Geschiedenis Plein 1944: Herbouw Chocolaterie Biesthorst, vooral bekend als restaurant Tai-Tong, architect Veen en Braam

In 1951-1952 laat de Fa. Biesthorst haar cholaterie op Plein 1944 herbouwen op dezelfde locatie als waar ze 74 jaar voor de oorlog op de Zeigelbaan had gezeten. De architect is W. Braam van het Architectenbureau G. v. Veen en W. Braam. Veel Nijmegenaren zullen het pand vooral kennen als Tai-Tong, het tweede Chinese restaurant van Nijmegen.

Vooraf

“Oude Nijmegenaren zullen zich ongetwijfeld de soliede oude zaak van de fa. H.A. Biesthorst op de Zeigelbaan herinneren.” De zaak had 74 jaar op dezelfde plaats gezeten, totdat het bombardement van februari 1944 de winkel verwoestte. In die periode was de winkel door brand al 2 keer totaal verwoest, maar was de winkel steeds herbouwd en hadden er uitbreidingen plaatsgevonden.

Vanwege ziekte van de eigenares had Biesthorst daarvoor geen noodwinkel gehad. De herbouw vindt plaats op dezelfde plek als waarop de oude winkel op de Zeigelbaan 42 heeft gestaan. De magazijnen zijn aan de achterkant, te bereiken via het expeditieterrein. Boven de winkel zijn 2 woningen gebouwd. (De Gelderlander 19/7/1952 en Adresboek 1940)

Bij de opening

“Chocolaterie Biesthorst heropend

Zo langzamerhand begint het Plein 1944 een “gezicht” te krijgen en de laatste week zijn er weer verschillende nieuwe panden in gebruik genomen.

Daarbij werd Zaterdag de chocolaterie van de Fa. H.A. Biesthorst gevoegd, die op 22 Februari 1944 vrijwel op de zelfde plaats verwoest werd. De gevel van het nieuwe pand, staat op de oude grond (destijds de aloude Zeigelbaan), het pand zelf is nu in de richting van de Piersonstraat gebouwd. De architect W. Braam uit Nijmegen heeft zijn plan voor de winkel gebaseerd op de gedachte dat de inrichting intiem moet zijn. Boven de winkel ontwierp hij een gezellig zitje. De architect is in zijn plannen zeer goed geslaagd, daarbij geholpen door de aannemer, de fa. Berntsen en Braam, die een soliede pand bouwde in snel tempo.

Wethouder M. Duives sprak de officiële opening Zaterdag namens de gemeente een welgemeende felicitatie uit bij de heropening van dit pand, dat vier en zeventig jaar op dezelfde plaats heeft gestaan, al werd het voor de oorlog dan ook reeds twee maal door brand totaal verwoest. Er was veel belangstelling voor deze opening.” (Nijmeegsch dagblad 19/7/1952)

Chinees Café-Restaurant “Tai-Tong“

Biesthorst heeft niet lang op deze locatie gezeten: Cheng vraagt in mei 1953 een drankvergunning aan (Nijmeegsch dagblad, 21-5-1953) en op 27-6-1953 opent op Plein 1944 no. 25 het Chinees Café-Restaurant “Tai-Tong”. Chen woont zelf op nummer 26 (Adresboeken).

In het Nijmeegsch dagblad van 6-8-1958 staat een mooi artikel over eigenaar de heer Cheng:

De ouders van Hong-May Cheng hebben een restaurant in Wenchaw (Wenzhou).  “Ruim twintig jaar oud” vertrekt hij naar Frankrijk. Nadat hij in een aantal plaatsen in Frankrijk was geweest, ging hij naar Amsterdam.

Naar zelfstandig ondernemer

Aanvankelijk werkte hij in de textiel, maar al gauw ging hij naar het restaurantwezen: “hij bewees zijn vaardigheid in het samenstellen van exotische gerechten en hield daarbij nog tijd over om een echt kellnerdiploma te halen”. Van het werken in de keuken werd hij zelfstandig ondernemer: hij huurde kleine, leegstaande lunchrooms of andere eethuisjes. Deze richtte hij in naar “Chinese trant, overdadig versierd met kleurige doch onheilspellende drakenfiguren… hij serveerde zijn klanten de gerechten zoals zijn vader die voor gegoede klanten in Wenchaw op tafel zou hebben gezet. Hij trok van de ene stad naar de andere en kreeg na de oorlog een bouwvergunning voor een terrein aan het Plein 1944 te Nijmegen, waar hij zich, nu waarschijnlijk voorgoed, heeft gevestigd.”

Deze bouwvergunning is echter nog niet gevonden, maar waarschijnlijk klopt niet: Cheng betrekt immers het reeds bestaande pand van Biesthorst, geen terrein. Wel is in Nijmeegsch dagblad 21-5-1953 de melding gevonden dat Chen een aanvraag voor Verlof A (schenken van zwak alcoholische dranken) vergunning heeft ingediend.

Van kippensoep naar loempia

Het artikel laat vervolgens zien hoe de belangstelling voor chinees eten in Nederland snel is gegroeid: aanvankelijk waren direct na de oorlog de Indische Nederlanders die de eerste klanten waren. Daarbij kwamen de Nederlandse militairen, die uit Indonesië terugkwamen. Langzamerhand kwamen de andere Nederlanders: “Zij hebben in een vertrouwd uitziend eethuis eerst voorzichtig een kommetje kippensoep geproefd en zich daarna aan de haaievinnensoep gewaagd.” En daarna de loempia, en vervolgens “nog vreemder gerechten. Voor velen van hen is een Chinees’ maal een welkome afwisseling op de traditionele “Hollandse pot””.

Vervolg

Er is nog niet uitgebreid onderzocht wat het vervolg is geweest.

In het Algemeen Dagblad van 3-1-1969 blijkt dat Chen het nieuwjaar heeft ingeluid met een 20 minuten durend vuurwerk, welk f800 koste. Het vuurwerk had hij uit China geimporteerd. “”Ik spaar alles op en koop er vuurwerk voor, want nieuwjaar is het grootste feest in China”, zo verklaarde hij.” (Algemeen Dagblad, 3-1-1969)

Op 24-9-1970 overlijdt Maria Johanna Verkerk, de vrouw van Hong May Cheng op 47-jarige leeftijd (De Telegraaf, 25-9-1970).

In ieder geval komt het restaurant nog voor in het Adresboek van 1971.

Inmiddels zit eetcafé Dromaai alweer jarenlang in het pand.