaplan probeert de N.V. de financiering rond te krijgen. Uiteindelijk wil Jurgens betalen, als andere bedrijven ook mee willen doen. Daarnaast worden er leningen afgesloten en subsidies aangevraagd bij Rijk en gemeente. In mei 1918 zijn de fianciën voor korte tijd geregeld.

Problemen ontstaan opnieuw: Hartog en Zwanenberg betalen niet genoeg en vervolgens Jurgens ook niet meer, waarop het Rijk ook niet meer wil betalen. Daarbij is er de kostenkwestie van de infrastructuur: de gemeente Oss wil niet betalen voor het wegennet, terwijl de N.V. vindt dat de gemeente deze kosten zou moeten betalen. Toch gaat de eerste bouw van start.

Eerste 16 woningen Dr. Hermanslaan, Oss

Dr. Hermanslaan 2-32

De bouw gaat van start met de eerste 16 woningen aan de Dr. Hermanslaan. Aanvankelijk had Estourgie hier 15 woningen gepland. Het Nationale Steuncomité, een belangrijke geldschieter, had als eisen dat de bouwkosten niet meer dan f10.000 per woning mochten bedragen en dat de woning niet groter mocht zijn dan 450M3. Om aan deze voorwaarden te kunnen voldoen, paste Estourgie zijn plannen aan, onder andere te kiezen voor 4 blokken van 4 woningen. Wel blijven de badkamer en closet, een luxe, in het ontwerp bestaan. Het terrein krijgt een eigen watertoren.

In augustus/september 1919 zijn de woningen gereed. De fabrikanten kunnen opgeven hoeveel woningen zij wensen en vervolgens vindt loting plaats. 11 woningen worden toegewezen aan personeel van deze fabrikanten (5 voor personeel van Jurgens, Zwanenberg, Hartog en Gebr. Van de Bergh elk 2) en 5 voor particulieren.

Tot 1935 heette het “1^e Villlapark van Oss”, daarna werd de naam Dr. Hermanslaan gegeven. Tot in de jaren 50 werden de huizen verhuurd door de NV Osse Burgerwoningen.

De woningen 2- 8 en 26- 32 lijken identiek aan elkaar. Waarbij nummer 4 gespiegeld ten opzichte van 2 en 8 ten opzichte van 6.

Daarbij zijn de andere 2 blokken op een andere manier gebouwd dan de eerste en vierde.

De woningen zijn, met uitzondering nummer 20 sinds 1983 gemeentelijke monument; Sinds 1997 is nummer 20 “beeldbepalend” en intussen eveneens gemeentelijk monument geworden.

4 woningen Dr. Hermanslaan en Dr. van der Steenlaan

Dr. Hermanslaan 3-5

Dr. van der Steenlaan 1-3

De aanbesteding van 4 woningen vindt februari 1920 plaats. Ook hier is Estourgie de architect, mede omdat hij inmiddels ervaring heeft met het onderhandelen met het Nationale Steuncomité. Uiteindelijk zal het Ministerie van Arbeid de Rijkssubsidie verlenen in plaats van het Steucomité. Via de Gezondheidscommissie krijgt de N.V. gemeentelijke subsidie.

De woningen zijn in dezelfde stijl als in de eerste fase gebouwd, maar soberder uitgevoerd.

De woningen aangemerkt als “beeldbepaldend” in 1997.

Vervolg

Voor de derde fase vindt de N.V. het tijd worden voor een andere architect. Ook om Bonsel en Van de Berg  tegemoet te kunnen komen, die een schetsontwerp voor het Villaplan hadden gemaakt. Daarnaast worden Ibes & Zwanikken, ook uit Oss, gevraagd. Vanwege discussies over de kosten tussen N.V., architecten en overheden, zal het echter bij plannen blijven.

Uiteindelijk zal de grond in de loop der jaren, van 1922 tot 1944 worden volgebouwd met woningen door particulieren. De N.V. is dan geen opdrachtgever meer. Het zijn meestal riante woningen, groter dan die door de N.V. zijn opgeleverd.

Estourgie heeft in Oss andere gebouwen ontworpen:

• Woningbouw in Kortfoort
• Woningbouw in het Vierhoekje

Gebruikte bronnen:

Klik om toegang te krijgen tot b_NL.IMRO.0828.BPschadewijk2015-VG01_rb3.pdf

https://www.bd.nl/oss-e-o/dr-hermanslaan-krijgt-monumentboek~a08a1dcc/

https://www.stadsarchiefoss.nl/Default.aspx?so=eb&id=363

Villa Saxon Holme, later Veegerkliniek

1914, Javastraat 104 Galgenveld

In 1914 ontwierp Estourgie samen met zijn broer Henri de villa Saxon Holme voor F.H. Hague. Frank Howard Hague was de accountant van Jurgens Margarinefabriek. Frans Jurgens had in 1912 door Estourgie Huize Heyendaal laten ontwerp (zie hierboven). Saxon Holme was het tweede ontwerp van Estourgie in Nijmegen. Bovendien zou dit pand later de “buurman” van Estourgie worden: Estourgie verhuist in 1921 Villa de Plecht op Javastraat 106.

Over Villa Saxon Holme is al veel geschreven, daarom hier een aantal verwijzingen:

Javastraat 104a, Noviomagus: veel informatie over de geschiedenis van dit pand

Met pensioen – herinneringen aan de Veegerkliniek in Nijmegen: mooi artikel over de Veegerkliniek

http://www.saxonholme.nl/historie/ de eigen website over de villa van de huidige bewoners

Piano- en Orgelmagazijn en Muziekhandel Theo Wanders

1921, van Broeckhuizenstraat 15, hoek Staringstraat

“Piano- en Orgelmagazijn en Muziekhandel Theo Wanders.

De heer Theo Wanders, de bekende Nijmeegsche musicus en concertpianist, die in zoo menig Nijmeegsche muzikaal gebeuren de bezielende leider was, gaat zich nog dieper in het Nijmeegsche muziekleven inwerken en gaat thans de ethische zijde der ars musica verbinden aan de zakelijken kant der toonkunst.

De heer Theo Wanders opent heden een piano- en orgelmagazijn tevens muziekhandel in de van Broeckhuizenstraat hoek Staringstraat.

En het zou beneden zijn waardigheid van muziekkunstenaar geweest zijn, wanneer hij zich nu ook niet dadelijk onder de eerste klasse firma’s gesteld had.

Dàt deed hij en zoo werd Nijmegen een kunstmagazijn rijker, dat niet anders dan tot sieraad onzer stad kan strekken.

Het hechte hooge hoekhuis aan de van Broekhuyzenstraat hoek Staringstraat, moest daarvoor een verbouwing tot winkelhuis ondergaan.

De heer Charles Estourgie werd voor de architectonische taak gesteld: een goed harmonisch geheel te maken met behoud van den bovenbouw.

Hij moest in de typische stijl van het huis blijven en toch aan den winkelpui de expressie geven van een muziekhandel.

En daarin is de bekende bouwkundige onderwel geslaagd. Hij bleef in de massieve constructie en legde er twee winkelramen in, welke het zeer goed doen.

Aan de zijde der van Broeckhuyzenstraat dragen twee stevige deels hard- deels zandsteenen stutters den winkelpui, welke door een massieve strakke zandsteenen-architraaf zijn afgedekt, waar boven in de langhoekige bovendekking de gebrande glasruiten harmonisch kleuren.

Van deze zijde krijgt men een schitterenden blik in den winkel, waar de zwarte Bechsteinvleugels tot volle recht kunnen komen: in excellent expositie-ruim, dat van gelijkvloers, langs ovaal-gelegde traptrede, klimt tot een verhevenheid, waarop weer nieuwe piano’s, en de onderstaande als overvleugelen.

De ingelegde eikenhouten vloer past in dit midden. Aan de zijde der Staringstraat, is het kleine winkelraam voornamelijk bestemd voor den muziekhandel, welke exquise afdeeling men bereikt door een hoekingang aan de van Broeckhuyzenstraat. Als in een uitgebouwde serre is nog een breede ingang aangebracht voor het binnenbrengen van instrumenten welke herstelling behoeven en vandaar, dank zij practische binnenbouw rechtstreeks achter door den winkel heen in de ateliers kunnen getransporteerd worden.

Praal en practijk zijn hier wel fijn vereend, zoowel binnen als buiten door een architect, die uitstekende uitvoerders had in de aannemers de heeren van Berckel en Zonen. Het glas in lood, uitgevoerd door de Nijmeegsche firma Bilderbeek is niet zinloos aangebracht. De architect beeldde in de eenvoudige tinten en vormen de trillingen der bazuinstooten, welke in zinnebeeldige expressie het uitgangspunt vinden boven de hoofdingang.

Met eenvoudige middelen, zoo aan hout- als een schilder- als aan stoffeerderwerk zijn hier de meeste harmonische composities bereikt door den excellenten architect Charles Estourgie, die een eigen weg volgt, wars van overlading en overdreven modernite!

Als pianozaak is het magazijn Theo Wanders van eersten rang door de alleenvertegenwoordiging van het wereldhuis Bechstein.

De Bechstein concertvleugels beheerschen immers de concertzalen van de geheele wereld.

Door de firma Bechstein is ook van hare onvergelijkelijke concertvleugels ter beschikking der firma Theo Wanders gesteld voor concert… te Nijmegen.

Behalve dit beroemd fabrikant heeft de firma Theo Wanders nog de vertegenwoordiging van de gerenommeerde merk als Schiedtmayer,… Schmidt. Hier is een magazijn waar men in de gelegenheid is van de meest billijke tot de kostbaarste instrumenten te betrekken. Naast de vertegenwoordiging van piano’s en kunst-spelpiano’s, heeft de heer Wanders ook die van de bekende orgelfabriek Mannborg, zoodat ook op dit gebied door de firma Wanders het beste gebracht wordt.

Ook op het gebied der gramophones brengt de firma Wanders iets heel bijzonders n.l. de “Senora”de Amerikaansche machina die tot op heden nog alleen door de firma Kellner te Amsterdam geimporteerd werd en tot het beste op dit gebied behoort.

Voegen wij er nog bij, dat de firma Theo Wanders ook de alleenvertegenwoordiging heeft voor Nijmegen van de gepatenteerde Schiller Electrische piano en vleugellampen van de nieuwste vinding.

Naast de aannemers de heeren van Berckel en Zn., die op buitengewoon lofwaardige wijze deze verbouwing hebben uitgevoerd, waren de schilder de heer J.A. Puts, de behanger de heer H.A.J. Draper (Hezelstraat), de stoffeerder de firma J.T. van Roggen en Co.  (Hezelstraat), en de Electrische Installeur de firma Megens die de onderdeelen verzorgden.

Het natuursteenwerk is afkomstig uit de ateliers van de firma Tournay.” (De Gelderlander 1/10/1921)

R.K. Verenigingsgebouw

1922? Krayenhofflaan 154

Het door de Nijmeegse architect Charles Estourgie ontworpen R.K. Verenigingsgebouw dat na na grote inspanning van pater P.Fr.P. Cremer O.P. tot stand kwam. Pastoor Jansen repte in zijn openingstoespraak dat de buurt van een rode buurt in een roomse buurt was veranderd. Later werd het gebouw een bioscoop, Asta (1946) en Metro (1969-1972) om uiteindelijk te eindigen als filiaal van de bekende meubelhandel Vissers, waarna de sloop volgde (na 1980)

Pastorie

1923 Kerkstraat 52 Weurt

De pastorie is in 1923 door Estourgie gebouwd. Haar voorganger stond tot 1976 achter dit gebouw. De voormalige pastorie is een gemeentelijk monument.

Op 7 september 2005 werd de pastorie door een uitslaande brand verwoest. Daarop volgde herbouw, waarbij op 30 november 2006 (Feest van de H. Andreas) de inzegening plaatsvond.

https://www.dbnl.org/tekst/schu211rijk02_01/schu211rijk02_01_0004.php

https://andreaskerkweurt.nl/gastvrouwen.html

Kapel Sancta Maria

1925 Bredestraat 168-170

De kapel van Sancta Maria; ontworpen in 1925 door Charles Estourgie voor de Zusters van Barmhartigheid (de Zusters van Ronse), die het naastgelegen pension runden

Bisschop Hamerhuis

Verlengde Groenestraat 75

Het gebouw is ontworpen als een studiehuis voor de Scheutisten (de Congregatie van de Paters van het Onbevlekt Hart van Maria, of: de Missionarissen van Scheut). Het pand is vernoemd naar bisschop Ferdinand Hamer, die in 1900 in China is vermoord. Opvallend is de pagode, die verwijst naar de werkzaamheden van de Scheutisten in China. Deze pagode is ontworpen door Henri Estourgie, de broer van Charles. Tegenwoordig is het in gebruik door de HAN.

Huize Mariënbosch

1924 Groesbeekseweg 351

Huize Mariënbosch in aanbouw. Op de achtergrond de Cenakelkerk in de Heilig Landstichting. Marienbosch was een voormalig klooster en meisjespensionaat. Het gebouw werd in opdracht van de Zusters van Jezus, Maria en Jozef ontworpen door Charles Estourgie en kwam gereed in 1924. Bouwstijl: Art Deco met elementen van de Amsterdamse School. In 2010 waren er plannen om studenten in het voormalige klooster te huisvesten. De renovatie werd in mei 2015 voltooid en het klooster biedt nu huisvesting aan 347 studenten (RAN)

Klooster en meisjespensionaat ‘Mariënbosch’, ontworpen door Charles Estourgie in 1923 voor de Zusters van J.M.J. Zicht op de achtervleugel (links) met op de begane grond de keukens en op de 2 etages de nieuwe refter, de handwerkzaal en slaapzaal met chambrettes ; het kloostergedeelte in de noordvleugel (rechts) met op de begane grond de (voormalige) refter , de recreatiezaal van de zusters en kantoortjes , op de 1e etage de linnenkamer, logeerkamers en de studiekamer voor de leerkrachten en op de 2e etage de slaapzaal met chambrettes voor de zusters ; in het midden de noordoosthoek (uit 1930) met o.a. de conversatiezaal voor de interne leerlingen op de 1e etage

Café-restaurant “Germania”

1928, Keizer Karelplein

“Het Café-restaurant “Germania”.

Langen tijd heeft men in onzekerheid verkeerd omtrent de bestemming die gegeven zou worden aan het pand, waarin eertijds Huize Bienen gevestigd was, totdat voor ongeveer zes weken met veel voortvarendheid begonnen werd met ’t gedeeltelijk afbreken van het oude gebouw en het bouwen van een nieuw. Toen dit zoo langzamerhand zijn voltooiing naderde, gingen er stemmen op die de meening uitspraken dat het nieuwe bouwwerk een onaesthetischen indruk zou maken, althans beschouwd in verband met zijn omgeving. Nu willen wij ons hieromtrent een oordeel voorbehouden. Zulks temeer daar het gebouw nog lang niet gereed is en er b.v. nog een groote verandering aan den voorgevel moet plaats hebben. Nu dus reeds een meening uitspreken is op zijn minst genomen voorbarig, terwijl men bedenken moge dat de bouw geschiedt naar ontwerp van den architect Charles Estourgie, ’t geen ons een waarborg lijkt tegen een de schoonheid van het Keizer Karelplein schennende daad.

De inrichting van het nieuwe pand, waarin zoals men weet, de heer J.H. van Hezewijk een modern café-restaurant zal exploiteeren is, men kan gerust zeggen luxueus en daarbij uiterst practisch. –

Luxueus door ’t prachtige behang, de gemakkelijke fauteuils en de donkerrode vloerbedenkking. Practisch door de verdeeling der zit-gelegenheid, die door de vijftien groote spiegelruiten overal een goed uitzicht waarborgt en door de plaatsing van buffetten en billards: van deze laatste vindt men er twee van de “De Schepper”-fabriek.

Het spreekt vanzelf dat aan de consumptie- we noemen de vele soorten import-bier- de meeste zorg besteed wordt, ’t resultaat waarvan de bezoekers van het oude café van Hezewijk steeds konden prijzen. Een bijzonderheid is b.v. dat ieder kopje koffie afzonderlijk gezet wordt en dat er een geheel nieuw soort bierleiding gebruikt wordt.

In dit nieuwe restaurant zal gelegenheid zijn tot dineeren, lunchen en wat dies meer zij, tegen prijzen die ongewoon aandoen door ’t minieme ervan, terwijl de verschillende schotels toebereid worden in een keuken, die van de modernste inrichtingen is voorzien.

Een attractie temeer voor het uitgaande publiek, dat dit zoozeer op prijs stelt, zullen zeker vormen de beide avonden per week- Zaterdag en Zondag- dat zich ’n strijkje zal laten hooren. Ter gelegenheid van de kermis is er echter iederen middag en avond concert, te beginnen met de opening, die morgenmiddag om 5 uur zal plaats hebben.” (PGNC 28/9/1928)

Eind september 1944 werd “Germania” hernoemt naar “Normandië”.

Zie ook Noviomagus

Hotel de Plasmolen

1930, Rijksstraatweg Plasmolen

In de zomer van 1929 brandde het hotel De Plasmolen af. Charles Estourgie ontwierp de herbouw.  Op 20 juni 1930 vond de heropening plaats. Aan de gevel prijken de beelden van Lodewijk en Hendrik van Nassau. Zij sneuvelden bij de Slag op de Mookerheide in 1574. In september 1944 brandde het hotel door oorlogsgeweld opnieuw uit.

Opnieuw vond herbouw plaats. De brand in 2001 betekende het definitieve einde van het hotel.

Bronnen:

RAN foto toelichting F73759 RAN

Ons mooie Mook en Middelaar

Plan voor Plasmolen: geen hotel, wel woningen, De Gelderlander, 7-9-2018

Mulo en Kleuterschool architect Estourgie

1932 Burchtstraat

“De nieuwe scholen der Eerw. Zusters van de Burchtstraat.: Een M.U.L.O. en Kleuterschool.

Konden wij kort geleden melding maken van een verbouwing der Zusterscholen op de Oude Stadsgracht, thans werden wij uitgenodigd twee nieuwe scholen te gaan zien, die bij de reeds bestaand zijn gebouwd.

Het betreft hier een M.U.L.O. en kleuterschool, beiden te bereiken vanaf de Oude Stadsgracht en uitkomende aan de binnenspeelplaats, die midden in het scholen- en kloostercentrum gelegen is.

De architect van deze bouwwerken was de heer Ch. Estourgie, de aannemer de heer De Groot, van Welderenstraat, voor schilderwerk zorgde de firma Tesser, sanitaire artikelen werden geleverd door Benkisser, de lampen werden gehangen door de firma Nannings, voor gordijnen zorgde Draper van den Broek.

De werkzaamheden stonden onder leiding van den heer Meerman, van het architectenbureau Estourgie.

Aan de buitenzijde heeft de school aan voor- en achterkant een voorkomen, dat niet veel van de belendende gebouwen verschilt.

We begaven ons weldra naar binnen, waar we door de Zuster-Overste der kleuterscholen, de ZeerEerwaarde Soeur Antonia werden rondgeleid.

Direct bij het binnentreden van de M.U.L.O. school bevinden wij ons in het trappenhuis, dat een alleraardigste indruk maakt. De steentjes, grijs, rood, geel en paars zitten smaakvol langs de leuningranden van de trappen. De omlijsting van de trapstukken is met een fijne zwarte rand gesloten, wat de prettige indruk die het gebouw maakt, zeer versterkt. De kleuren van deur en ingang zijn zeer levendig, zooals het verwacht wordt voor een school van de allerkleinste en opgroeiende kinderen.

De M.U.L.O. klassen zijn niet alle in dezelfde kleuren beschilderd. Men ziet er groene en gele wandbeschildering. De schoolmeubelen zijn zoo goed als alle geheel nieuw en in de gele verf gezet. De lampen zijn van aardig model, bolrond en met vernikkelde montuur.

De M.U.L.O. beslaat een heel huis, van den grond tot aan de bovenste verdieping. Wij zagen op de tusschenverdieping een zeer origineele vestiaire, waardoor de met hoeden en mantels gestoffeerde gang in dit nieuwe gebouw niet meer zal worden aangetroffen. De ruimte, voor vestiaire bestemd, is door een halven muur omringd, en heeft een flink-ruime ingang. De vloeren zijn met tegels belegd. Terrazzo scheurt namelijk spoedig, wat met een tegelbelegging niet kan gebeuren, zoodat de vloer er steeds mooi en nieuw blijft uitzien.

De physica-klas der M.U.L.O.-school is een apart kijkje waard. Achterin de kast voor de physische en chemische proeven, middenin een werktafel en een bord, dat vanuit de middenmuur kan worden neergelaten, waardoor het gedeelte met de proeventafel aan het oog van de leerlingen kan worden onttrokken. De banken in deze klas staan amphitheatergewijs, wat men niet heeft tot stand gebracht door verschillende grootte der banken, maar door onder de banken een trapsgewijs oploopend vloerstuk aan te brengen. De ramen in deze klas zijn van bijzondere constructie, daar de ruiten niet alleen in hetzelfde vlak liggen.

Op de bovenverdieping treft men de pianokamertjes aan, waar door de zusters aan de leerlingen pianolessen worden gegeven. De kamertjes zijn door geluiddichte muren van elkander gescheiden, ruim en verwarmd met centrale verwarming.

Nu betreden wij de kleutershool. Wij zijn dus de M.U.L.O. school ingekomen en dalen door de kleuterschool af. Boven in het gebouw bevindt zich het lokaal, waar onderricht gegeven wordt aan de cursisten voor de kleuterschool-acte. Ook deze lokalen zien er zeer prettig uit, evenals de portalen waar door de ramen het spel van geel, groen, paars en rood naar binnen stoeit. Hetzelfde motief, dat men in de M.U.L.O.-scholen op de trappen ziet, werd hier in glas verwerkt, doch in een andere ligging van lijnen. De leuningranden werden wederom op geheel andere wijze gedecoreerd.

Bijzonder aandacht vragen de kapstokken. Deze steken de hanghaken niet naar buiten, doch naar binnen.

De haken zijn binnenwaarts bevestigd aan een lat, die een goede anderhalve decimeter van den muur verwijderd is aangebracht. Op deze wijze is het gevaar, dat de kleuters de hoofdjes aan de kapstokken zouden stooten, uitgesloten.

De plaats, waar de kleintjes hun jasjes en manteltjes moeten neerhangen, kunnen zij terugvinden met gehulp van een tegeltje, dat achter iedere haak ingemetseld. Deze tegeltjes vertoonen allerhande dieren, een zwaantje, een hondje, een duifje, een konijntje, een olifant, een poesje enz. Ook kinderen, die niet kunnen lezen, vinden daar dus allen de plaats van hun mantels en capes. Aan den wand hangt een lijst, met behulp waarvan de onderwijzende zuster vergeetachtigen kan helpen. Aan den wand hangen plaatjes uit de sprookjeswereld.

Op de tweede verdieping bevinden zich de klassen voor de driejarige en vierjarige kleuters. Het zijn knusse ingerichte lokaaltjes met kleine bankjes voor de klas de driejarigen. De vierjarige kleuters hebben in hun lokaal kleine tafeltjes met stoeltjes. Deze staan niet strak naast elkaar, doch zijn in varieerende positie en hoefijzervormig aangebracht, zoodat de kleuters zooveel mogelijk in een vriendelijk milieu komen.

De trap naar buiten heeft een lage leuning, zoodat de kinderen daarvan goed gebruik kunnen maken.

Men treft daarbij nog aan een speellokaal en het bordes, dat toegang geeft tot de speelplaats. De speelplaats is nog niet gereed. Daar wordt nog gemetseld en gebroken, doch binnen een paar weken zal alles opgeruimd zijn. Tot zoolang spelen de kinderen nog op de speelplaats der lagere school.

De school maakt een prettigen en aangenamen indruk. Zij is prachtig gebouwd en ontworpen. Er vielen hier soms moeilijke vraagstukken op te lossen in verband met de schoolgedeelten, die reeds bestonden. De architect Estourgie heeft de vele moeilijkheden glansrijk overwonnen en is er in geslaagd een geheel te bouwen, dat aan de practische en aestetische eischen geheel voldoet.

Vermelden wij nog, dat de kleuterschool Zaterdagmiddag door ouders en belangstellenden vrij kan worden bezichtigd.” (De Gelderlander 2/9/1932)

Kamer van Koophandel

1932-1934 Mariënburg 85

 

el

1934 Molenstraat

Wijding van de Petrus Canisiuskapel, die door Charles Estourgie werd ontworpen in de stijl van de Petrus Canisiuskerk, door Monseigneur A.F. Diepen bisschop van ‘s-Hertogenbosch

Oorspronkelijke interieur van de op 26 november 1934 gewijde Canisiuskapel. De kapel, een ontwerp van Charles Estourgie, werd tegen de kerk aangebouwd en werd door het bombardement van 22 februari 1944 verwoest. In 1938 werde kapel heringericht en verfraaid met wandschilderingen van Joan Collette

Verbouwing Pelser

1935 In de Betouwstraat 12

Het PGNC schrijft in februari 1935 over de verbouwing:

“Pelser

Pelser heeft op het gebied van schoeisel en voetverzorging een eigen naam.

Hier ging een traditie van vader op zoon over.

Vakkennis en goede koopmanschap stelden een technisch bedrijf- voorbeeld van middenstandsevaknijverheid- op een goede basis.

De firma Pelser, vroeger reeds jaren gevestigd in de Betouwstraat no. 12, is opnieuw gevestigd in hetzelfden pand, na een korten overgangstijd in het pand Molenstraat hoek Bisschop Hamerstraat.

Het pand In de Betouwstraat no. 12 is naar ontwerp van den architect Charles Estourgie op smaakvolle wijze verbouwd door het Bouwbureau Kropman (Groesbeekscheweg).

Het geveltje doet het opvallend goed, met zijn lichtbruin marmer-omlijsting van het winkelraam en blanke afdekking van de winkelpui.

Het gestyleerde opschrift: “Pelser” valt reeds van verre op.

De etalage tuigt van fijnen smaak, welke past bij de betere chaussure. Het interieur is gezellig en doelmatig en ook speciaal ingericht op de behandeling van cliënten, die schoeisel willen hebben, dat orhtopaedisch aan alle eischen voldoet.

Achter den winkel ligt het technisch atelier- zoodat het schoenenmagazijn van den heer W. Pelser weer een groot geheel vormt.

Speciaal vestigen wij hier de aandacht op de voetverzorging en voetverzorgingsartikelen naar het systeem van Dr. Scholl.

Dr. Scholl’s steunzolen worden over de geheele wereld toegepast voor het verhelpen van doorgezakte voetbogen, platvoeten, eeltvorming, opgetrokken teenen, zwakte der enkels en onderste ledematen.

Dr. Scholl’s steunzolen worden vervaardigd in een zoo grote variatie van modellen, typen, zwaarten, lengten en breedten, dat zij bruikbaar zijn voor het individueele voeteuvel zoowel als voor den individueelen voet. Een vakman als de heer W. Pelser kent de toepassing van het systeem in de perfectie. ” (De Gelderlander 28/2/1935)

Verbouwing Drukkerij

1936 Pijkestraat 1 (huidig)

C.A.P. Ivensbank

1936

R.K. Huishoud- en Vakschool St. Agnes

1938 St. Stephanusstraat 82 – 88 Bottendaal, gesloopt

“Officieele opening van de R.K. Huishoud- en Vakschool St. Agnes

Nijmegen een pracht inrichting rijker

Achter een lange groote tafel het bestuur.

Een zaal vol hooge gasten.

Het wachten was op den inspecteur-generaal van het Nijverheidsonderwijs ir. G. Hofstede, die de officieele opening van de nieuwe R.K. Huishoud- en Vakschool zou komen verrichten.

Een telegram bracht opheldering: wegens treinstoring was de vertegenwoordiger van den minister opgehouden.

Het was als een symbool. De school, die vóór haar bouw reeds zooveel moeilijkheden achter den rug had, werd zelfs op den openingsdag niet van strubbelingen gespaard.

Maar zooals alle moeilijkheden werden opgelost, zoo ook deze.

Het geduld van de aanwezigen werd niet lang op de proef gesteld, want al spoedig na het telegram arriveerde ir. Hofstede en met hem Mej. J.F. Beumer, algemeen inspectrice van het Nijverheidsonderwijs.

Een der zalen van het modern groote schoolgebouw aan de Stephanusstraat was feestelijk versierd.

Achter de bestuurstafel hadden plaats genomen het bestuur van de school, nl. mevr. Bahlmann, mevr. Wolters, mevr. Boelaars, mevr. Banning, mevr. v.d. Heijden en mej. Velthuysen, de geestelijk adviseur, de weleerw. pater D. Nicolai S.J., de algemeen overste van het Gez. J.M.J. Mère Cantia met twee assistenten en Moeder Overste Lambertine.

Onder de genoodigden merkten wij op Mgr. Dr. Verhoeven, directeur van het Centraal Bureau v. Onderwijs te Den Haag, den heer en mevr. J.A.H. Steinweg, den heer C. van Westreenen, wethouder van onderwijs, Dr.Mr. J.B. Sens, als chef van de afd. Onderwijs, den weleerw. heer G. van Riel, inspecteur van het Nijv. Onderwijs, B.G.A. Stoopman, inspecteur van het L.O., ir. F. Jansen en ir. A. Tielens voor de Gem. Electr. Werken, ir. J. Meuser Bourgognen voor de Gem. Gasfabriek en Waterleiding, Burgemeester M. Mulders van Wijchen met den secretaris V. Lepoutre, wethouder H. Braam uit Gendt, Mej. C.M. Haspels, vertegenwoordigend de Nijmeegsche Huishoudschool, Majoor W.G. Bender, den heer Charles Estourgie, architect van de school, de heeren J.J.Ant. en Th. de Groot, aannemers, Zusters van andere kloosters uit de stad, vele R.K. raadsleden, de leeraressen e.a.

De weleerw. Pater B. Nicolai sprak het openings- en welkomstwoord. Spr. noemde dezen dag voor de R.K. Huishoud- en Vakschool St. Agnes een blijden dag, een kroon op het vele moeizame werk en een vergezicht op een blijde toekomst.

Een nieuw gebouw was noodig. In de vorige lokaliteiten was het niet langer mogelijk voldoende onderwijs te geven. Deze nieuwe school zal ons onderwijs op peil houden en ons in staat stellen in steeds breedere kringen ons sociaal werk te verrichten. Want behalve de meisjes die hier hun voorbereidende studiën tot leerares maken, worden hier de leerlingen voorbereid voor hun taak van vrouw en moeder.

Dat werk is van groot maatschappelijk belang vooral in dezen tijd, nu wij nog te veel de vruchten plukken van een verkeerd begrip omtrent de emancipatie van de vrouw.

Een vrouw is nooit méér zich zelf, dan wanneer zij zich toelegt op de ontplooiing en verheffing van haar specifieke eigenschappen.

Spr. bracht namens het bestuur dank aan allen die op eenigerlei wijze aan de totstandkoming van deze school hadden medegewerkt.

Dank aan de congregatie van J.M.J. die dezen bouw financierde, dank aan den architect Charles Estourgie voor den sierlijken en practischen bouw, dank aan mej. Beumer voor haar adviezen, dank aan de aannemers de heeren De Groot, dank aan allen, zonder uitzondering, die op geestelijke of stoffelijke wijze iets bijgedragen hebben aan dit grootsche werk.

Na een beroep te hebben gedaan op de medewerking van de ouders en de meisjes, besloot spreker: “Zoo gaan wij dan onder Gods onmisbaren zegen, steunend op de daadwerkelijke belangstelling van de ouders, op den ijver en het werk der leeraressen, met medewerking van rijk en gemeente, de toekomst tegemoet.”

Hierna verzocht spr. ir. Hofstede tot de officieele opening over te gaan.

De officieele opening

De Inspecteur-generaal van onderwijs, ir. G. Hofstede, sprekend namens den Minister van Onderwijs, ging allereerst in  groote trekken de geschiedenis van deze school na, die in 1912 aan de Ruyterstraat klein begonnen, steeds verder uitgroeide. In 1935 was het schoolbestuur van mening dat een nieuwe school noodzakelijk was.

De betreffende voorstellen leverden vele moeilijkheden.

Het voorstel eindelijk om onder zekere voorwaarden den bouw met eigen middelen te financieren, was zeer aannemelijk voor de overheidsinstanties. In beginsel schenen de moeilijkheden opgelost, doch die oplossing beleefde nog enkele tusschenphasen.

Bij den bouw van deze school kon van een rijke ervaring worden gebruik gemaakt. Alle mogelijkheden zijn uitgebuit, er is met de ruimte gewoekerd. De inrichting is zeer doelmatig, degelijk, hygiënisch en economisch.

Zoo is ook hier: eind goed, al goed.

Na de gelukwenschen van den Minister te hebben overgebracht en daarbij de zijne te hebben gevoegd aan de Congregatie van J.M.J., aan schoolbestuur, leeraressen en leerlingen, verklaarde spr. de school officieel voor geopend.

Een der leerlingen, mej. M. Verstraaten, bracht vervolgens op charmante wijze de gelukwenschen der leerlingen over.

Wethouder C. van Westreenen sprak namens het gemeentebestuur de overtuiging uit, dat deze school voor de Nijmeegsche katholieke meisjes en steeds groeiende beteekenis zal worden.

Mevr. Buchel wenschte het bestuur geluk namens het comité tot opleiding van dienstboden.

Tenslotte sprak de directrice Zuster Antoniette, onder het motto: “Na lijden komt verblijden, na regen komt zonneschijn”, haar blijschap uit over de opening van deze moderne huishoud- en vakschool. Hiermee was het officieele gedeelte ten einde en werden de aanwezigen in de gelegenheid gesteld eenige producten van de kunde der meisjes te beoordeelen en het gebouw te bezichtigen.

Mogen de vele goede wenschen, bij deze opening gesproken, alle in vervulling gaan!”

(De Gelderlander 21/10/1938)

Kap

Pauwelstraat 2-6

1950-1951, gemeentelijk monument

Mariaschool

 1950

“Laatste schepping van architect Estourgie: Pastoor Hanckx zegent nieuwe Mariaschool aan de Wedren in

“Zusters met oudste papieren kregen de zwaarste klappen”

“De oudste papieren, de zwaarste klappen”, zo zei de Eerw. Pastoor Hanckx van de Molenstraat-parochie het, toen hij de nieuwe school van de Zusters van J.M.J. aan de Wedren had ingezegend. Bijna honderdvijfentwintig jaar werken deze Zusters, vaak beter bekend als die van “Saint Louis”, nu reeds voor de zegenrijke opvoeding van vele, zeer vele meisjes. DE oudste papieren dus en ook de zwaarste klappen. Maar waarom daarvan de tragische gedeelten nog eens opgehaald, wanneer daar weer is een schoolgebouw, dat klinkt als een klok? De vreugde daarvan werd vertolkt door Pastoor Hanckx, Wethouder Duives, Hoofdinspecteur Stoopman en vele anderen.

In lange rijen hadden de meisjes zich vanmorgen om 10 uur achter de school opgesteld, onder hen vele bruidjes. En niet te lang behoefden ze te wachten op Pastoor Hanckx om diens inzet van het “Veni creator” te vervolgen. Diepzinnig werd deze inzegening en indrukwekkend, omdat niets was nagelaten om er al de stijl aan te geven, die bij deze gelegenheid passend was. En ge had moeten zien, hoe al die meiskes daarin opgegeaan zijn, een tikkeltje onwennig met zoveel autoriteiten om zich heen, een tikkeltje nieuwsgierig naar “wat zou ons bankje nu wel worden” en méér dan een tikkeltje onder de indruk van zoveel plechtigheid.

Niet de zusters kozen…

“De Oude Stadsgracht 28 herleeft,” zei Moeder-Overste ons. Maar zij zal toch zeker met weemoed aan dat pand hebben teruggedacht en daarvan liet ook Pastoor Hanckx blijken, nu deze nieuwe Maria-school op het uiterste puntje van zijn Parochie staat. Hij releveerde het vele werk door de Zusters verzet, o.a. in de dagen, dat nog geheel zonder subsidie moest worden gewerkt. Op 22 Februari ’44 kwam er die allergrootste tegenslag en wat toen volgde, werd een lijdensweg van vijf lang jaren. ’t Liefst zouden de Zusters weer op de oude plaats zijn begonnen, maar dit bleek onmogelijk te zijn. Met nadruk wees Pastoor Hanckx er op, dat NIET de Zusters van J.M.J. de Wedren gekozen hebben, al werd deze plaats tenslotte dankbaar aanvaard. Nimmer echter wilden de Zusters de stad van de fraaie Wedren beroven.

Bij elk nieuw gebouw…

Wethouder Duives voelde zich als een kat in een vreemd pakhuis, nu hij zijn collega van Onderwijs, die met vacantie was, moest vervangen. Maar er was verheugenis voor hem. Bij elk nieuw gebouw in de stad verheugt hij zich immer. In dit geval is het initiatief van de Zusters uitgegaan en ook dat deed Wethouder Duives genoegen, mede door particulier initiatief a.h.w. gedrongen wordt de wederopbouw te stimuleren. Spreker wees er op, hoe de Zusters in allerlei hoeken en gaten moesten worden ondergebracht voor het geven van les. Op deze dag werd dat anders, al bleven er dan nog wat hoekjes en gaatjes over. Maar wat dat betreft, beloofde Wethouder Duives alle medewerking.

Hoofdinspecteur Stoopman releveerde, hoe men aanvankelijk heeft moeten zoeken naar kelders, garages en gebouwen, die op instorten stonden. En ook hij wees er op hoe de traditie de Zusters zozeer aan de Oude Stadsgracht had doen hechten. In elk geval stond er nu een school, die er in vele opzichten mocht zijn, waar bovendien Montessori-onderwijs gegeven werd op DE MEEST ORTHODOXE WIJZE!

En anderen die spraken…

Bij afwezigheid van de Hoogeerw. Deken van Dijck was het de heer Bol, die namens de Kath. Schoolvereniging de Zusters complimenteerde. In het bijzonder dankte hij de Zusters voor haar welwillendheid met “hoeken en gaten” langere tijd dan nodig was genoegen te nemen en we omwille van de Kath. Ambachtsschool. Een zoon van wijlen architect met de schepping van deze school zijn levenswerk afsloot, memoreerde de prettige verstandhouding tussen zijn vader en de Zusters bij de totstandkoming van het fraaie gebouw. De heer v. Dijk van de St. Jozefschool kwam als a.s. buurman naar voren. Hij betreurde het, dat er voor hem geen speelgelegenheid kon komen door de bouw van school en klooster, maar was er zeker van, dat de samenwerking straks prettig zou zijn, wanneer er moeilijkheden kwamen. Immers, jongens geven hun speelterrein niet zo gemakkelijk prijs, wanneer ze daar opeens meisjes op hun weg vinden. En tenslotte was daar dan de Moeder Overste zelf, die allen dankte, die bij de totstandkoming van de school hadden meegewerkt.

Een rondgang in de lokalen heeft ons ervan overtuigd, dat Nijmegen een prachtig schoolgebouw rijker is geworden, waar in het kader van de onderwijsvernieuwing veel zegenrijk werk verzet kan worden. Op 5 September zullen de meisjes er hun eerste lessen krijgen. Zij zullen hun nieuwe omgeving stellig op prijs stellen. En waar in de paedagogie geldt, dat uiterlijke factoren de innerlijke vooraf gaan, daar is door deze school reeds les gegeven voordat de Zusters catechismus, taal-, lees- of rekenboek hebben opengeslagen.”(De Gelderlander 31/8/1950)

Andere Werken:

Naam	Adres	jaar	monument? (nog doen)	foto	bron	opmerkingen
Huis & Hof, complex woningwetwoningen	Rembrandtstraat	1921	gemeentelijk		https://studiezaal.nijmegen.nl/detail.php?nav_id=0-1&id=2317159734
	Kerkstraat 14	toevoeging 1938-1939	gem		https://studiezaal.nijmegen.nl/detail.php?nav_id=0-1&id=2317158000	Dubbel woonhuis dat oorspronkelijk werd gebouwd ca. 1860. Het voorste bouwdeel werd in 1938-1939 toegevoegd in opdracht van J.P.A. Hoefnagels waarmee een dubbele woning ontstond. Het ontwerp van de verbouwing is van de Nijmeegse architect Charles Estourgie. Zie ook DF3767
Villa Heideheuvel	Kwakkenbergweg 62	1920-1925	gem		https://studiezaal.nijmegen.nl/detail.php?nav_id=0-1&id=2317158361	Villa Heideheuvel werd (op de hoek met de Sophiaweg) gebouwd in 1915 naar ontwerp van de Lentse bouwkundige H. Scholte Jr. Tussen 1920 en 1925 werd een aantal veranderingen aangebracht door architect Charles Estourgie. Hij ontwierp ook de in 1921 gebouwde garage.
Huize Bethlehem	St. Anthoniusplaats 10	verbouwing 1927 tot klooster	gem		https://studiezaal.nijmegen.nl/detail.php?nav_id=0-1&id=2317157521	Huize Bethlehem. De grondvorm gaat terug tot de Late Middeleeuwen; in 1770 werd het een herenhuis. Architect Charles Estourgie verbouwde het in 1927 tot een klooster, waarna Paul van Honthem er in 2003 een hospice van maakte.
Winkels met bovenwoningen	St. Annastraat 209-233	Na 1923			https://studiezaal.nijmegen.nl/detail.php?nav_id=0-1&id=236777	Winkels met bovenwoningen van ná 1923; ontworpen door Charles Estourgie (1884-1950)
gymzalen van het St. Canisiuscollege	Berg en Dalseweg 81	1929			https://studiezaal.nijmegen.nl/detail.php?nav_id=0-1&id=136751
Huishoud- en Vakschool St. Agnes (gesloopt)	St. Stephanusstraat 82-88	1938			https://studiezaal.nijmegen.nl/detail.php?nav_id=0-1&id=339377
Villa Saxon Holme	Javastraat 104	1914			https://studiezaal.nijmegen.nl/detail.php?nav_id=0-1&index=158&imgid=14017207&id=277583	De Dr. Veegerkliniek in de villa Saxon Holme, ontworpen in 1914 door de broers Charles en Henri Estourgie i.o.v. F.H. Hague
Café-Restaurant Germania	Keizer Karelplein	1928-1930 (gesloopt 1970)			https://studiezaal.nijmegen.nl/detail.php?nav_id=0-1&index=34&imgid=14241759&id=4053010
kapel van Villa De Wolfskuyl	Graafseweg 232	1933			https://studiezaal.nijmegen.nl/detail.php?nav_id=0-1&index=60&imgid=14098855&id=340321
Uitbreiding van de rijwielbergplaats door het Bouwbedrijf		1936			https://studiezaal.nijmegen.nl/detail.php?nav_id=0-1&index=82&imgid=2427605038&id=2427605034

Charles Estourgie Jr

Naam	adres	Jaar	Monument	Foto	Opmerkingen	Bron
	St. Annastraat 244	1938	gem		Woonhuis op de hoek met de Reestraat, in 1938 ontworpen door Charles Estourgie Junior i.o.v. dokter Vermeer. Rijksmonument 523018 vooraanzicht, DSC01685	https://studiezaal.nijmegen.nl/detail.php?nav_id=0-1&id=2004277738
Catharinaschool voor meisjes	Kronenburgersingel 71 (thans 271)	1955			https://studiezaal.nijmegen.nl/detail.php?nav_id=0-1&index=135&imgid=13858393&id=156314
Uitbreiding Ambachtsschool	Niewe Marktstraat 12	1954-1960			https://studiezaal.nijmegen.nl/detail.php?nav_id=0-1&index=130&imgid=13923233&id=206162	Maquette van de uitbreiding van de Ambachtsschool; de eerste schetsen voor deze uitbreiding werden in 1954 door Charles Estourgie jr. gemaakt, maar pas op 28-02-1961 werd begonnen met de bouw en na veel tegenslagen kwam op 04-04-1967 de technische school De Kronenburg, zoals de nieuwe naam luidde, gereed.

Bronvermelding

https://studiezaal.nijmegen.nl/detail.php?nav_id=0-1&id=264990

https://nl.wikipedia.org/wiki/Bisschop_Hamerhuis

https://studiezaal.nijmegen.nl/detail.php?nav_id=0-1&index=20&imgid=2325445629&id=217802

https://studiezaal.nijmegen.nl/detail.php?nav_id=0-1&index=19&imgid=13956913&id=229944

https://studiezaal.nijmegen.nl/detail.php?nav_id=0-1&index=63&imgid=13827358&id=132991

https://studiezaal.nijmegen.nl/detail.php?nav_id=0-1&index=61&imgid=13822806&id=129350

https://studiezaal.nijmegen.nl/detail.php?nav_id=0-1&index=45&imgid=14000839&id=264990

https://studiezaal.nijmegen.nl/detail.php?nav_id=0-1&index=27&imgid=14024207&id=282623

MEEST RECENTE VERHALEN